Pređi na sadržaj

Aleksandar Etol

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Aleksandar Etol (stgrč. Ἀλέξανδρος ὁ ΑἰτωλόςἈλέξανδρος ὁ Αἰτωλός; Alexandros ho Aitōlos) ili Aleksandar Etolijanac, bio je helenistički pesnik i gramatičar.

Radio je u Aleksandrijskoj biblioteci i pisao je poeziju u različitim žanrovima. Dela su mu danas skoro potpuno izgubljena. On je jedini poznati etolski pesnik antike.[1]

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Aleksandar je bio rodom iz Pleurona u Etoliji. Savremenik Kalimaha i Teokrita, rođen je okvirno 315. godine pre nove ere, a prema enciklopediji Sudi imena njegovog roditelja bila su Satiros i Stratokleja.[2] Do 280-tih godina bio deo grupe akademskih radnika koji su radili u Aleksandrijskoj biblioteci, gde mu je Ptolemej II Filadelf naložio da organizuje i ispravi tekstove tragedija i satiričnih drama u zbirci Biblioteke.[3] Kasnije je zajedno sa Antagorom i Aratom boravio na dvoru makedonskog kralja Antigona II Gonata.[4]

Pored naučnog rada, Aleksandar je bio svestran pesnik koji je stvarao stihove u različitim metrima i žanrovima, iako je sačuvano samo oko 70 redova njegovog dela, uglavnom u kratkim fragmentima koje citiraju kasniji izvori.[5]

Savremenici su mu se divili zbog njegovih tragedija, što mu je donelo mesto među sedam aleksandrijskih tragičara koji su činili takozvanu <i>Трагичну плејаду</i>.[6]

Jedna od njegovih tragedija (ili možda satiričnih drama),[7] Astragalistai („Igrači zglobova“), opisuje ubistvo kolege studenta od strane mladog Patroklosa.[8] Aleksandar je takođe pisao epove ili epilije, od kojih je sačuvano nekoliko imena i kratkih fragmenata: Halieus („Ribar“), o bogu mora Glauku,[9] i Krika ili Kirka.[10] Najduži sačuvani primer njegovog dela je odlomak sa 34 reda iz Apolona, pesme u elegijskim dvostihima, koja priča priču o Anteju i Kleobeji.[11] Nekoliko drugih elegijskih fragmenata navode drugi autori,[12] a dva epigrama u Grčkoj antologiji obično se smatraju njegovim delom.[13]

Antički izvori ga takođe opisuju kao pisca kinaidoija (opscenih stihova, poznatih eufemistički kao jonske pesme).[14]

Izdanja dela

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Knaack 1894; Dover 1996.
  2. ^ Knaack 1894; Dover 1996; Suda, α 1127 = Lightfoot 2009, pp. 106–107, test. 1.
  3. ^ Dover 1996; Lightfoot 2009, pp. 110–115, test. 7.
  4. ^ Schmitz 1870; Knaack 1894; Dover 1996; Lightfoot 2009, pp. 106–111, test. 2–6.
  5. ^ Olson 2000.
  6. ^ Schmitz 1870; Knaack 1894; Dover 1996; Suda, α 1127 = Lightfoot 2009, pp. 106–107, test. 1.
  7. ^ Spanoudakis 2005.
  8. ^ Dover 1996; Scholiast to Iliad 2386 = Lightfoot 2009, pp. 134–135, fr. 17.
  9. ^ Knaack 1894; Athenaeus 7.296e = Lightfoot 2009, pp. 120–123, fr. 3.
  10. ^ Knaack 1894; Olson 2000; Athenaeus 7.283a = Lightfoot 2009, pp. 122–123, fr. 4. The interpretation of the title is uncertain, and Athenaeus indicates that there was doubt about the authenticity of the poem.
  11. ^ Dover 1996; preserved in Parthenius 14 = Lightfoot 2009, pp. 594–599.
  12. ^ Athenaeus 15.699c; Macrobius, Saturnalia 5.22.4–5; Strabo 12.4.8 (C566).
  13. ^ AP 7.709, A. Plan 4.172 = Lightfoot 2009, pp. 118–119, fr. 1 and 2; see Gow and Page 1965 for discussion of other epigrams sometimes attributed to him.
  14. ^ Knaack 1894; Lightfoot 2009, pp. 102; Strabo 14.1.41 (C648) and Athenaeus 14.620e, 136–137 = Lightfoot 2009, pp. 136–137, fr. 18a, b.

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Dover, K. 1996. "Alexander of Pleuron", Oxford Classical Dictionary, 3rd ed., Oxford, p. 60.
  • Gow, A. S. F., and D. L. Page. 1965. The Greek Anthology: Hellenistic Epigrams, Cambridge, vol. 2, pp. 27–29.
  • Knaack, G. 1894. "Alexandros 84", Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft I.2, 1894, cols. 1447–1448.
  • Lightfoot, J. L., ed. 2009. Hellenistic Collection, Loeb Classical Library, Cambridge, Mass., pp. 99–145.
  • Lloyd-Jones, H. 1994. "Alexander Aetolus, Aristophanes, and the Life of Euripides", Storia poesia e pensiero nel mondo antico: Studi in onore di M. Gigante, Naples, pp. 371–379.
  • Olson, S. 2000. review of Enrico Magnelli, Alexandri Aetoli testimonia et fragmenta, Bryn Mawr Classical Review 2000.11.14.
  • Članak sadrži tekst preuzet iz dela u javnom vlasništvu: Schmitz, Leonard (1870). "Alexander Aetolus". In Smith, William (ed.). Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Vol. 1. p. 111.
  • Spanoudakis, K. 2005. "Alexander Aetolus' Astragalistai", Eikasmos 16, pp. 149–154.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Александар_Етол&oldid=28439196”