Pređi na sadržaj

Džordž R. R. Martin

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Džordž R. R. Martin
Martin u Helsinkiju, 2017.
Lični podaci
Puno imeDžordž Rejmond Ričard Martin
Datum rođenja(1948-09-20)20. septembar 1948.(76 god.)
Mesto rođenjaBejon, Nju Džerzi, SAD
Zanimanjeromanopisac, pisac kratkih priča, scenarista
Književni rad
Uticaji od
Najvažnija delaIgra prestola (1996)
Sudar kraljeva (1998)
Oluja mačeva (2000)
Gozba za vrane (2005)
Ples sa zmajevima (2011)
Vetrovi zime (neizdata)
San o proleću (neizdata)
Potpis
Zvanični veb-sajt
Severozapadni univerzitet

Džordž Rejmond Ričard Martin (engl. George Raymond Richard Martin; Bejon, Nju Džerzi, 20. septembar 1948), često nazivan Dži-Ar-Ar-Em (engl. GRRM),[1] jeste američki romanopisac, scenarista, televizijski producent i pisac kratkih priča.[2] Autor je serije epskih fantastičnih romana Pesma leda i vatre, koji su adaptirani u Ejč-Bi-Ouovu seriju Igra prestola (2011–2019) nagrađenu Emi nagradom i njenu naslednu seriju Kuća zmaja (2022–danas). Takođe je pomogao u stvaranju antologijske serije Divlje karte i doprineo izgradnji sveta za video igricu Elden Ring iz 2022.

Godine 2005. Lev Grosman iz magazina Tajm je nazvao Martina „Američkim Tolkinom“,[3] a 2011. je uvršten na godišnju Time 100 listu najuticajnijih ljudi na svetu.[4][5] On je dugogodišnji građanin Santa Fea, Novi Meksiko, gde je pomogao u finansiranju Meow Wolf-a i vlasnik je bioskopa „Žan Kokto”. Grad obeležava 29. mart kao „Dan Džordža R. R. Martina”.[6]

Mladost

[uredi | uredi izvor]

Džordž Rejmond Martin (usvojio je i ime Ričard sa 13 godina) rođen je 20. septembra 1948. u Bejonu, Nju Džerzi, kao sin brodara Rejmonda Kolinsa Martina i Margaret Brejdi Martin. Porodica njegove majke je nekada bila bogata, posedovala je uspešan građevinski biznis, ali je sve to izgubila u Velikoj depresiji, na šta se Martin svaki dan podsećao kada je prolazio pored onoga što je nekada bilo pristanište i kuća njegove porodice. Ima dve mlađe sestre, Darlin i Dženet. On je pretežno irskog porekla; DNK test u seriji Pronađite svoje korene pokazao je da je 53,6% "Britanac i Irac", 22,4% Aškenazi Jevrej i 15,6% "Široko severozapadni Evropljanin".

Porodica je prvo živela u kući na Brodveju koja je pripadala Martinovoj prabaki. Godine 1953. preselili su se u federalni stambeni projekat u blizini dokova u Bajonu. Tokom Martinovog detinjstva, njegov svet se pretežno sastojao od „Prve ulice do Pete ulice“, između njegove osnovne škole i njegovog doma; ovaj ograničeni svet ga je naveo da poželi da putuje i doživi druga mesta, ali jedini način da to uradi bila je njegova mašta, i postao je proždrljiv čitalac. Martin je počeo da piše i prodaje priče o čudovištima za peni drugoj deci iz susedstva, uključujući i dramatična čitanja. Takođe je pisao priče o mitskom kraljevstvu naseljenom njegovim ljubimcima kornjačama; kornjače su često umirale u svom zamku od igračaka, pa je odlučio da se međusobno ubijaju u „zlokobnim zaverama“. Martin je imao naviku da započinje „beskrajne priče“ koje nikada nije završio, jer na papiru nisu ispale tako dobro kao što ih je zamišljao.

