Aktivni egzoskelet
Aktivni egzoskelet je vrsta protetičke sprave namenjene rehabilitaciji hoda ljudi sa teškim hendikepom, paraplegičara i distrofičara. Praktični rezultati u oblasti rehabilitacione robotike doveli su do razvoja i proizvodnje prvih operativnih aktivnih egzoskeleta u svetu u periodu od 1969. do 1974. godine. Prvi na svetu hodajući aktivni egzoskelet (doslovno spoljašnji kostur) koji je pneumatski napajan napravljen je na Institutu Mihajlo Pupin 1969. godine.[1]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Tim Laboratorije za robotiku na čelu sa profesorom Miomirom Vukobratovićem, u okviru Instituta Mihajlo Pupin, prvobitno se bavio bipedalnim pokretom, sintezom i kontrolom antropomorfnog hoda itd. U tom trenutku istraživanja u oblasti rehabilitacione robotike dovela su do praktične primene jedino u domenu aktivnih egzoskeleta za hendikepirane osobe paraplegičarskog tipa. Zahvaljujući dotadašnjim znanjima tim Instituta Mihajlo Pupin započeo je rad sa jednostavnim egzoskeletima 1968. godine. Prvi jednostavan egzoskelet kompletiran je naredne 1969. godine. Na taj način je stvoren prvi u svetu hodajući aktivni egzoskelet za antropomorfni hod, koji je pneumatski napajan i delimično kinematički programiran. Korišćen je u eksperimentalne svrhe u različitim medicinskim ustanovama u zemlji, ali i inostranstvu. Prethodnik je svih složenijih aparata namenjenih osobama sa teškim hendikepom koji će se pojaviti i razvijati kasnije u cilju obnove lokomotornih aktivnosti.[1]
Modeli
[uredi | uredi izvor]
Model iz 1972. godine
[uredi | uredi izvor]Model napravljen 1972. godine na Institutu Mihajlo Pupin najuspešnija je verzija aktivnog egzoskeleta namenjena rehabilitaciji paraplegičara i osoba sa invaliditetom. Pneumatski je napajan i elektronski programiran. Služio je kao osnovni pokretač ljudi sa invaliditetom tako što je nadoknađivao do 50 procenata sile potrebne za pokretanje tela. Testiran je u Beogradskoj ortopedskoj klinici 1972. godine. Jedan primerak egzoskeleta je dostavljen Institutu za traumatologiju i ortopediju u Moskvi. Od 1991. godine egzoskelet se nalazi u zbirci Politehničkog muzeja u Moskvi i prikazan je u okviru postavke posvećene razvoju kibernetike i automatizacije u svetu.[1]
Model iz 1974. godine
[uredi | uredi izvor]Egzoskelet koji je izrađen i testiran 1974. godine ima elektromehaničke motore i elektronski je programiran. Služio je za procenu i razvoj elektromehaničkih motora koji su korišćeni za aktivne ortotičke uređaje poput ortozne ruke i aktivnog odela. Ovo je bio prvi primer aktivnog egzoskeleta sa elektromotorima kao aktuatoima. Smatra se prethodnikom savremenih humanoidnih robota koji se pokreću pomoću električnog motora.[1]
Galerija
[uredi | uredi izvor]-
Aktivni egzoskelet, model iz 1974. godine koji se danas nalazi u Muzeju nauke i tehnike Beograd
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g Stanić 2017, str. 41–44
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Stanić, Ivan (2017). Rođenje humanoidne robotike- katalog izložbe. Beograd: Muzej nauke i tehnike Beograd. str. 41—44.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Računarski fakultet: Istorijski razvoj robotike Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. februar 2019)
- Politika: Srbin u svetu robotike
- Zvanični sajt Muzeja nauke i tehnike u Beogradu Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. februar 2019)