Južni polarnik

Mapa Antarktika sa Antarktičkim krugom u plavoj boji.

Antarktički polarni krug je obeležen crvenom linijom

Južni polarnik ili Antarktički polarni krug je jedan od pet najvažnijih paralela koje obeležavaju mape Zemlje. Nalazi se na geografskoj širini od 66° 33' 39" južno od ekvatora (u 2000. godini). Za sve u okviru Antarktičkog polarnog kruga postoji bar jedan pun dan obdanice tokom zimske kratkodnevice i bar jedan period od 24 sata noći tokom letnje dugodnevice. To znači da postoji bar jedan dan u kom Sunce ne zalazi i bar jedan dan tokom kog Sunce ne izlazi. To se dešava zbog nagiba Zemlje od 23,5 ugaonih stepeni, pa je tokom letnje dugodnevice južna polarna oblast van domašaja Sunca, kao i obratno, tokom zimske kratkodnevice.

Prostor južno od ovog kruga je poznat kao antarktička zona, a neposredno severno od njega je južna umerena klimatska zona. Kontinent Antarktik stvara kopneni masiv koji porkiva veliki deo prostora u okviru antarktičkog polarnog kruga.

Položaj antarktičkog kruga nije fiksan i trenutno se prostire na 66°33′49.4″ južno od ekvatora. Ova cifra može biti donekle netačna jer ne dozvoljava efekte astronomske nutacije, koja može biti i do 10″. Njegova geografska širina zavisi od aksijalnog nagiba Zemlje, koji fluktuira u granicama većim od 2° tokom perioda od 41.000 godina, zbog plimskih sila koje su rezultat orbite Meseca. Shodno tome, Antarktički krug trenutno pluta ka jugu brzinom od oko 14,5 m (48 ft) godišnje.

Ponoćno Sunce i polarna noć

Odnos aksijalnog nagiba Zemlje (ε) prema tropskom i polarnom krugu

Antarktički krug je najsevernija geografska širina na južnoj hemisferi na kojoj centar sunca može neprekidno da ostane iznad horizonta dvadeset četiri sata; kao rezultat toga, najmanje jednom godišnje na bilo kojoj lokaciji unutar antarktičkog kruga centar sunca je vidljiv u lokalnoj ponoći, a najmanje jednom je centar sunca ispod horizonta u lokalnom podnevu.

Direktno na Antarktičkom krugu ovi događaji se u principu dešavaju tačno jednom godišnje: na decembarski i junski solsticij. Međutim, zbog atmosferske refrakcije i fatamorgana, i zato što se sunce pojavljuje kao disk, a ne tačka, deo ponoćnog sunca može se videti u noći južnog letnjeg solsticija do oko 50 minuta (′) (90 km (56 mi)) severno od antarktičkog kruga; slično tome, na dan južnog zimskog solsticija, deo sunca se može videti do oko 50′ južno od antarktičkog kruga. To je tačno na nivou mora; te granice se povećavaju sa visinom iznad nivoa mora, iako u planinskim predelima često nema direktnog pogleda na pravi horizont. Miraži na antarktičkom kontinentu imaju tendenciju da budu još spektakularnije nego u arktičkim regionima, stvarajući, na primer, niz prividnih zalazaka i izlazaka sunca dok u stvarnosti sunce ostaje ispod horizonta.

Ljudska naselja

Ledeni breg u blizini Antarktičkog kruga severno od ostrva Detajl

Južno od Antarktičkog kruga ne postoji stalna ljudska populacija, ali postoji nekoliko istraživačkih stanica na Antarktiku kojima upravljaju različite nacije koje naseljavaju timovi naučnika koji se smenjuju na sezonskoj osnovi. U prethodnim vekovima na kontinentu su uspostavljene neke polustalne kitolovske stanice, a neki kitolovci bi tamo živeli po godinu dana ili više. Najmanje troje dece je rođeno na Antarktiku, doduše u stanicama severno od Antarktičkog kruga.

Geografija

Obim antarktičkog kruga je otprilike 16.000 km (9.900 mi). Područje južno od kruga je oko 20.000.000 km² (7.700.000 sq mi) i pokriva otprilike 4% Zemljine površine. Većina kontinenta Antarktika nalazi se unutar Antarktičkog kruga.

Lokacije duž Kruga

Počevši od početnog meridijana i idući ka istoku, antarktički krug prolazi kroz:

Koordinate	Zemlja, teritorija ili more	Napomene
66° 34′ S 0° 0′ E	Južni okean	Severno od Zemlje kraljice Mod i Endebijeve zemlje
66° 34′ S 50° 32′ E	Antarktik – Endebijava zemlja	Teritorija na koju polaže prava Australija
66° 34′ S 57° 19′ E	Južni okean	Severno od Ejmerijevog ledenog praga
66° 34′ S 82° 6′ E	Antarktik	Teritorija na koju polaže prava Australija
66° 34′ S 89° 14′ E	Južni okean
66° 34′ S 91° 29′ E	Antarktik	Teritorija na koju polaže prava Australija
66° 34′ S 92° 21′ E	Južni okean
66° 34′ S 93° 52′ E	Antarktik	Teritorija na koju polaže prava Australija
66° 34′ S 107° 45′ E	Južni okean	Vinsensov zaliv
66° 34′ S 110° 12′ E	Antarktik – Vilkesova zemlja	Teritorija na koju polaže prava Australija
66° 34′ S 116° 35′ E	Južni okean
66° 34′ S 121° 31′ E	Antarktik – Vilkesova zemlja	Teritorija na koju polaže prava Australija
66° 34′ S 127° 9′ E	Južni okean
66° 34′ S 129° 38′ E	Antarktik – Vilkesova zemlja	Teritorija na koju polaže prava Australija
66° 34′ S 136° 0′ E	Antarktik – Adelijeva zemlja	Teritorija na koju polaže prava Francuska
66° 34′ S 138° 56′ E	Južni okean
66° 34′ S 162° 44′ E	Balleny Islands – Boradejl ostrvo	Teritorija na koju polaže prava Novi Zeland
66° 34′ S 162° 45′ E	Južni okean	Prolazi kroz severni deo ostrva Adelejd (teritorijalne pretenzije Argentina, Čile i Ujedinjeno Kraljevstvo)
66° 34′ S 65° 44′ W	Antarktik – Antarktičko poluostrvo, Greamova zemlja i Larsenov ledeni prag	Teritorija na koju polaže prava Argentina, Čile i Ujedinjeno Kraljevstvo
66° 34′ S 60° 21′ W	Južni okean	Prolazi kroz Vedelovo more i neimenovani deo okeana

