Pređi na sadržaj

Jovo Todorović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jovo Todorović
Datum rođenja1937.
Datum smrti2015.

Jovo Todorović (19372015) bio je srpski univerzitetski profesor i političar. Todorović je bio profesor Beogradskog univerziteta i ministar prosvete u Vladi Mirka Marjanovića[1].

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Jovo Todorović rođen je 5. oktobra 1937. godine u Bakincima kod Laktaša. Osmogodišnju školu završio je u Laktašima, a srednju tehničku školu završio je u Kragujevcu sa odličnim uspehom. Mašinski fakultet u Beogradu upisao je 1960. godine i diplomirao u roku od četiri godine. Poslediplomske studije iz oblasti naučne organizacije rada pohađao je na Mašinskom fakultetu u Beogradu, gde je i magistrirao juna 1972. godine. Doktorsku tezu radio je, takođe na Mašinskom fakultetu u Beogradu na Katedri za organizaciju, gde je doktorirao septembra 1975. godine.

Nakon preduzeća “Pretis“ u kome je započeo svoj radni vek radio je na Mašinskom fakultetu u Beogradu i u Privrednoj komori Beograda. Od 1. aprila 1977. godine nalazio se u stalnom radnom odnosu na Fakultetu organizacionih nauka u Beogradu, prvo kao docent, zatim vanredni profesor pa redovni profesor gde je nakon bogate i uspešne karijere stekao penziju.

U periodu 1983. do 1987. godine bio je šesti po redu dekan Fakulteta organizacionih nauka.[2]

Politička karijera

[uredi | uredi izvor]

Jovo Todorović je bio visoki funkcioner Socijalističke partije Srbije od osnivanja 1990. godine. Ostao je upamćen po represivnom Zakonu o univerzitetu donetom ubrzo po njegovom postavljanju na mesto ministra prosvete u Vladi Republike Srbije 1998. godine.

Istupio je iz Socijalističke partije Srbije posle Oktobarskih promena. U pismu Glavnom odboru SPS-a, Todorović je naveo da istupa iz partije, jer se ne slaže sa politikom koju u poslednje vreme vodi ta stranka i njen izborni partner Jugoslovenska levica.

Bibliografija

[uredi | uredi izvor]

Kao naučno-nastavni radnik napisao je oko 17 knjiga, uglavnom iz oblasti organizacije i upravljanja proizvodnjom i menadžmenta. Neke od glavnih knjiga su: “Upravljanje proizvodnjom“, “Menadžment proizvodnje“, „Fleksibilna proizvodnja“, „Proizvodnja just-in-time“, “Savremena proizvodnja-logistička i informaciona podrška“, “Savremeni menadžment proizvodnje“, “Organizacija održavanja sredstava za rad“, “Konstrukcioni sistemi“, “Proučavanje, merenje i vrednovanje rada“(koautor), “Tehnološki sistemi“ i druge. Objavio je više stručnih i naučnih radova u časopisima i učestvovao je sa radovima na mnogim domaćim u međunarodnim stručnim skupovima.

Reference

[uredi | uredi izvor]