Pređi na sadržaj

Jovan Stanojević (prota negotinski)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jovan Stanojević
Lični podaci
Datum rođenja1845.
Mesto rođenjaMokranje, Kneževina Srbija
Datum smrti1927.
Mesto smrtiNegotin, Kraljevina SHS

Jovan Stanojević (Mokranje, 1845Negotin, 1927) bio je srpski protojerej okruga krajinskog, bataljonski i brigadni sveštenik.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Prota Jovan Stanojević rođen je maja 1845. godine u selu Mokranju kod Negotina. Po završetku osnovne škole i gimnazije u Negotinu, upisao se na bogosloviju u Beogradu, koju je završio 1867. godine. Za đakona je rukopoložen 29. decembra 1867. a rad je započeo kao veroučitelj. Tu je dužnost obavljao do 30. jula 1869. godine. Iste godine rukopoložen je za sveštenika i 13. avgusta 1869. postavljen je za kapelnika prote negotinskog. Paroh negotinski postao je 1. aprila 1872. godine, a protojerej okruga krajinskog 3. januara 1893.[1]

Crkveni i društveni rad

[uredi | uredi izvor]

Prota Jovan Stanojević, pored crkvene službe, obavljao je i brojne crkvene i svetovne dužnosti, pa je tako 1875. godine postavljen je za počasnog člana Negotinske konzistorije, a od 1904. do 1909. godine bio je redovan član velikog Duhovnog suda.

U negotinskoj kasarni prota Jovan Stanojević obavljao je svešteničku dužnost do 1912.

I u srpsko-turskom ratu 1876-1877. godine obavljao je svešteničku dužnost, kao bataljonski, pa kao brigadni sveštenik i tu dužnost nastavio i u miru, sve do 1885. Obavljao je i vojno-svešteničku dužnost u negotinskom garnizonu 1896. do 1912. godine. Od 1887. godine radio je kao veroučitelj u nižoj negotinskoj gimnaziji. [2]

Zadužbina Jelke i Jovana Stanojevića, danas zgrada Istorijskog arhiva u Negotinu
Pismo prote Jovana Stanojevića parohu glogovačkom o štampanju Velikoposne arhipastirske poslanice

Bio je član Crkvenog udruženja, zatim dobrotvornog Udruženja za siromašne, član Crvenog krsta i Društva Sveti Sava i jedan od osnivača prve negotinske Zemljoradničke zadruge 1899. godine. Bio je i predsednik Odbora za podizanje spomenika Hajduk Veljku Petroviću, koji je po nacrtu arhitekte Ilkića podignut 1892. godine. [3]

Prota Jovan Stanojević preminuo je avgusta 1927. godine i sahranjen je na negotinskom groblju u blizini kapele.

Odlikovanja

[uredi | uredi izvor]
Jovan Stanojević

Za svoje mnogobrojne zasluge u duhovnom i svetovnom životu, u miru i ratu, prota Jovan Stanojević je 1885. godine odlikovan visokim crkvenim odlikovanjem, Crvenim pojasom. Posle toga sledila su još viša odlikovanja; 1892. godine Kamilavka a 1894. Orden Svetog Save trećeg stepena. Za obavljanje vojno-svešteničkih dužnosti vojska ga je odlikovala Naprsnim krstom i Ordenom belog orla.

Zadužbina

[uredi | uredi izvor]
Jelka Stanojević, supruga prote Jovana

Prota Jovan je sa suprugom Jelkom imao ćerku Zoricu udatu za Petra Tipu, uglednog matematičara i prosvetnog inspektora. Zorica Tipa je u dogovoru sa suprugom zaveštala kuću u tada Dušanovoj ulici broj 7, a danas u ulici Branka Perića broj 13 pod uslovom da četiri prostorije u njoj služe za smeštaj Muzeja „Hajduk Veljko”, da u ostalom prostoru žive njeni uslovno rečeno naslednici i da se na zgradi istakne tabla sa natpisom „Zadužbina Jelke i Jovana Stanojevića okružnog prote krajinskog”.

Muzej je te prostorije koristio kratko, u njima je od 30. oktobra 1957. rešenjem Narodnog odbora sreza Negotin smešten Istorijski arhiv Negotin. Na fasadi od 1982. stoji tabla, istaknuta na vidnom mestu prema ulici, a kako posle Drugog svetskog rata zadužbine nisu bile predviđene zakonom, Zadužbina Jovana i Jelke Stanojević, osnivača Petra Tipe osnovana je 1991.

Arhiv se brinuo o naslednicima porodice Stanojević, Nikoli i Jelenu sve do njihove smrti, a znak poštovanja prema porodici Stanojević Istorijski arhiv Negotina uzeo je da slavu Svetog Nikolu, krsnu slavu ove plemenite porodice.[4]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Grupa autora (2002). Baštinik, Godišnjak Istorijskog arhiva, broj 5, Božidar Blagojević „Jovan Stanojević−protojerej”. Negotin: Istorijski arhiv Negotin. str. 141. 
  2. ^ Grupa autora (2002). Baštinik, Godišnjak Istorijskog arhiva, broj 5, Božidar Blagojević „Jovan Stanojević−protojerej”. Negotin: Istorijski arhiv Negotin. str. 142. 
  3. ^ Stanojević, Tihomir (1972). Negotin i Krajina od prvih tragova do 1858. godine. Negotin: Zajednica kulture SO Negotin, Novinska ustanova „Timok”. str. 163. 
  4. ^ Grupa autora (2002). Baštinik, Godišnjak Istorijskog arhiva, broj 5, Božidar Blagojević „Jovan Stanojević−protojerej”. Negotin: Istorijski arhiv Negotin. str. 144, 145.