Vidi još

• Severni polarnik ili Arktički polarni krug
• Letnja dugodnevica
• Zimska kratkodnevica

Literatura

• Lutgens F.K, Tarbuck E.J. (2007) The Atmosphere, Tenth Edition, page 39, PEARSON, Prentice Hall, NJ.
• IPCC, 2007: Climate Change 2007: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (Solomon, S, D. Qin, M. Manning, Z. Chen, M. Marquis, K.B. Averyt, M. Tignor and H.L. Miller (eds.)). Cambridge University Press, Cambridge, United Kingdom and New York, NY, USA, 996 pp.
• NOAA's annually updated Arctic Report Card tracks recent environmental changes.
• National Aeronautics and Space Administration. Arctic Sea Ice Continues to Decline, Arctic Temperatures Continue to Rise In 2005 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. februar 2011). Accessed September 6, 2007.
• National Snow and Ice Data Center. All About Sea Ice. Accessed October 19, 2007.
• National Snow and Ice Data Center. Cryospheric Climate Indicators: Sea Ice Index. Accessed September 6, 2007.
• National Snow and Ice Data Center. NSIDC Arctic Climatology and Meteorology Primer Arhivirano na sajtu Wayback Machine (28. januar 2013). Accessed August 19, 2007.
• Przybylak, Rajmund, 2003: The Climate of the Arctic, Kluwer Academic Publishers, Norwell, MA, USA, 270 pp.
• Serreze, Mark C.; Hurst, Ciaran M. (2000). „Representation of Mean Arctic Precipitation from NCEP–NCAR and ERA Reanalyses”. Journal of Climate. 13 (1): 182—201. Bibcode:2000JCli...13..182S. doi:10.1175/1520-0442(2000)013<0182:ROMAPF>2.0.CO;2 . 
• Serreze, Mark C. and Roger Graham Barry, (2005). The Arctic Climate System. Cambridge University Press. CS1 održavanje: Višestruka imena: spisak autora (veza), New York, 385 pp.
• UNEP (United Nations Environment Programme), 2007: Global Outlook for Ice & Snow Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. jun 2007), Chapter 5 Arhivirano 2007-06-13 na sajtu Library of Congress Web Archives|Web Archives.
• United States Central Intelligence Agency, 1978: Polar Regions Atlas, National Foreign Assessment Center, Washington, DC, 66 pp.
• USSR State Committee on Hydrometeorology and Environment, and The Arctic and Antarctic Research Institute (chief editor A.F. Treshnikov), 1985: Atlas Arktiki (Atlas of the Arctic), Central Administrative Board of Geodesy and Cartography of the Ministerial Council of the USSR, Moscow, 204 pp (in Russian with some English summaries). [Gosudarstvennый Komitet SSSR po Gidrometeorologii i Kontrolю Prirodnoй Sredы, i Ordena Lenina Arktičeskiй i Antarktičeskiй Naučno-Issledovatelьskiй Institut (glavnый redaktor Trešnikov A.F.), 1985: Atlas Arktiki, Glavnoe Upravlenie Geodezii i Kartografii pri Sovete Ministrov SSSR, Moskva, 204 str.]
• Hansen, V.; Lund, E.; Smith-Sivertsen, T. (mart 1998). „Self-reported mental distress under the shifting daylight in the high north”. Psychological Medicine. 28 (2): 447—452. PMID 9572101. S2CID 10556073. doi:10.1017/S0033291797006326. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• „ATS - The Antarctic Treaty”. www.ats.aq. Arhivirano iz originala 2011-06-03. g. Pristupljeno 2016-04-07. 
• „Born Freezing: Meet Antarctica's First Citizen - WebEcoist”. webecoist.com. 15. 2. 2011. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• Rudmose Brown, R. N.; Pirie, J. H.; Mossman, R. C. (2002). The Voyage of the Scotia. Edinburgh: Mercat Press. str. 34–57. ISBN 1-84183-044-5. 
• „Voyage of the Scotia 1902–04: The Antarctic”. Glasgow Digital Library. Arhivirano iz originala 2008-03-11. g. Pristupljeno 2008-06-30. 
• Speak, Peter (2003). William Speirs Bruce: Polar Explorer and Scottish Nationalist. Edinburgh: NMS Publishing. str. 85. ISBN 1-901663-71-X. 
• Escude, Carlos; Cisneros, Andres. „Historia General de las Relaciones Exteriores de la Republica Argentina” (na jeziku: španski). Arhivirano iz originala 4. 5. 2012. g. Pristupljeno 6. 7. 2012. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• Moneta, Jose Manuel (1954). Cuatro Años en las Orcadas del Sur (9th izd.). Ediciones Peuser. 

Spoljašnje veze

• Map
• Antarctica at the CIA World Factbook (includes section on the population of Antarctica).