Džordž Geršvin
Džordž Geršvin | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 26. septembar 1898. |
Mesto rođenja | Njujork, SAD |
Datum smrti | 11. jul 1937.38 god.) ( |
Mesto smrti | Los Anđeles, SAD |
Džordž Geršvin (engl. George Gershwin; Njujork, 26. septembar 1898 — Los Anđeles, 11. jul 1937) je bio američki kompozitor.[1][2][3]Rođen je kao Jakob Geršovic (engl. Jacob Gershowitz) u Bruklinu u porodici ruskih emigranata jevrejskog porekla, kao drugo od četvoro dece.[4] Većinu svojih vokalnih i scenskih dela Džordž je napisao u saradnji sa svojim starijim bratom, tekstopiscem Ajrom Geršvinom.[3] Geršvin je komponovao i za brodvejsku scenu i za klasične koncertne hale. Takođe je sa uspehom komponovao i popularne melodije.
Najpoznatiji je po načinu na koji je u klasičnu muziku uneo elemente popularne muzike, crnačkih duhovnih pesama i bluza (opera „Porgi i Bes“, simfonijska fantazija „Amerikanac u Parizu“, „Rapsodija u plavom“, „Melanhonična rapsodija“).[5]
Njegova prerana smrt nastupila je kao posledica tumora mozga 1937. godine.[3]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Preci
[uredi | uredi izvor]Geršvin je bio ukrajinsko-jevrejskog porekla.[4][3] Njegov deda, Jakov Geršovic, rođen je u Odesi (savremena Ukrajina) i 25 godina je služio kao mehaničar u Carskoj ruskoj vojsci da bi stekao pravo na slobodno putovanje i boravak kao Jevrejin, da bi se konačno penzionisao u blizini Sankt Peterburga. Njegov sin tinejdžer Mojše, Džordžov otac, radio je kao sekač kože za ženske cipele. Njegova majka, Roza Bruskina, rođena je u Sankt Peterburgu, Rusija.[6][7] Mojše je upoznao Rozu u Viljnusu gde je njen otac radio kao krznar. Ona i njena porodica preselili su se u Njujork zbog sve većeg antijevrejskog raspoloženja u Rusiji, promenivši svoje ime u Rouz. Mojše, suočen sa obaveznim služenjem vojnog roka ako ostane u Rusiji, preselio se u Ameriku čim je mogao da priušti. Jednom u Njujorku, promenio je svoje ime u Moris. Geršovic je živeo sa ujakom po majci u Bruklinu, radeći kao poslovođa u fabrici ženske obuće. Oženio se Rouz 21. jula 1895. godine, a Geršovic je ubrzo anglizovao svoje ime u Geršvajn.[8][9][10] Njihovo prvo dete, Ajra Geršvin, rođeno je 6. decembra 1896. godine, nakon čega se porodica preselila u stan na drugom spratu u aveniji Snediker 242 u istočnom njujorškom naselju Bruklin.
Mladost
[uredi | uredi izvor]Džordž je rođen 26. septembra 1898. godine u stanu u Snediker aveniji. Njegov izvod iz matične knjige rođenih ga identifikuje kao Džejkoba Geršvajna, sa prezimenom koje se izgovara 'Gerš-vin' u ruskoj i jidiš imigrantskoj zajednici.[11][12] Dobio je ime po svom dedi i, suprotno američkoj praksi, nije imao srednje ime. Ubrzo je postao poznat kao Džordž,[13] i promenio je pravopis svog prezimena u „Geršvin“ otprilike u vreme kada je postao profesionalni muzičar; ostali članovi porodice su sledili njihov primer.[14] Posle Ajre i Džordža, u porodici su rođeni još jedan dečak Artur Geršvin (1900–1981) i devojčica Frensis Geršvin (1906–1999).
