Њујорк никси
| Њујорк никси | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
| Конференција | Источна конференција | |||||
| Дивизија | Атлантска дивизија | |||||
| Основан | 1946. | |||||
| Историја | Њујорк никси (1946—данас) | |||||
| Дворана | Медисон сквер гарден | |||||
| Локација | Њујорк, Њујорк | |||||
| Боје клуба | ||||||
| Тренер | Том Тибодо | |||||
| Припадност | Вестчестер никси | |||||
| Прваци | 2 (1970, 1973) | |||||
| Прваци конференције | 4 (1972, 1973, 1994, 1999) | |||||
| Прваци дивизије | 8 (1953, 1954, 1970, 1971, 1989, 1993, 1994, 2013) | |||||
| Веб-сајт | www | |||||
| ||||||
Njujork nikerbokersi (engl. New York Knickerbockers), skraćeno daleko poznatiji kao Niksi, su američki košarkaški klub iz Njujorka. Igraju u Atlantskoj diviziji NBA lige.
Istorija
[уреди | уреди извор]Utakmica Niksa, koju su odigrali 1. novembra 1946. godine u Torontu protiv Toronto haskisa, u tada Basketball Association of America (BAA), je prva službena utakmica kluba i NBA liga je bilježi kao prvu službenu utakmicu NBA lige.
Od svog nastanka, Niksi nikada nisu mijenjali prebivalište.
U prvoj deceniji postojanja bili su respektabilna ekipa, te su igrali u tri uzastopna NBA finala (1951, 1952. i 1953), ali nisu uspjeli da osvoje titulu.
Godine 1955, 1956. i 1959. su uspjeli ući u doigravanje, ali su ispali u prvom krugu.
Sljedećih sedam godina je bio veoma težak period za Nikse, te su redovno završavali posljednji u diviziji. Tada su se desili i neki od najtežih poraza u istoriji kluba, kao što je poraz od Los Anđeles lejkersa rezultatom 162-100. Još jedan nemili događaj iz tog perioda je 100 primljenih poena od jednog igrača (Vilta Čejmberlena).
Šampionske godine
[уреди | уреди извор]Kao naznaka boljih vremena, u tom periodu (1964), Niksi na NBA draftu su izabrali Vilisa Rida, koji je na kraju sezone dobio nagradu NBA novajlija godine. Nakon Rida, u klub je došao trener Red Holzman, koji je od mladih igrača, kao što su Bil Bredli i Volt Frejzer, stvario ekipu za doigravanje. Godine 1969. klub je doveo pojačanje Dejva Debušera, i tim tu sezonu završava sa odnosom pobjeda i poraza 54-28. Po prvi put, od 1953, prošli su prvi krug i izgubili konferencijsko finale od Boston seltiksa.
U sezoni 1969/70, Niksi su stigli do rekordnog timskog odnosa pobjeda i poraza 60-22. U doigravanju te sezone, u NBA finalu pobedili su Lejkerse i osvojili prvu titulu NBA prvaka.
Odlučujući momenat NBA finala se desio u sedmoj utakmici. Naime, iako teško povređen, Vilis Rid je pred sam početak utakmice, vidno hramljući ušao na teren. Postigao je dva prva pogotka za Nikse i seo na klupu. Iako više nije ulazio u igru, njegov postupak je inspirisao ostatak tima i pobjedili su 113-99.
Dresovi svih igrača iz startne postave te sezone su izloženi na počasnom mjestu u dvorani Medison skver garden, a njihovi brojevi su povučeni iz upotrebe (Volt Klajd Frejzer #10, Vilis Rid #19, Dejv Debušer #22, Bil Bredli #24, i Dik Barnet #12).
Poslije prve titule, Niksi su krenuli sa uspješnim nizom, najprije finale konferencije i poraz od Baltimor buletsa, potom (pojačani Erlom Monroom) NBA finale i poraz od Lejkersa. Godine 1972. Lejkersi su ponovo bili u finalu, ali ovaj put su Niksi bili uspješniji i osvojili su drugu NBA titulu. Još jedna uspješna sezona i konferencijsko finale se desilo 1973, kada su izgubili od Seltiksa u 5 utakmica.
Juing era
[уреди | уреди извор]U sljedećih nekoliko sezona, i kada bi uspijevali da uđu u završnicu, ispadali su u prvom ili drugom krugu.
Na NBA draftu 1985. godine, Niksi su imali pravo prvog izbora, pa su izabrali centra Patrika Juinga, koji je u prvoj sezoni imao prosjek od 20 poena i 9 skokova po utakmici i dobio nagradu NBA novajlija godine. Klub, ipak, nije obezbjedio doigravanje.
Od 1988. do 1993. godine su redovno nastupali u završnicama, a čak 4 puta ispadali od Bulsa. Zadnje godine u finalu konferencije.
Odlaskom Majkla Džordana iz Bulsa, ukazala se prilika Niksima za osvajanje konferencijske titule i odlazak u NBA finale 1994. Uspjeli su, ali su izgubili NBA finale u sedmoj utakmici od Hjuston roketsa 90-84.
U sedmoj, odlučujućoj utakmici, podbacio je jedan od najvažnijih igrača, Džon Starks. Pogodio je samo 2 šuta iz 18 pokušaja, ali ga trener Pet Rajli ipak nije zamijenio, iako je na klupi imao dobre šutere.
Sljedeće 4 sezone redovno su ispadali u drugom krugu doigravanja.
U skraćenoj sezoni (zbog štrajka igrača) 1998-99, postali su prva ekipa koja je, kao osmoplasirana u konferenciji, došla do NBA finala. Izgubili su 4-1 od San Antonio sparsa.
Godine 2000. su izgubili konferencijsko finale, nakon čega je Juing napustio Nikse.
Loša uprava
[уреди | уреди извор]Niksi su dovođenjem preplaćenih igrača, lošim razmjenama igrača i pogrešnim izborima igrača na draftu, doveli do jako slabih rezultata i enormnog trošenja novca.
Kao primjer loše uprave, u sezoni 2005-06 klub je za prekoračenje platnog limita platio kaznu od preko 60 miliona dolara.
Iako, već godinama, troše najviše para u ligi, u periodu 2002-06. su samo jednom ušli u doigravanje i ispali u prvom krugu.
Igrači
[уреди | уреди извор]Igrači u Kući slavnih NBA
[уреди | уреди извор]- Volt Belami
- Bil Bredli
- Dejv Debušer
- Volt Frejžer
- Hari Galatin
- Riči Gerin
- Tom Gola
- Patrik Juing
- Bernard King
- Natanijel Klifton
- Džeri Lukas
- Bob Makadu
- Dik Makgvajer
- Slejter Martin
- Erl Monro
- Vilis Rid
Spoljašnje veze
[уреди | уреди извор]| Међународне | |
|---|---|
| Државне | |
| Остале | |