Martin je pohađao školu Meri Džejn Donoho, a kasnije i srednju školu Marist. Dok je tamo postao strastveni obožavalac stripova, razvijajući snažno interesovanje za superheroje koje objavljuje Marvel, a kasnije je Stenu Liju pripisao jedan od njegovih najvećih književnih uticaja; „Možda Sten Li ima najveći književni uticaj na mene, čak i više od Šekspira ili Tolkina.“ Pismo koje je Martin napisao uredniku Fantastične četvorke štampano je u broju 20 (novembar 1963); bio je prvi od mnogih poslatih, na primer, Fantastična četvorka #32, #34 i drugi. Obožavaoci koji su čitali njegova pisma pisali su mu redom pisma, i kroz takve kontakte, Martin se pridružio novonastalom strip fandomu tog doba, pišući beletristiku za razne fanzine; kupio je prvu kartu za prvi svetski Komik-Kon, održan u Njujorku 1964. godine. Godine 1965. Martin je osvojio nagradu strip fandoma za najbolju fantastiku za svoju priču o superherojima u prozi „Poverman protiv Plave barijere“.

Godine 1970. Martin je stekao zvanje B.S. u novinarstvu na Medil školi za novinarstvo Univerziteta Nortvestern u Evanstonu, Ilinois, diplomirao je sa pohvalom; nastavio je da završava svoj M.S. u novinarstvu 1971, takođe iz Medila. Podoban za regrutaciju tokom rata u Vijetnamu, na koji se protivio, Martin se prijavio i dobio status prigovarača savesti; umesto toga je dve godine (1972–1974) radio u alternativnoj službi kao dobrovoljac VISTA, pridružen okrugu Kuk Fondacija za pravnu pomoć.

Bibliografija

[uredi | uredi izvor]
Originalni naslov Godina Vrsta dela Beleške
The Hero 1971 Kratka priča Galaxy Magazine
The Second Kind of Loneliness 1972 Analog Science Fiction and Fact
Override 1973
With Morning Comes Mistfall
A Song for Lya 1974 Novela Hugo nagrada za najbolju novelu 1975
And Seven Times Never Kill Man 1975 Kratka priča Analog Science Fiction and Fact
The Lonely Songs of Laren Dorr[7] 1976 Kratka priča Fantastic Stories
A Song for Lya 1976 Zborka kratkih priča
Nobody Leaves New Pittsburg Kratka priča Amazing Science Fiction Stories
This Tower of Ashes Analog Annual
Dying of the Light 1977 Novela
Songs of Stars and Shadows Zbirka kratkih priča
Sandkings 1979 Noveleta Hugo i Nebula nagrade za najbolju noveletu, 1979.
The Way of Cross and Dragon Kratka priča Hugo nagrada za najbolju kratku priču, 1980.
Ledeni zmaj 1980 Književnost za mlade
Nightflyers Novela
Windhaven 1981 Roman sa Lisom Tatl
Sandkings Zbirka kratkih priča
Fevre Dream 1982 Roman
In the Lost Lands Kratka priča Amazons II antologija
Biće adaptirana u film[8]
Songs the Dead Men Sing 1983 Zbirka kratkih priča
The Armageddon Rag Novela
Nightflyers 1985 Zbirka kratkih priča
Heroes for Hope Scenario za strip
Tuf Voyaging 1986 Fix-up Novela
The Glass Flower Kratka priča
Portraits of His Children 1987 Zbirka kratkih priča
The Skin Trade 1989 Novela Dark Visions Kompilacija
Igra prestola 1996 Roman Pesma leda i vatre
The Hedge Knight 1998 Novela Tales of Dunk and Egg (Pesma leda i vatre, prednastavak)
Sudar kraljeva Roman Pesma leda i vatre
Oluja mačeva 2000
Quartet 2001 Zbirka kratkih priča
GRRM: A RRetrospective 2003 Zbirka kratkih priča i eseja
The Sworn Sword Novela Tales of Dunk and Egg (Pesma leda i vatre, prednastavak)
Gozba za vrane 2005 Roman Pesma leda i vatre
Hunter's Run 2007 Koautori - Gardner Dozois & Daniel Abraham
The Mystery Knight 2010 Novela Tales of Dunk and Egg (Pesma leda i vatre, prednastavak)
Ples sa zmajevima 2011 Roman Pesma leda i vatre
The Wit and Wisdom of Tyrion Lannister 2013 Zbirka citata iz Pesme leda i vatre
The Princess and the Queen Novela Pesma leda i vatre, prednastavak[9][10]
The Rogue Prince 2014
Svet leda i vatre Zbirka referenci i podataka o Vesterosu Istorija Vesterosa, koautori − Elio M. Garsija Mlađi i Linda Antonson
The Ice Dragon Ilustrovana novela Prerađena verzija originala objavljenog 1980.[11]
A Knight of the Seven Kingdoms 2015 Zbirka/kompilacija Kompilacija sastavljena iz tri dela Tales of Dunk and Egg[12]
The Sons of the Dragon 2017 Novela Pesma leda i vatre[13][14]
Vatra i krv 2018 Knjiga referenci i zbirka novela Istorija kuće Targerijan
Vetrovi zime 202? Roman nastavak serijala Pesma leda i vatre
A Dream of Spring