Porodica je živela u mnogim različitim rezidencijama, jer je njihov otac menjao stanove sa svakim novim preduzećem u koje se uključio. Odrasli su uglavnom u jidiškom pozorišnom okrugu. Džordž i Ajra su često posećivali lokalna jidiška pozorišta, a Džordž se povremeno pojavljivao na sceni kao statista.[15][16][17]
Džordž je živeo dečaštvo koje nije bilo neobično u njujorškim stambenim zgradama, koje je uključivalo trčanje sa prijateljima, rolanje i loše ponašanje na ulici. Sve do 1908. nije mario za muziku. Zatim, kao desetogodišnjak, bio je zaintrigiran kada je čuo violinski recital svog prijatelja Maksija Rozencvajga.[18] Zvuk i način na koji je svirao njegov prijatelj ga je očarao. Otprilike u isto vreme, Džordžovi roditelji su kupili klavir njegovom starijem bratu Ajri. Međutim, na iznenađenje njegovih roditelja i na Ajrino olakšanje, Džordž je bio taj koji je proveo više vremena svirajući je dok je nastavio da uživa u muzici.[19]
Iako je njegova mlađa sestra Fransis bila prva u porodici koja je zarađivala za život od svog muzičkog talenta, udala se mlada i posvetila svojim obavezama majke i domaćice, čime je onemogućila sebi da se ozbiljno bavi muzičkim poduhvatima. Nakon što je odustala od izvođačke karijere, opredelila se za slikarstvo kao kreativni izlaz, što je i Džordžu nakratko bio hobi. Artur Geršvin je sledio staze Džordža i Ajre, takođe je postao kompozitor pesama, mjuzikla i kratkih klavirskih komada tokom perioda od oko dve godine (oko 1911) pre nego što ga je Džek Miler (oko 1913), konačno upoznao sa Čarlsom Hambicerom, pijanistom u Betovenovom simfonijskom orkestru. Do njegove smrti 1918. godine, Hambicer je ostao Geršvinov muzički mentor, naučio ga je konvencionalnoj klavirskoj tehnici, upoznao ga sa muzikom evropske klasične tradicije i podsticao ga da prisustvuje orkestarskim koncertima.[20]
Tin Pan aleja i Brodvej, 1913–1923
[uredi | uredi izvor]Godine 1913, Geršvin je napustio školu sa 15 godina da bi radio kao „muzički demonstrator“ u njujorškoj Tin Pan aleji. Zarađivao je 15 dolara nedeljno radeći za Džerome H. Remik i kompniju, izdavačku firmu sa sedištem u Detroitu i filijalom u Njujorku.
Njegova prva objavljena pesma bila je „When You Want 'Em, You Can't Get 'Em, When You've Got 'Em, You Don't Want 'Em” 1916. godine. Ona je 17-godišnjaku donela zaradu od 50 centi.[21]
Godine 1916, Geršvin je počeo da radi za Aeolijan kompaniju i Standardne muzičke rolne u Njujorku, snimajući i aranžirajući. Proizveo je desetine, ako ne i stotine, rolni pod svojim i lažnim imenima (pseudonimi koji se pripisuju Geršvinu uključuju Fred Marta i Bert Vin). Takođe je snimio rolne sopstvenih kompozicija za Duo-Art i Velte-Mignon reprodukcijske klavire. Osim što je snimao klavirske role, Geršvin je napravio kratak prodor u vodvilj, prateći Noru Bejs i Luiz Dreser na klaviru.[22] Njegov novi ragtajm iz 1917. godine, „Rialto Ripples”, bio je komercijalni uspeh.[21]
Godine 1919. postigao je svoj prvi veliki nacionalni hit pesmom „Svoni”, sa rečima Irvinga Cezara. Al Džolson, brodvejska zvezda i bivši pevač ministranta, čuo je Geršvina kako izvodi pesmu Svoni na žurci i odlučio je da je otpeva u jednoj od svojih emisija.[21]
Kasnih 1910-ih, Geršvin je upoznao tekstopisca i muzičkog direktora Vilijama Dejlija. Njih dvoje su sarađivali na brodvejskim mjuziklima Pikadili do Brodveja (1920) i For Goodness' Sake (1922), i zajedno su komponovali muziku za Our Nell (1923). Ovo je bio početak dugog prijateljstva. Dejli je bio čest aranžer, orkestrator i dirigent Geršvinove muzike, a Geršvin mu se povremeno obraćao za muzičke savete.[23]
Kompozicija
[uredi | uredi izvor]Orkestarske
- Rhapsody in Blue za klavir i orkestar (1924)
- Concerto in F za klavir i orkestar (1925)
- An American in Paris za orkestar (1928)
- Dream Sequence/The Melting Pot za hor i orkestar (1931)
- Second Rhapsody za klavir i orkestar (1931), originalno nazvana Rhapsody in Rivets
- Cuban Overture za orkestar (1932), originalno naslovljena Rumba
