Jeseničko-bohinjski partizanski odred

Jeseničko-bohinjski partizanski odred
Jugoslovenska partizanska zastava
Deo	Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije

Jeseničko-bohinjski narodnooslobodilački partizanski (NOP) odred je bio partizanska jedinica u sastavu Narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Jugoslavije tokom Drugog svetskog rata u Jugoslaviji.

Istorijat

Formiran je 30. avgusta 1944. u selu Predjama kod Postojne od ljudstva 1. bataljona 16. slovenačke brigade Janko Premrl Vojko. Ubrzo je narastao na 4 bataljona i početkom oktobra 1944. brojao je oko 580 boraca. Dejstvovao je na teritoriji severozapadnog dela Gorenjskog, a osloncem na planinama Mežaklju, Pokljuki i Jelovici. Osnovni zadatak mu je bio rušenje komunikacija i objekata na njima u dolinama Save Dolinke i Save Bohinjke, posebno železničke pruge Kranj-Jesenico—Tarvizio i Jesenice—Bohinjska Bistrica. Do sredine januara 1945. izvršio je preko 30 diverzija na pomenutim železničkim prugama, u kojima je uništeno više lokomotiva i vagona. Pored toga Odred je bio mobilizacijski centar toga kraja za popunu jedinica 9. korpusa. Od posebnog je značaja uspešno miniranje hotela Erik: kod Kranjske Gore 26. oktobra, koji je bio predviđen za bolnicu nemačkih vojnika, hotela Petrana na Bledu, 9. januara 1945, gde su Nemci imali oko 40 poginulih, i dr. Pred jačim neprijateljskim snagama Odred se krajem januara 1945. prebacio na područje Cerkna, gde je vodio teške borbe. Tu je 7. februara 1945. reorganizovan u 2 bataljona sa oko 120 boraca, dok je ostalo ljudstvo ušlo u sastav jedinica 9. korpusa. Odred se 9. februara vratio na područje Bohinja, gde je nastavio sa mobilizacijom boraca i diverzijama na komunikacijama, najviše na pruzi Bohinjska Bistrica–Jesenice. Do maja je izvršio preko 40 diverzantskih akcija. U završnim operacijama 4. armije učestvovao je u oslobođenju severnog Gorenjskog i dela Koruške, a posebno se istakao u borbama za oslobođenje Bohinjske Bistrice 7. maja, i Dovje-Mojstrana narednog dana.