Samarska Luka

Samarska Luka nacionalni park
IUCN kategorija II (nacionalni park)
Mjesto	Samarska oblastRusija
Najbliži grad	Žiguljovsk
Koordinate	53° 18′ N 49° 50′ E
Površina	134.000 ha
Osnovano	1984. godine

Samarska Luka nacionalni park (rus. Самарская Лука национальный парк) (na engleskom: "Samara Bend") obuhvata najveći deo poluostrva koje je formirala reka Volga zaobilazeći planinu Žiguli, najbliži gradovi su Samara i Žiguljovsk u Samarskoj oblasti. Na severnoj obali krivina reke počinje od Kujbiševskog jezera, a na južnoj obali kod Saratovskog jezera, a na severu se graniči sa Žiguli rezervatom prirode. Park je kulturno važan zbog svoje centralne pozicije za čitav niz naroda koji su se tu nalazili kroz istoriju, i njegovoj naučnoj vrednosti koja je rezultat biodiverziteta njenog blisko lociranog staništa. Teritorija parka je deo kompleksne biosfere Srednje Volge.

Topografija

Samarska Luka se nalazi na granici dveju geoloških ploča: Volgine visoravni, i Volgine nizije. Volgina visoravan, je brdoviti region Istočnoevropske nizije, a park se nalazi na severoistočnoj strani. Na levoj obali Volge pruža se Volgina nizija, područje tektonskog korita od gline i peska koji je nanesen iz Kaspijskog mora. Kujbiševsko i Saratovsko jezero se nalaze na Volgi na severnoj i južnoj granici parka.

Samarska Luka i reka Volgi

Obala Volge oko Žiguli planine je skoro dugačka 200 km. Žiguli i većina stena u parku su krečnjačke formacije, prosečne visine od 300 metara. Oko 18% teritorije parka Samarska Luka obuhvata planinski poja Žiguli na severu, 8% su Volgine plavne livade na jugu, a ostatak su šume i šumske stepe. U istočnom delu parka, postoji više od 500 krečnjačkih kratera, širine od 1 do 100 metara, i dubine od 1 do 20 metara.

Ekoregion i klima

Samarska Luka leži na području ekoregiona "Istočnoevropska šumska stepa" (WWF ID#419), tranzicione zone između širokolisnatih šuma severa i travnjaka na jugu. Ovaj ekoregion šumske stepe karakterišu mozaici šuma, stepe, i rečnih močvara.

Klima u Samarskoj Luci je umereno kontinentalna sa hladnim letima, (Kepenova klasifikacija klimata Dfb), karakterišu je velike temperaturne promene, i dnevno i sezonski, sa blagim i hladnim letima, snežnim zimama. Najhladniji mesec je januar (u proseku -10 C); najtopli mesec je jul (+20 C). Prosečna količina padavina iznosi 556 mm. The frost-free period is 156 days. Vetrovi duvaju pretežno sa jugozapadne strane.

Samarska Luka, Samarska oblast, Rusija
Klimatogram
J F M A M J J A S O N D     1,3     16 4     0,9     17 4     1     29 15     1,1     52 35     1,3     69 48     1,8     77 56     2     80 60     1,7     77 57     1,5     66 46     1,7     48 34     1,5     31 22     1,4     20 9 Prosečne maks. i min. temperature u °F Ukupne padavine u inčima Izvor: GlobalSpecies.org
Metrička konverzija J F M A M J J A S O N D     33     −9 −16     23     −8 −16     25     −2 −9     28     11 2     33     20 9     46     25 14     51     27 16     43     25 14     38     19 8     43     9 1     38     −1 −6     36     −7 −13 Prosečne maks. i min. temperature u °C Ukupne padavine u mm

Flora

Zbog složenosti i centralnog položaja, biodiverzitet je raznolik. Biljne zajednice uključuju Istočnoevropsku stepu, stepske borove šume, Istočnoevropske listopadne šume, pašnjake i poplavne livade. U granicama parka zabeleženo je preko 1.500 vrsta vaskularnih biljaka. Drveća su najčešće listopadna - 97%, među kojima su najčešća lipa, hrast i breza. Oko 3% su male šume belog bora na višim padinama i krečnjacima.

• 
  Severni predeo Samarske Luke
• 
  Severozapadna obala Volge u Samarskoj Luci
• 
  Krajnja severozapadna tačka parka

Fauna

Značajna karakteristika kičmenjaka u parku je da 30% vrsta živi na granici svojih istorijskih opsega. Kao rezultat toga je da se vrste severne tajge, kao što je dugorepa sova, mogu naći u blizini južno-stepskih vrsta kao što je na primer evropska pčelarica.