- March from "Strike Up the Band" za orkestar (1934)
- Variations on "I Got Rhythm" za klavir i orkestar (1934)
- Catfish Row za orkestar (1936), svita zasnovana na muzici iz Porgy and Bess
- Shall We Dance (1937), filmska partitura dugometražnog baleta
Solo klavir
- Three Preludes (1926)
- George Gershwin's Song-book (1932), solo klavirske obrade 18 pesama
Opere
- Blue Monday (1922), opera sa jednim činom
- Porgy and Bess (1935) U Kolonijalnom teatru u Bostonu[24]
Londonski mjuzikli
- Primrose (1924)
Brodvejski mjuzikli
- George White's Scandals (1920–1924), u jednom trenutku predstavljajući operu sa jednim činom iz 1922. godine Plavi ponedeljak
- Lady, Be Good (1924)
- Tip-Toes (1925)
- Tell Me More! (1925)
- Oh, Kay! (1926)
- Strike Up the Band (1927)
- Funny Face (1927)
- Rosalie (1928)
- Treasure Girl (1928)
- Show Girl (1929)
- Girl Crazy (1930)
- Of Thee I Sing (1931)
- Pardon My English (1933)
- Let 'Em Eat Cake (1933)
- My One and Only (1983), originalni mjuzikl iz 1983. koji koristi prethodno napisane Geršvinove pesme
- Crazy for You (1992), revidirana verzija Lude devojke
- Nice Work If You Can Get It (2012), mjuzikl sa partiturom Džordža i Ajre Geršvina
- An American in Paris, mjuzikl koji se prikazivao na Brodveju od aprila 2015. do oktobra 2016
Filmovi za koje je Geršvin pisao originalne partiture
- Delicious (1931), rana verzija Druge rapsodije i još jedna muzička sekvenca korišćena je u ovom filmu, ostale je studio odbio
- Shall We Dance (1937), originalna orkestarska partitura Geršvina, nema dostupnih snimaka u modernom stereu, neki delove nikada nisu snimljeni (Nominovana za Oskar za najbolju originalnu pesmu: They Can't Take That Away from Me)
- A Damsel in Distress (1937)
- The Goldwyn Follies (1938), posthumno izdana
- The Shocking Miss Pilgrim (1947), koristi ranije neobjavljene pesme
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ ObituaryVariety, July 14, 1937, page 70
- ^ „George Gershwin, Composer, is Dead; Master of Jazz Succumbs in Hollywood at 38 After Operation for Brain Tumor”. The New York Times. Pristupljeno 29. 7. 2018.
- ^ a b v g Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. V-Đ. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 106. ISBN 86-331-2112-3.
- ^ a b „Russian Heritage Museum: George Gershwin”. russianheritagemuseum.com. Arhivirano iz originala 04. 08. 2021. g. Pristupljeno 17. 11. 2020.
- ^ Jablonski, Stewart, Edward, Lawrence D (1973). The Gershwin Years: George and Ira. Garden City, New Jersey: Doubleday. ISBN 0-306-80739-4.
- ^ „Rose Gershwin”. geni_family_tree.
- ^ „Ira Gershwin”. biography.yourdictionary.com.
- ^ Hyland 2003, str. 1–3.
- ^ Pollack 2006, str. 3.
- ^ Jablonski 1987, str. 29–31.
- ^ Jablonski 1987, str. 24: "Morris Gershovitz moved his family...to Brooklyn, where he had found an unprepossessing two-story brick house at 242 Snedicker Avenue... In this house on September 26, 1898, Jacob Gershwine (as George's birth certificate reads) was delivered...The name change may have been Morris's idea; it is possible that by the time he married he had streamlined his name to "Gershvin," and so would the doctor have been informed. Gershwine in a Jewish community would still be pronounced Gershvin.
- ^ Pollack 2006, str. fn707: "Gershwin's birth certificate reads, 'Jacob Gershwine'; [Frances Gershwin] suggests that Morris's brother, Aaron, first changed the family name, though the latter gave his name in the 1920 census as 'Gershvin.'"
- ^ Jablonski 1987, str. 25: "Eight-year old George (no one in the family remembers calling him Jake or Jacob)..."
- ^ Jablonski 1987, str. 10, 29–31.
- ^ Pollack 2006.
- ^ Andrew Rosenberg, Martin Dunford (2012). The Rough Guide to New York City. Penguin. ISBN 978-1-4053-9022-4.
- ^ „Judaic Treasures of the Library of Congress: George Gershwin”. Jewish Virtual Library. Pristupljeno 10. 3. 2013. As quoted by Abraham J. Karp (1991) From the Ends of the Earth: Judaic Treasures of the Library of Congress. 2013. str. 351. ISBN 0-8478-1450-5..
