Jovan Obrenović

Jovan Obrenović
Jovan Obrenović
	Jovan Obrenović u uniformi general-divizijara
Lični podaci
Datum rođenja	1786.
Mesto rođenja	Gornja Dobrinja, Osmansko carstvo
Datum smrti	3. februar 1850. (63/64 god.)
Mesto smrti	Sremski Karlovci, Austrijsko carstvo
Porodica
Roditelji	Višnja Urošević

Jovan Teodorović Obrenović (Gornja Dobrinja, 1786.^[1] – Sremski Karlovci, 22. januar/3. februar^[1] 1850) poznatiji i kao Gospodar Jovan, bio je general-divizijar, komandant Moravsko-podrinske vojne komande,^[2] guverner distrikta rudničkog i požeškog. Bio je rođeni mlađi brat kneza Miloša Obrenovića i Jevrema Obrenovića.

Biografija

Rođen je u Srednjoj Dobrinji (kod Užica) 1786. godine od majke Višnje i oca Todora Mihailovića. Učestvovao je na Sastanku u Takovu i podizanju Drugog srpskog ustanka, kao i u Bici na Ljubiću 1815. godine, u kojoj je bio na čelu vojnog reda.^[1] Nakon završetka ustanka bio je na čelu Rudničke, a kasnije i Požeške nahije.^[1] Učestvovao je u gušenju Đakove bune 1825. godine. Bio je jedan od starešina ustaničkih trupa smeštenih u selu Belica nadomak Jagodine.^[3]

Njegov pisar u Brusnici bio je Nićifor Ninković počev od 1828. godine.

Godine 1814. oženio se Krunom Mihailović (preminulom 18. januara 1835) i sa njom je imao sina Obrena (1818 – 1826) i kći Jelisavetu - Savku (1828 – 1834).

U drugi brak stupio je 1836. godine sa Anom Joksić (1818 – 1880) i sa njom je imao dve ćerke – Anastasiju - Stanu (1839 – 1933) i Ermilu (1844 – 1918). Anastasija se 1858. udala za Teodora Aleksića od Majne (1825 – 1891). Ermila se 1860. udala za Nikolu Čupićaa a 1867. za Tihomilja Tešu Nikolića (1832 – 1886).^[4]

Gospodar Jovan je živeo u selu Pešti sve do 1834. godine kada se preselio u Čačak gde je postao načelnik tamošnjeg okruga. U Čačku je kratko živeo. Tamo je postao i ktitor. Osim što je zaslužan za obnavljanje stare Stracimirove zadužbine, nadležan je bio i za obnavljanje Crkve Vaznesenja Gospodnjeg u Čačku. U tom gradu je podigao i Hram Svetog Đorđa 1820, Crkvu Vaznesenja Hristovog na mestu nekadašnje Bogorodice Gradačke 1834. i Crkvu Svetog Nikole u Brusnici 1836/1837. godine.^[2]

Po njemu je nazvana neuspešna Jovanova buna iz 1839. godine čiji je cilj bio da povrati na presto kneza Miloša.^[1] Propast bune dovela je do toga da Jovan bude osuđen na deset godina zatočenja. Kasnije je kazna izmenjena u tri godine kućnog pritvora u Beogradu.^[1]

Posle Vučićeve bune iz 1842. godine prešao je u Austriju.^[2]

Umro je 22. januara/3. februara 1850. godine u Sremskim Karlovcima u izgnanstvu.

U njegovom konaku u Čačku iz 1835. godine smeštena je stalna postavka Narodnog muzeja Čačak.

Grob mu se nalazi na Uspenskom groblju u Novom Sadu.^[5]

Porodično stablo

2. Teodor Mihailović

1. Jovan Obrenović

3. Višnja Urošević

Porodica

Prvi brak

Supružnik

ime	slika	datum rođenja	datum smrti
Kruna Mihailović			18. januar 1835.

Deca

ime	slika	datum rođenja	datum smrti	supružnik
Obren Obrenović		1818.	1826.	umro u detinjstvu
Savka Obrenović		1. oktobar 1828.	5. oktobar 1834.	umrla u detinjstvu

Drugi brak

Supružnik

ime	slika	datum rođenja	datum smrti
Ana Joksić		14. mart 1818.	21. jun 1880.

Deca

ime	slika	datum rođenja	datum smrti	supružnik
Anastasija Obrenović		9. novembar 1839.	27. februar 1933.	Todor Aleksić od Majne
Ermila Obrenović		3. februar 1844.	jun 1918.	Nikola Čupić; Tihomilj Nikolić

Vidi još

Reference

^ ^a ^b ^v ^g ^d ^đ Bolović, Marušić & Petrović 2015, str. 42
^ ^a ^b ^v „Jovan Obrenović (1786—1850)”. Narodni muzej Čačak. Arhivirano iz originala 02. 05. 2014. g. Pristupljeno 31. 8. 2013.
^ Marušić, Bolović & Timotijević 2013, str. 269
^ Obrenovići - rodoslov
^ USPENSKO GROBLjE KAO VRT KULTURE

[:0-1] v ^g ^d ^đ Bolović, Marušić & Petrović 2015, str. 42

[музеј-2] v „Jovan Obrenović (1786—1850)”. Narodni muzej Čačak. Arhivirano iz originala 02. 05. 2014. g. Pristupljeno 31. 8. 2013.

[3] Marušić, Bolović & Timotijević 2013, str. 269

[4] Obrenovići - rodoslov

[5] USPENSKO GROBLjE KAO VRT KULTURE

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]