Pređi na sadržaj

Jeftimije I Carigradski

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jeftimije I Carigradski
Patrijarh Jeftimije na krunisanju cara Konstaniina VII
Lični podaci
Datum rođenja834.
Mesto rođenjaIsavrija,
Datum smrti5. avgust 917.
Mesto smrtiCarigrad,
ReligijaPravoslavlje
Arhiepiskop Konstantinopolja i Novoga Rima i Vaseljenski Patrijarh
Godinemart 907. — maj 912.
PrethodnikNikolaj I Mistik
NaslednikNikolaj I Mistik

Patrijarh Jeftimije I Sinkler (grč. Πατριαρχης Ευθυμιος Α΄ Συγκελλος; oko 834. Isaurija – 5. avgust 917. Carigrad) je bio carigradski patrijarh u periodu od marta 907. do maja 912. godine[1].

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Jeftimije je rođen oko 834. godine u oblasti Isaurije, u naselju Selevkija (današnje Silifke) i od rane mladosti se posvetio Bogu i monaškom životu[2].

Sa 17 godina primio je monaški postrig u jednom od manastira na gori Olimp u Bitiniji. Vodio je veoma asketski život, trpeći glad, žeđ, hladnoću i druge nevolje. U surovim zimama hodao je samo u krpama. Evtimije je tada sam podigao manastir u zalivu nasuprot Nikomedije, sadašnjem Izmitu, verovatno u oblasti savremenog grada Golčuka.

Jefmimije je 880-ih godina otišao u Carigrad, gde je proveo neko vreme u manastiru Svetog Teodora. Budući car Lav VI , nakon venčanja sa Teofanijom, izabrao ga je za svog ispovednika.

Pretpostavlja se da je 883. godine, kada je posetio Lava VI u zatvoru, Jeftimije je predvideo njegovo stupanje na presto.

Godine 887. car Lav VI je došao kod Jeftimija u Bogorodičinu crkvu u Pigiju.

Iste godine je dao predviđanje Stilijanu Zautzu: „...nikada nećete ostvariti svoje planove, bićete svrgnuti i oslepljeni...”.

U decembru 889. car je imenovao Jeftimija za patrijaršijskog sinkela.

890. godine, po ukazu cara, počela je izgradnja manastira Psamatija za Jeftimija, a 6. maja 892. godine je proslavljen praznik obnove hrama.

Od novembra 896. do decembra 898. godine Jevtimije je bio zatočen u manastiru Svetog Diomida.

Iguman manastira Psamatija je 906. godine učestvovao u stavljanju pojasa Presvete Bogorodice na glavu stradale carice Zoje i ona je ozdravila.

U februaru 907. godine, poverenici iz Rima i istočni patrijarsi koji su stigli u Carigrad formirali su crkveni sabor i priznali patrijarha Nikolaja Mistika kao podložnog svrgavanju. Car je došao kod Jeftimija sa pismima i ponudio se da preuzme upravljanje Crkvom.

Patrijarh nije proglasio Zoju Karbonopsinu za Avgustu u crkvi, što bi bilo zvanično priznanje Zoje za caricu. Patrijarh Jeftimije je priznao brak Lava VI tek nakon objavljivanja carskog ukaza, koji je zabranjivao kvadrugamiju i duhovnim i svetovnim zakonodavstvom. Za života cara Lava VI Nikolaiti (revnitelji starog pravoslavlja) su pretrpeli izgnanstvo, a posle njegove smrti, 912. godine, brat Lava VI, Aleksandar, je, došavši na vlast, vratio Nikolaite i dozvolio im da zauzmu njihove položaje. Iste godine car Aleksandar je sazvao sabor u Carigradu, na kome je Jeftimije svrgnut i prognan u manastir Agatiju[3].

U februaru 914. Zoja Karbonopsina je zamolila Jeftimija da ponovo preuzme presto, ali je on odbio.

Jeftimije je preminuo 5. avgusta 917. godine. Do pomirenja njegovih pristalica i Nikole Mistika došlo je tek u julu 920. godine[4].

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „List of Patriarchs”. Patriarchate of Constantinople. Pristupljeno 2023-11-23. 
  2. ^ „S. B. Daškov. Imperatorы Vizantii.Lev VI Filosof (Mudrый)”. Cerkovno-Naučnый Centr "Pravoslavnaя Эnciklopediя" (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2023-11-23. 
  3. ^ „Hronografiя, l. m. 6018, R. H. 518. - prepodobnый Feofan Sigrianskiй, Ispovednik - čitatь, skačatь”. azbyka.ru (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2023-11-23. 
  4. ^ Jugie, Martin (1913). „La vie et les œuvres d'Euthyme, patriarche de Constantinople”. Échos d'Orient. 16 (102): 385—395. ISSN 1146-9447. doi:10.3406/rebyz.1913.4076.