Jalovište
Odlaganje otkrivke i jalovog materijala predstavlja jedan od osnovnih procesa u tehnologiji površinske eksploatacije. U površinskoj eksploataciji pod odlaganjem se podrazumeva odgovarajuće deponovanje otkrivke i jalovog materijala, da bi se omogućilo dobijanje mineralne sirovine. Jalovi proslojci, nekvalitetna korisna iskopina i slično nazivaju se jalovina.[1]
Izbor mehanizacije za odlaganje je tehnološki vezan sa mehanizacijom utovara i transporta otkrivke. Za odlagalište se koristi, prvenstveno, otkopani prostor (unutrašnja odlagališta) ili prostor van eksploatacione granice kopa (spoljna odlagališta). Kod izbora odlagališta potrebno je razmotriti topografske i rudarsko-geološke uslove, količinu otkrivke i njene fizičke osobine, organizacione, tehničke, ekonomske i klimatske faktore. Lokacija odlagališta je jedan od važnijih faktora koji utiče na cenu otkrivke, jer od nje zavisi dužina transporta. Od lokacije odlagališta zavisi i otvaranje i razvijanje površinskog kopa. Kod izbora lokacije, prednost se daje unutrašnjem odlagalištu. Samo kad je neracionalno ili nemoguće korišćenje otkopanog prostora za unutrašnje odlagalište, traži se pogodna lokacija za spoljno odlagalište.
Podela
[uredi | uredi izvor]Klasifikaciju odlagališta moguće je izvršiti po određenim elementima, koji se odnose na lokaciju, vrstu mehanizacije itd. Odlagališta se dele u odnosu na položaj u odnosu na kop, prema nivou odlaganja, prema načinu odlaganja, prema principima formiranja odlagališta, prema karakteru materijala za odlaganje, prema broju etaža na odlagalištu i prema načinu pomeranja fronta odlaganja.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Nagaraj, D. R. (2005). „Minerals Recovery and Processing”. Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Wiley-VCH. ISBN 9780471484943. doi:10.1002/0471238961.1309140514010701.a01.pub2.
