Fluorougljenik
Fluorougljenici (perfluorougljenici, PFC) su organofluorinska jedinjenja koja sadrže samo atome ugljenika i fluora vezane jakim ugljenik–fluor vezama. Fluoroalkani koji sadrže samo jednostruke veze su hemijski i termalno stabilniji od alkana. Fluorougljenici sa dvostrukim vezama (fluoroalkeni), a posebno sa trostrukim vezama (fluoroalkini), su reaktivniji od njihovig korespondirajućih ugljovodonika. Fluoroalkani mogu da služe kao vodoodbojni fluoropolimeri, rastvarači, kao i jaki staklenički gasovi. Nezasićeni fluorougljenici se koriste kao reaktanti.
Upotreba term
[уреди | уреди извор]Formalna IUPAC definicija fluorougljenika je molekul koji se u potpunosti sastoji od fluora i ugljenika.[1] Međutim, drugi molekuli bazirani na fluorougljenicima, koji tehnički nisu fluorougljenici se često nazivaju fluorougljenicima,[2] zato što imaju slične strukture i identična svojstva. Mnoga hemijska jedinjenja se označavaju kao fluorouglovodonici, perfluorinisana jedinjenja, ili sa prefiksom perfluoro- mada sadrže dodatne tipove atoma, kao što su na primer hlorofluorougljeni.
Reference
[уреди | уреди извор]- ^ IUPAC. „fluorocarbons”. Kompendijum hemijske terminologije (Internet izdanje).
- ^ Lemal DM (2004). „Perspective on fluorocarbon chemistry”. J. Org. Chem. 69 (1): 1—11. PMID 14703372. doi:10.1021/jo0302556.
Spoljašnje veze
[уреди | уреди извор]- Fluorocarbons and Sulphur Hexafluoride, proposed by the European Fluorocarbons Technical Committee
- CFCs and Ozone Depletion Freeview video provided by the Vega Science Trust.
- Introduction to fluoropolymers
- Organofluorine chemistry by Graham Sandford[мртва веза]
