Ја, Куба

Ja,Kuba Soy Cuba Я — Kuba
Filmski poster
Izvorni naslov	Я — Kuba
Žanr	drama
Režija	Mihail Kalatzov
Scenario	Jevgenije Jevtušenko
Glavne uloge	Salvador Vod Sergio Korieri
Godina	1964.
Trajanje	141 minuta
Zemlja	Kuba Sovjetski Savez
Jezik	španski
IMDb veza

„Ja,Kuba“ (šp. Soy Cuba.)na prostoru bivše Jugoslavija poznatiji pod naslovom Ja, Kuba, je kubansko - sovjetski crno-beli igrani film snimljen 1964. godine u režiji Mihaila Kalatozova .

Nastao je nedugo nakon Kubanske revolucije, odnosno u trenutku kada se komunistički režim Fidela Kastra počeo okretati prema Sovjetima tražeći ne samo ekonomsku i vojnu pomoć, nego i potporu razvoju nove kubanske kinematografije. Tim zahtevima je udovoljeno, te je na Kubu došao sovjetski režiser Mihail Kalatozov, koji je za potrebe snimanja dobio izdašne ljudske, materijalne i tehničke resurse, ali i izuzetnu kreativnu slobodu. Ona se odrazila kroz korišćenje specijalnog filma, odnosno specijalnih uređaja za brisanje kapi vode sa stakla (pozajmljenih od sovjetske ratne mornarice, u suprotnom korišćenih na periskop podmornica). Kalatozov je, pak, najviše truda uložio u izuzetno duge i spektakularne filmske vožnje, pri čemu je koristio niz inovativnih postupaka, koji su kasnije proglašeni svojevrsnom pretečom današnjeg steadicam.

Ja, Kuba je po svojoj strukturi omnibus, odnosno sastoji se od četiri zasebne priče radnjom smeštene neposredno pred i za vreme trajanja Revolucije, a koje spaja nevidljiva naratorica ("Kuba") kojoj glas pozajmljuje Rakel Rivelta. Prva priča kako strani kapitalisti eksploatišu kubanske devojke u Havani i teraju ih na prostituciju; druga priča prikazuje kako siromašnom napoličari oduzmu zemljoposednik oduzme platu nakon što je svoju zemlju prodao američkom preduzeću United Fruit Compani; treća priča prikazuje kako studenti u Havani organizuju proteste protiv Batistine diktature; četvrta priča prikazuje seljaka koji se na kraju priključi Castrovu pobunjenicima u njihovom trijumfalnom maršu na Havanu.

Iako je Ja, Kuba imala snažan propagandni naboj, nakon premijere je dočekana prilično hladno i u Havani i u Moskvi. To se obično tumačilo nedovoljno prebrođena kulturnim razlikama između sovjetskih i kubanskih članova ekipe; Kubanci su se žalili da su prikazani previše naivno i paternalistički, a Sovjeti su smatrali da je kubanska buržoazija prikazana sa previše simpatija. Iako nikada nije bio bunkeriran, Ja, Kuba velikim delom zbog toga nije bio nikada prikazan na Zapadu, te je ostao nepoznat sve do završetka Hladnog rata. Za njega se doznalo tek kada je Martin Skorseze 1995. godine slučajno pogledao jednu kopiju, te uložio veliki napor da se film restaurira.

Godine 2005. je Soy Cuba postala predmetom dokumentarnog filma Soy Cuba: O Mamute Siberiano, koga je režirao brazilski sineast Vićente Ferrari.

Spoljašnje veze

• I Am Cuba na sajtu IMDb (jezik: engleski)
• Ja, Kuba na sajtu Rotten Tomatoes (jezik: engleski)
• Ja, Kuba na sajtu AllMovie (jezik: engleski)
• Soy Cuba, O Mamute Siberiano na sajtu IMDb (jezik: engleski)
• From Russia with Love, an article by Richard Gott from The Guardian November 2005