Aleksej Epišev

Aleksej Epišev
Aleksej Epišev
Lični podaci
Datum rođenja	(1908-05-19)19. maj 1908.
Mesto rođenja	Astrahan, Ruska Imperija
Datum smrti	15. septembar 1985.(1985-09-15) (77 god.)
Mesto smrti	Moskva, SSSR
Profesija	Političar
Politička karijera
Politička stranka	KPSS

Aleksej Epišev (rus. Алексей Алексеевич Епишев, Astrahan, 19. maj 1908 — Moskva, 15. septembar 1985) bio je sovjetski partijski i vojni vođa, diplomata, vojni general (1962), Heroj Sovjetskog Saveza (1978), načelnik Glavne političke direkcije Sovjetske armije i mornarice (1962−1985). Član Centralnog komiteta KPSS bio je od 1964 do 1985. godine.

Biografija

Početak karijere

Rodio se u Astrahanu, 19. maja 1908. godine u radničkoj porodici. Radio je u Astrahanskom ribarskom kombinatu. Postao je sekretar Komsomolske organizacije preduzeća 1927. godine. Član Komunističke partije Sovjetskog Saveza je od 1929. godine. Godinu dana kasnije priključio se Crvenoj armiji. Diplomirao je na Vojnoj akademiji za mehanizaciju i motorizaciju 1938. godine. Radio je kao organizator partije u fabrici Lokomotiva u Harkovu i postao je prvi sekretar jednog od okružnih stranačkih odbora u ovom gradu. Tamo se pridružio i Komunističkoj partiji Ukrajinske SSR, u kojem je ostao član do 1952. godine. U martu 1940. postavljen je za prvog sekretara Harkovskog regionalnog odbora. Od maja 1940. do januara 1949. bio je član Organizacionog odbora Predsedništva Ukrajinske komunističke partije.

Drugi svetski rat

Nakon početka operacije Barbarosa, Epišev je postao odgovoran za organizaciju otpora Nemcima. Mobilisao je harkovsku miliciju čiji je bio komesar i organizovao partizanske formacije. Pre nego što je grad osvojen od neprijatelja u oktobru 1941. godine, evakuisan je na Ural, gde je imenovan za prvog sekretara partijskog odbora u Nižnjem Tagilu i kao takav je bio zadužen za obnavljanje fabrika oružja prebačenih sa linije fronta.

U novembru 1942. godine postao je komesar za kadrovska pitanja pri Centralnom komitetu. Za Staljingradske bitke jedno vreme nalazio se na frontu. Ponovo je prebačen u Crvenu armiju u toku 1943. godine i imenovan je za člana vojnog saveta 40. armije. U oktobru je bio član 38. armije, a u periodu od 1945. do 1946. godine ponovo član 38. armije. Učestvovao je u Kurskoj bici, bici za Kijev, Dnjeparko-karpatskoj ofanzivi, bici za Prag i dr.

Posleratna karijera

Nakon rata je napustio Oružane snage i imenovan je za sekretara Ukrajinske komunističke partije za kadrovska pitanja. Od 9. januara 1950. do avgusta 1951. godine, vodio je partijski odbor Odeskog regiona. Bio je zamenik 3. i 4. saziva Vrhovnog sovjeta Sovjetskog Saveza, između 12. marta 1950. i 14. marta 1958. godine.

Iznenada je 1951. godine pozvan u Moskvu i imenovan za zamenika ministra državne bezbednosti. Imenovanje je povezano sa hapšenjem bivšeg ministra Viktora Abakumova koji je optužen za izdaju i kasnije je ubijen 1954. godine. Umesto dotadašnjih članova primljeni su stranački radnici koji nisu imali nikakve veze sa organima Ministarstva državne bezbednosti. Epišev je iznenada uklonjen sa položaja nekoliko dana posle smrti Staljina u martu 1953. i vratio na mesto prvog sekretara regionalnog odbora stranke u Odesi. Član Centralnog komiteta Ukrajine bio je od 1954 do 1956. godine. Obavljao je funkciju ambasadora Sovjetskog Saveza u Čehoslovačkoj 1955−1961 i Jugoslaviji 1961−1962. godine.

Dana 11. maja 1962. godine, Ipišev je unapređen u čin Armijskog generala i imenovan za načelnika političke direkcije Sovjetske armije i mornarice, što je u stvari bio nadzornik oružanih snaga. U punopravno članstvo Centralnog komiteta KPSS primljen je 16. novembra 1964. godine. U julu 1985. godine je imenovan za inspektora u Ministarstvu odbrane. Ubrzo je umro 15. septembra 1985. godine.

Vidi još

• Spisak ambasadora u SFRJ

Spoljašnje veze

• An obituary with a picture of Yepishev's gravestone.