Aldomirovci

Aldomirovci
bug. *Алдомировци*
Aldomirovci; bug. Алдомировци
	Aldomirovci, centar sela
Administrativni podaci
Država	Bugarska
Oblast	Sofijska oblast
Stanovništvo
Stanovništvo	‍
— 2010.	1.266
Geografske karakteristike
Koordinate	42° 52′ 46″ S; 22° 59′ 16″ I / 42.879495989107554° S; 22.987834009487837° I
Aps. visina	665 m
	Aldomirovci Aldomirovci na karti Bugarske

Aldomirovci (bug. Алдомировци) su naseljeno mesto u opštini Slivnica, Oblast Sofija.

Geografija[uredi | uredi izvor]

Selo se nalazi u brdsko-planinskom području bugarskog Šopluka, 4 kilometra od grada Slivnice i 28 kilometara od Sofije. Na udaljenosti od 2 kilometra od sela, nalazi se železnička stanica "Aldomirovci" na pruzi Kalotina (zapad) - Svilengrad.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Godine 1576. pominje se mesto kao "Aldomirofča", a potom od kraja 16. veka kao "Aldomirovci".^[1] U prvo vreme vladavine turskog sultana Sulejmana tu je zabeleženo 165 kuća, od kojih 79 na baštini. Selo se nalazi u Sofijskom polju i ima derbendžijski status, jer stanovnici uz olakšice vrše razne usluge u vezi puta i transporta.^[2]

Dok je tu bila srpska vojna uprava 1878. godine postojao je "Breznički srez" sa 13 opština. Jedna od tih bila je Aldomirovačka. U Brezniku kao sedištu su se okupili 1. aprila 1878. godine Srbi iz sreza, da bi potpisali pozdravno pismo srpskom knezu Milanu Obrenoviću. Tražili su kategorično da pripadnu Srbiji, a ne Bugarskoj, jer su oni pravi Srbi. Iz Aldomirovaca potpisali su pismo vernosti Srbiji, Mitr Panin kmet i pomoćnik (kmeta - porotnik) Jovan Lilin.^[3]

U okolini Aldomirovaca, vodile su se borbe tokom Srpsko-bugarskog rata, 1885. godine, Bitka kod Slivnice, od 5. novembra - 7. novembra 1885. godine. U okolini sela, na uzvišenju "Mramora", podignut je zajednički spomenik izginulim srpskim i bugarskim vojnicima. Spomenik je podignut u čast bugarskim vojnicima i oficirima sa područja Razgrada i Preslava, koji su poginuli za otadžbinu.

U selu se nalazi pravoslavni hram posvećen Svetom Spiridonu Trimituntskom, koji je živeo u 4. veku. Njen paroh je bio 1907. godine pop Georgije Popović. Seoska slava proslavlja se na praznik Duhovi.

Institucije[uredi | uredi izvor]

Selo ima savremenu infrastrukturu i dobro je saobraćajno povezano. U njemu se nalaze zgrade pošte i seoske ambulante. Osim toga, tu su i kulturni centar "Svetlina", kao i zgrada osnovne škole "Ivan Vazov".

Prirodne odlike[uredi | uredi izvor]

Selo ima odlične mogućnosti za ribolov. U rejonu sela nalaze se "Voden svяt", 4 kilometra, u pravcu sela Radulovci, veštačko jezero Bratuškovo, kod istoimenog sela, veštačko jezero Izvor kod istoimenog sela i prirodna posebnost Aldomirovsko blato.

Partnerski gradovi[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ A.M. Čoleva-Dimitrova: "Seliщni imena ot Юgozapadna Bъlgariя", Sofija-Moskva 2002.
^ "Zbornik Istorijskog muzeja Srbije", Beograd 1970.
^ "Srbija 1878. godine", zbornik dokumenata, Beograd 1978.

Izvori[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Ovaj članak vezan za sela u Bugarskoj je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti.

[1] A.M. Čoleva-Dimitrova: "Seliщni imena ot Юgozapadna Bъlgariя", Sofija-Moskva 2002.

[2] "Zbornik Istorijskog muzeja Srbije", Beograd 1970.

[3] "Srbija 1878. godine", zbornik dokumenata, Beograd 1978.

[1]

[2]

[3]