Urednik

[uredi | uredi izvor]
  • New Voices in Science Fiction (1977: nove priče dobitnika Džon V. Kembel nagrade)
  • New Voices in Science Fiction 2 (1979: nove priče dobitnika Džon V. Kembel nagrade)
  • New Voices in Science Fiction 3 (1980: nove priče dobitnika Džon V. Kembel nagrade)
  • New Voices in Science Fiction 4 (1981: nove priče dobitnika Džon V. Kembel nagrade)
  • The Science Fiction Weight Loss Book (1983; koautori - Isak Asimov i Martin H. Grinberg
  • The John W. Campbell Awards, Volume 5 (1984, continuation of the New Voices in Science Fiction series)
  • Night Visions 3 (1986)

Wild Cards urednik (i autor priča u mnogim izdanjima)

[uredi | uredi izvor]
  • Wild Cards (1987; prošireno u izdanju iz 2010. sa tri nove priče/autora)
  • Wild Cards II: Aces High (1987)
  • Wild Cards III: Jokers Wild (1987)
  • Wild Cards IV: Aces Abroad (prošireno u izdanju iz 2015. sa dve nove priče/autora)
  • Wild Cards V: Down & Dirty (1988; druga knjiga Puppetman četvoroknjižja)
  • Wild Cards VI: Ace in the Hole (1990; treća knjiga Puppetman četvoroknjižja)
  • Wild Cards VII: Dead Man's Hand (1990; četvrta knjiga Puppetman četvoroknjižja)
  • Wild Cards VIII: One-Eyed Jacks (1991; prva knjiga iz serijala Rox Triad)
  • Wild Cards IX: Jokertown Shuffle (1991; druga knjiga iz serijala Rox Triad)
  • Wild Cards X: Double Solitaire (1992)
  • Wild Cards XI: Dealer's Choice (1992; treća knjiga iz serijala Rox Triad)
  • Wild Cards XII: Turn of the Cards (1993)
  • Wild Cards XIII: Card Sharks (1993; prva knjiga Card Shark trilogije)
  • Wild Cards XIV: Marked Cards (1994; druga knjiga Card Shark trilogije)
  • Wild Cards XV: Black Trump (1995; treća knjiga Card Shark trilogije)
  • Wild Cards XVI: Deuces Down (2002)
  • Wild Cards XVII: Death Draws Five (2006; samostalni roman Džona Džej Milera)
  • Wild Cards XVIII: Inside Straight
  • Wild Cards XIX: Busted Flush
  • Wild Cards XX: Suicide Kings
  • Wild Cards XXI: Fort Freak
  • Wild Cards XXII: Lowball
  • Wild Cards XXIII: High Stakes
  • Wild Cards XXIV: Mississippi Roll
  • Wild Cards XXV: Low Chicago
  • Wild Cards XXVI: Texas Hold 'Em
  • Wild Cards XXVII: Knaves Over Queens (2019)
  • Wild Cards XXVIII: Three Kings (2020)
  • Wild Cards XXIX: Joker Moon (2021)
  • Wild Cards XXX: Full House (2022)
  • Wild Cards XXXI: Pairing Up (TBA)