- ^ Schwartz, Charles (1973). Gershwin, His Life and Music. New York, NY: Da Capo Press, Inc. str. 14. ISBN 0-306-80096-9.
- ^ Hyland 2003, str. 13.
- ^ Hyland 2003, str. 14.
- ^ a b v Venezia, Mike (1994). Getting to Know the World's Greatest Composers: George Gerswhin. Chicago IL: Childrens Press.
- ^ Slide, Anthony. The Encyclopedia of Vaudeville, Westport, Connecticut: Greenwood Press, 1994. p. 111.
- ^ Pollack 2006, str. 191–192.
- ^ Jablonski & Stewart 1973, str. 25, 227–229..
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Hyland, William G. (2003). George Gershwin : A New Biography. Praeger. ISBN 0-275-98111-8.
- Jablonski, Edward; Stewart, Lawrence D. (1973). The Gershwin Years: George and Ira (2nd izd.). Garden City, New Jersey: Doubleday. ISBN 0-306-80739-4.
- Jablonski, Edward (1987). Gershwin. Doubleday. ISBN 0-385-19431-5.
- Kimball, Robert & Alfred Simon (1973). The Gershwins. New York: Athenium. ISBN 0-689-10569-X.,
- Mawer, Deborah; Cross, Jonathan, ur. (2000). The Cambridge Companion to Ravel. Cambridge Companions to Music. Cambridge University Press. ISBN 0-521-64856-4.
- Peyser, Joan (2007). The Memory of All That:The Life of George Gershwin. Hal Leonard. ISBN 978-1-4234-1025-6.
- Pollack, Howard (2006). George Gershwin. His Life and Work. University of California Press. ISBN 978-0-520-24864-9.
- Rimler, Walter (1991). A Gershwin Companion. Popular Culture. ISBN 1-56075-019-7.
- Rimler, Walter (2009). George Gershwin : An Intimate Portrait. University of Illinois Press. ISBN 0-252-03444-9.
- Sloop, Gregory. "What Caused George Gershwin's Untimely Death?" Journal of Medical Biography 9 (February 2001): 28–30
- Alpert, Hollis (1991). The Life and Times of Porgy and Bess: The Story of an American Classic. Nick Hern Books. ISBN 1-85459-054-5.
- Feinstein, Michael (1995). Nice Work If You Can Get It: My Life in Rhythm and Rhyme. Hyperion Books. ISBN 0-7868-8220-4.
- Jablonski, Edward (2003). Gershwin Remembered. Amadeus Press. ISBN 0-931340-43-8.
- Rosenberg, Deena Ruth (1991). Fascinating Rhythm: The Collaboration of George and Ira Gershwin. University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-08469-2.
- Sheed, Wilfred (2007). The House That George Built: With a Little Help from Irving, Cole, and a Crew of About Fifty. Random House. ISBN 0-8129-7018-7.
- Suriano, Gregory R. (Editor) (1998). Gershwin in His Time: A Biographical Scrapbook, 1919–1937. Diane Pub Co. ISBN 0-7567-5660-X.
- Weber, Katharine. "The Memory Of All That: George Gershwin, Kay Swift, and My Family's Legacy of Infidelities" (2011). Crown Publishers, Inc./Broadway Books ISBN 978-0-307-39589-4
- Wyatt, Robert and John Andrew Johnson (Editors) (2004). The George Gershwin Reader. Oxford University Press. ISBN 0-19-513019-7.
- Carnovale, Norbert. (2000). George Gershwin: a Bio-Bibliography. ISBN 978-0-313-26003-2.. (2000. ) Greenwood Press.
- Muccigrosso, Robert,,, ur. (1988). Research Guide to American Historical Biography. . {page2|date=1988|volume=5|issue=|pages=2523—30}}
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Zvanični veb-sajt
- Džordž Geršvin (besplatne pesme za subjekat) na sajtu IMSLP (jezik: engleski)
- Džordž Geršvin na sajtu Internet Broadway Database (jezik: engleski)
- George Gershwin na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- George and Ira Gershwin Collection at the Library of Congress
- George Gershwin Bio at Jewish-American Hall of Fame
- George Gershwin Collection Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. april 2013) at the Harry Ransom Center at the University of Texas at Austin
- The Gershwin Initiative at The University of Michigan
- George Gershwin oral histories at Oral History of American Music
- Gershwin's An American in Paris Performance / lecture with Bruce Adolphe