Andrija Nenadović

andrija nenadović
Andrija Nenadović, zvani Kljucar
Lični podaci
Datum rođenja	(1896-04-20)20. april 1896. godine
Mesto rođenja	selo Crvena Jabuka, Ub, Kraljevina Srbija
Datum smrti	25. decembra 1969. godine
Mesto smrti	selo Crvena Jabuka, SFRJ
Profesija	zemljoradnik
Delovanje
Učešće u ratovima	Prvi svetski rat, Albanska agresija na Kraljevinu SHS
Služba	Vojska Kraljevine Srbije 1912 — 1920.
Čin	rezervni kaplar
Odlikovanja

Andrija Nenadović zvani Kljucar (Crvena Jabuka, 20. april 1896 — Crvena Jabuka, 25. decembar 1969) bio je srpski zemljoradnik i učesnik Prvog svetskog rata, te odbrane Kraljevine SHS (1920) od velikoalbanske agresije. Nosilac je Srebrnog vojničkog ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima, kao i još nekoliko odlikovanja i priznanja.

Biografija

Andrija Nenadović, zvani Kljucar, rođen je 20. aprila 1896. godine u selu Crvena Jabuka kod Uba, od oca Mihaila i majka Ružice, poljoprivrednika, srednjeg imovnog stanja. Bio je jedan od potomaka Nikolice Đurića, kapetana iz Prvog srpskog ustanka. Pored Andrije, njegovi roditelji su imali još tri sina: Milorada, Dragića i Momčila. Posle završene osnovne škole živeo je u mestu rođenja i bavio se poljoprivredom.

Ratno iskustvo

Tomislav Vlahović za Nenadovića piše da je učestvovao u svim ratovima od 1912. do 1918. godine, a po sećanju rodbine Kraljevski orden Karađorđeve zvezde dobio je za zasluge u zaštitnici srpske vojske pri njenom odstupanju na Jadransko primorje, braneći mitraljezom jednu kotu, dok i poslednji vojnik nije odstupio. Međutim, u arhivskoj dokumentaciji piše da je odlikovan Srebrnim vojničkim ordenom Karađorđeve zvezde sa mačevima kao pripadnik Mitraljeskog odeljenja X pešadijskog puka. O tome mu je izdat ukaz br. 55577, od 15. septembra 1925. godine. Za to odlikovanje predložen je zbog zasluga stečenih u borbama vođenim pri upadu Arnauta iz Alabnije u Kraljevinu SHS 1920. godine, kao i borbama sa odmetnicima. Imajući u vidu godinu njegovu rođenja on sigurno nije učestvovao u balkanskim ratovima, pa možda i u Prvom svetskom ratu. Zato ne treba isključiti mogućnost da je ovo visoko odlikovanje stekao kao vojnik na odsluženju redovnog vojnog roka po završetku Prvog svetskog rata.

Na početku Drugog svetskog rata stupio je u Tamnavski bataljon Valjevskog odnosno Posavskog narodnooslobodilačkog partizanskog odreda i učestvovao u nekim borbama. Kasnije se vratio kući i pomagao NOP. Sve to vreme Karađorđeva zvezda bila je zakopana kako Nemcima ne bi pala u ruke. Po završetku rata oranjem njive orden je slučajno nađen ali je prilično oštećen.

Bio je oženjen Miljanom, devojački Simić, (1898-1962) domaćicom. Imali su kćeri: Nikoliju (1918), Mandu (1924), Milanku (1926) i Bojku (1928) i sinove: Pribislava – Mila (1921–1983), Zlatomira (1930) i Milorada (1934).

Andrija Nenadović umro je 25. decembra 1969. godine u svom u rodnom selu Crvena Jabuka kod Uba.

Literatura

• Arhiv Vojno-istorijskog instituta, Beograd, Dosije Andrija Nenadović
• Arhiv Jugoslavije, Beograd, Fond Kraljevog dvora, Zbirka podataka nosilaca ordena Belog orla i Karađorđeve zvezde sa mačevima;
• Vlahović, 1990, 435; Radojčić, 2007a, 102;