Druge antologije, kourednik sa Gardnerom Dozua

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Choate, Trish (22. 9. 2011). „Choate: Quest into world of fantasy books can be hobbit-forming”. Times Record News. Arhivirano iz originala 09. 04. 2013. g. Pristupljeno 28. 2. 2012. 
  2. ^ Richards, Linda (januar 2001). „January interview: George R.R. Martin”. januarymagazine.com. Arhivirano iz originala 8. 10. 2017. g. Pristupljeno 21. 1. 2012. 
  3. ^ Lemmonds, Lance. „Is George R.R. Martin the “American Tolkien"? - The American Spectator | USA News and PoliticsThe American Spectator | USA News and Politics”. The American Spectator | USA News and Politics (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-11-27. 
  4. ^ The 2011 TIME 100: Full List Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. jul 2011) Retrieved June 5, 2011
  5. ^ The 2011 TIME 100: George R.R. Martin Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. avgust 2013), John Hodgman, April 21, 2011
  6. ^ Mexican, By Uriel J. GarciaThe New. „‘Thrones’ fans get chance to see season premiere — in Spanish”. Santa Fe New Mexican (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-11-27. 
  7. ^ „The Lonely Songs of Laren Dorr by George R. R. Martin — Fantasy Magazine”. www.fantasy-magazine.com. 
  8. ^ „Milla Jovovich, Dave Bautista to Lead 'In The Lost Lands' Movie Based on George R.R. Martin Story”. Collider. Pristupljeno 2021-02-26. 
  9. ^ „Dangerous Women: "The Princess and The Queen, or, The Blacks and The Greens" (Excerpt) by George R. R. Martin”. tor.com. 30. 7. 2013. Arhivirano iz originala 13. 04. 2015. g. Pristupljeno 8. 7. 2014. 
  10. ^ Martin, George R. R. (12. 3. 2014). „Not a Blog: The Rogues Are Coming...”. grrm.livejournal.com. Arhivirano iz originala 29. 3. 2014. g. Pristupljeno 2. 5. 2014. 
  11. ^ „The Ice Dragon – UK cover reveal!”. HarperVoyagerbooks.co.uk. Arhivirano iz originala 25. 1. 2017. g. Pristupljeno 13. 10. 2014. 
  12. ^ „Not a Blog post: Dunk and Egg”. George R.R. Martin. Arhivirano iz originala 17. 4. 2014. g. Pristupljeno 14. 4. 2014. 
  13. ^ Martin, George R. R. (31. 1. 2017). „A Bit More (Fake) History”. Not A Blog. Pristupljeno 1. 2. 2017. 
  14. ^ Simpson, George (1. 2. 2017). „George RR Martin REVEALS new Game of Thrones story's title and plot details”. Express. Pristupljeno 1. 2. 2017. 
  15. ^ a b v Martin, George R.R. (12. 5. 2012). „Odds and Ends”. Not A Blog. Arhivirano iz originala 14. 7. 2014. g. Pristupljeno 8. 7. 2014. 
  16. ^ Dangerous Women Arrives on Tor.com”. Tor.com. 24. 7. 2013. Arhivirano iz originala 09. 04. 2015. g. Pristupljeno 19. 11. 2013. 
  17. ^ Martin, George R.R. (2. 7. 2011). „Stuff and Nonsense”. Not A Blog. Arhivirano iz originala 15. 2. 2015. g. Pristupljeno 8. 7. 2014. 
  18. ^ Martin, George R.R. (16. 6. 2014). „Venus In March”. Not A Blog. Arhivirano iz originala 20. 6. 2014. g. Pristupljeno 8. 7. 2014. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]