Đingangske planine
| Jingang | |
|---|---|
| 井冈山 | |
 | |
| Geografske karakteristike | |
| Ndm. visina | 2,120 m m |
| Koordinate | 26° 36′ 13″ S; 114° 11′ 45″ I / 26.603611° S; 114.195833° I |
| Geografija | |
 | |
| Republike | Kina |
| Regije | Hunan, Đangsi |
Jingang planine (kin: 井冈山) su planinski masivi na granici regije Hunan i Đangsi u Narodnoj Republici Kini. Planine se prostiru na oko 670 km², sa prosečnom nadmorskom visinom od 381,5 metara nadmorske visine. Najviša tačka je 2.120 metara nadmorske visine.
Masiv lanca sastoji se od niza gustih pošumljenih paralelnih grebena. Na visovima nema puno obradivog zemljišta sa većinom naselja u podnožju planina. Glavno naselje je Ciping, koje je okruženo sa pet sela čija su doslovna značenja Veliki bunar, Mali bunar, Srednji bunar, Donji bunar i Gornji bunar.
Crvena armija[uredi | uredi izvor]
Planine Jingang su poznate kao rodno mesto kineske Crvene armije, prethodnice Narodnooslobodilačke vojske) i „kolevka kineske revolucije“. Nakon što se Kuomintang (KMT) okrenuo protiv Komunističke partije tokom incidenta 12. aprila, komunisti su ili prešli u podzemlje ili pobegli na selo. Posle neuspešnog jesenjeg ustanka u Čangši, Mao Cedung je ovde poveo svojih 1.000 preostalih ljudi, osnovavši svoj prvi seljački sovet.
Mao je reorganizovao svoje snage u planinskom selu Sanvan, konsolidujući ih u jedinstveni puk - „1. puk, 1. diviziju, Prve radničke i seljačke revolucionarne vojske“. Mao je tada sklopio savez sa lokalnim šefovima bandita Vangom Zuom i Juanom Vencaiem, koji ranije nisu imali puno veze s komunistima. Prve godine osnovao je vojni štab u Maopingu, malom pijačnom gradu okruženom niskim brdima koji su čuvali glavnu zapadnu rutu ka planinama. U novembru je vojska zauzela Čaling, nekih 80 km (50 mi) zapadno, mada su ga trupe KMT-a brzo pregazile.
Džu De i njegovih 1000 preostalih vojnika, koji su učestvovali u neuspelom ustanku, pridružili su se Mao Cedungu krajem aprila 1928. Zajedno su njih dvojica udružili snage i proglasili formiranje Četvrte armije. Među veteranima koji su se pridružili novoj bazi bili su Lin Bjao, Džou Enlaj i Čen Ji. Partnerstvo između njih dvojice obeležilo je procvat baznog područja planine Jingang, koje se brzo proširilo i obuhvatilo, na vrhuncu leta 1928. godine, delove sedam okruga sa populacijom većom od 500.000. Zajedno sa ostalim snagama, broj njihovih vojnika bilo je više od 8000. Popularna priča iz tog perioda govori o vrednom Džu Deu koji je nosio žito za trupe uz planinu, jer je poljoprivreda u samom planinskom lancu bila gotovo nemoguća. Takođe je oko tog perioda Mao Cedung formulisao svoje teorije o ruralnoj revoluciji i gerilskom ratovanju.
U julu 1928. godine, 28. i 29. puk Džu De-a prešli su u Hunan sa planovima da zauzmu važno komunikaciono središte Hengjanga. Dana 31. i 32. puk Mao Cedunga trebalo je da drže Maoping i Ningang dok se Džu ne vrati. Međutim, nisu uspeli da zadrže napredovanje jedinica Jangki Kuomintanga i izgubili su Ningang i dve susedne županije. Tek 30. avgusta mladi oficir He Tinging uspeo je da zadrži uski prevoj Huangiangje sa jednim bataljonom nedovoljne snage protiv tri puka Osme vojske Hunanese i jednog puka Jangki trupa, spasivši na taj način Maopinga od poraza.
Kako je veličina komunističkih snaga rasla, a pritisak iz Kuomintanga rastao, Četvrta armija je bila prisiljena da se iseli. Od 14. januara 1929, organizacija se preselila u Ruidžin, dalje na jug u provinciji Jiangki, gde je na kraju uspostavljen Sovjet Jiangki. U isto vreme, Kuomintang je izvodio još jednu kampanju, u kojoj je učestvovalo 25.000 ljudi iz četrnaest pukova. Peng Dehuaj je ostao na čelu snage od 800 ljudi, nekada Pete armije. Do februara, njegove preostale trupe su se razišle pod jakim napadom hunanskih trupa Vu Šanga.
Nakon što se sovjet Jiangki utvrdio u južnom Jiangkiu, planine Jingang postale su severozapadna granica komunističkih operacija. Peng Dehuai se vratio sa mnogo jačom Petom armijom početkom 1930, bazirajući se severno od planina. Krajem februara 1930. godine, banditi Iuan Vencai i Vang Zuo su ubijeni od strane komunističkih gerila, verovatno po naređenju zvaničnika sovjeta Jiangki. Njihovi ljudi postavili su Vang Junlonga, mlađeg brata Vang Zuoa, za novog vođu. Većina komunističkih snaga napustilo je to područje 1934. godine, kada je počeo Dugi marš. Kad su se vratili 1949. godine, Vang Junlonga je nasledio njegov sin. Optužen je za razbojništvo i pogubljen je kasnije.
Turizam[uredi | uredi izvor]
Uz rodni grad Cedunga, Šaošan, planine Jingang su jedno od najvažnijih mesta Komunističke revolucije. Slavilo se na plakatima, pesmama i operama. Tokom Kulturne revolucije postalo je mesto hodočašća mladih Crvene garde, koji su iskoristili nacionalni pokret „umrežavanja“. Često su putovali peške da bi proživeli iskustva svojih revolucionarnih preteča. Na vrhuncu je dnevno stizalo više od 30.000 Crvene garde, što je stvaralo strašne probleme sa hranom, stanovanjem i sanitarnim uslovima. Rast broja se nastavio više od dva meseca dok vlada nije počela da obeshrabruje mlade ljude.
Godine 1981. područje od 16,6 km2 (6,4 sq mi) proglašeno je prirodnim zaštićenim područjem. Sledeće godine, planine su navedene kao prioritetno nacionalno živopisno područje. Poslednjih godina planine Jingang postale su atrakcija za domaće turiste zainteresovane za revolucionarnu istoriju. Kineska nacionalna turistička uprava je ovo živopisno područje klasifikovala kao nacionalni park.[1] Prema podacima, planine svake godine posete desetine hiljada domaćih turista.[2] Lokacije koje promovišu lokalne vlasti uključuju kovnicu Crvene armije, Muzej revolucije i groblje mučenika.
U maju 2004. otvoren je domaći aerodrom za privlačenje turista.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „AAAAA Scenic Areas_National Tourism Administration of The People's Republic of China”. web.archive.org. 4. 4. 2014. Arhivirano iz originala 04. 04. 2014. g. Pristupljeno 8. 9. 2020.
- ^ „:: XINHUANET ::”. web.archive.org. 24. 8. 2003. Arhivirano iz originala 24. 08. 2003. g. Pristupljeno 8. 9. 2020.
