Amonijum-acetat
| |
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
Amonijum-etanoat
| |
| Drugi nazivi
Amonijum-acetat
| |
| Identifikacija | |
| ECHA InfoCard | 100.010.149 |
| MeSH | Ammonium+acetate |
| Svojstva | |
| CH3COONH4 | |
| Molarna masa | 77,0825 g/mol |
| Agregatno stanje | čvrsti beli kristali |
| Gustina | 1,07 g/cm³ |
| Tačka topljenja | 112 °C (385 K) |
| Tačka ključanja | razlaže se |
| 148 g/100 ml na 4°C | |
| Struktura | |
| Oblik molekula (orbitale i hibridizacija) | ortorombičan |
| Srodna jedinjenja | |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Amonijum-acetat je hemijsko jedinjenje formule CH3COONH4. Na sobnoj temperaturi, supstanca je čvrsta. Dobija se reakcijom amonijaka sa sirćetnom kiselinom.
Upotreba
[uredi | uredi izvor]Kao so slabe kiseline i slabe baze, amonijum-acetat ima mnogo specifičnih osobina.
- koristi se kao razbijač leda jer se može organski razložiti
- koristi se zajedno sa sirćetnom kiselinom za pravljenje pufera koji se termički može razložiti na nejonske proizvode
- koristi se u mnogim organskim sintezama
- koristi se za masenu spektrometriju proteina
Osobine
[uredi | uredi izvor]Amonijum-acetat je higroskopan. Na višim temperaturama razlaže se na acetamid i vodu.
- CH3COONH4 → CH3C(O)NH2 + H2O
Amonijum-acetat ima specifičan miris.
| Osobina | Vrednost |
|---|---|
| Particioni koeficijent[1] (ALogP) | -3,5 |
| Rastvorljivost[2] (logS, log(mol/L)) | 0,3 |
| Polarna površina[3] (PSA, Å2) | 72,3 |
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Ghose, A.K.; Viswanadhan V.N. & Wendoloski, J.J. (1998). „Prediction of Hydrophobic (Lipophilic) Properties of Small Organic Molecules Using Fragment Methods: An Analysis of AlogP and CLogP Methods”. J. Phys. Chem. A. 102: 3762—3772. doi:10.1021/jp980230o.
- ^ Tetko IV, Tanchuk VY, Kasheva TN, Villa AE (2001). „Estimation of Aqueous Solubility of Chemical Compounds Using E-State Indices”. Chem Inf. Comput. Sci. 41: 1488—1493. PMID 11749573. doi:10.1021/ci000392t.
- ^ Ertl P.; Rohde B.; Selzer P. (2000). „Fast calculation of molecular polar surface area as a sum of fragment based contributions and its application to the prediction of drug transport properties”. J. Med. Chem. 43: 3714—3717. PMID 11020286. doi:10.1021/jm000942e.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Clayden, Jonathan; Greeves, Nick; Warren, Stuart; Wothers, Peter (2001). Organic Chemistry (I izd.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-850346-0.
- Smith, Michael B.; March, Jerry (2007). Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure (6th izd.). New York: Wiley-Interscience. ISBN 0-471-72091-7.
- Katritzky A.R.; Pozharskii A.F. (2000). Handbook of Heterocyclic Chemistry (Second izd.). Academic Press. ISBN 0080429882.
