Antonio Kanovas del Kastiljo
| Antonio Kanovas del Kastiljo | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||
| Ime pri rođenju | Antonio Kanovas del Kastiljo | ||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 8. februar 1828. | ||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Malaga, Španija, | ||||||||||||||||||||||
| Datum smrti | 8. avgust 1897. (69 god.) | ||||||||||||||||||||||
| Mesto smrti | Mondragon, Španija, | ||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | Konzervativna stranka | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Potpis |  | ||||||||||||||||||||||
Antonio Kanovas del Kastiljo (šp. Antonio Cánovas del Castillo; 8. februar 1828 — 8. avgust 1897) bio je španski premijer, istoričar, državnik, pisac i autor Ustava iz 1876. godine. Bio je intelektualac, član akademija jezika i istorije. Kanovas del Kastiljo je najvažniji španski političar s druge polovine XIX veka, a iza sebe je ostavio izvestan broj istorijskih radova. Poznat je i kao tvorac restauracije koji je pokušao da ujedini različite struje liberala. Osnivač je Konzervativne partije i ubedio je liberalne monarhiste centra da osnuju opozicionu Liberalnu partiju. [1]
.png)
Biografija
[uredi | uredi izvor]Mladost
[uredi | uredi izvor]Kanovas del Kastiljo je nakon smrti svoga oca otišao u Madrid da živi kod svog rođaka, pisca Serafina Estebanesa Kalderona (šp. Serafín Estébanez Calderón), pod čijom je zaštitom bio. Godine 1852. upoznaje se sa generalom Leopoldom O'Donelom (šp. Lepoldo O'Donnell), koji je kasnije postao njegov politički mentor.
Politički počeci
[uredi | uredi izvor]Njegovo prvo pojavljivanje u politici bilo je učešće u zaveri O'Donel 1854. godine, tj. u programu pod nazivom Manifest Man
sanaresa (šp. Manifiesto de Manzanares). Manifest je predložio novo sazivanje Kortesa, liberalizaciju štampe i izbornih prava, oživljavanje narodne milicije i stvaranje privremenih opštinskih hunti radi podrške revoluciji. Na izborima u Malagi 1854. godine, Kanovas del Kastiljo je postao član Kortesa, međutim, njegova nespremnost da podrži vladu Espartero-O'Donela dovela ga je da podnese ostavku i prihvati profitabilnu poziciju koju mu je ponudila Vlada u Vatikanu 1855. godine.[2]
Dalja politička aktivnost
[uredi | uredi izvor]Podržao je revoluciju iz 1854. godine i postao jedan od predvodnika Liberalne unije, potom i Konzervativne stranke. Godine 1857. Kanovas del Kastiljo, nakon što je promenio nekoliko pozicija u Vladi, postaje Ministar unutrašnjih poslova u administraciji Alehandra Mona (šp. Alejandro Mon), kao i kolonija pod upravom O'Donela naredne godine. Bio je član Kortesa, čiji je osnivač bio general i liberal Huan Prim (šp. Juan Prim), ali je odbio da podrži ustavnu monarhiju Amadea Prvog(šp. Amadeo I), koji je nakon revolucije 1868. godine došao na vlast. Kanovas je tada iščekivao dolazak Alfonsa XII, sina Isabele II od Španije i pobornika liberalizma. 29. decembra 1874. godine, nakon proglašenja Alfonsa XII kraljem Španije u Saguntu (šp. Sagunto), Kanovasu del Kastilju je prepuštena vlast privremene vlade Sagaste, kako bi vladao povremeno do povratka kralja iz egzila, Nakon smrti Alfonsa XII 25. novembra 1885. godine i dolaska Alfonsa XIII na vlast, Kanovas del kastiljo podnosi ostavku. Ubijen je u atentatu od strane italijanskog anarhiste 8. avfusta 1897. godine u Gipuzkoi (šp. Guípuzcoa).[2]
Nemiri na Kubi
[uredi | uredi izvor]Dana 24. februara 1895. godine, pošto je Madridski parlament odobrio reforme ostrva, otpočela je pobuna protiv španske vlasti, što je preraslo u trogodišnji rat za nezavisnost Kube od Španije. Španska vlada Antonia Kanovasa del Kastilja je reagovala na tu pobunu tako što je Kanovas del Kastiljo, poslao generala Vejlera (Weyler) u Kubu, a dalji napredak ustanka je ugušen do 1897. godine. Kako bi se sprečila pomoć koju su susedna sela pružala pobunjenicima, Kanovas del Kastiljo je naredio da se izvrši prisilno preseljenje tih stanovnika u gradska naselja. Ovaj rat za nezavisnost Kube koji je počeo 1895. godine, kao posledicu imao je i rat između SAD-a i Španije 1898. godine, nakon čega su SAD pobedom preuzele vlast nad gotovo svim španskim kolonijama.[3]
Atentat
[uredi | uredi izvor]
Antonio Kanovas del Kastiljo je umro u banji Santa Ageda (šp. Santa Agueda) u opštini Mondragon (šp. Mondragón) 8. avgusta 1897. godine. Tog popodneva, nakon što je Kanovas del Kastiljo seo na jednu klupu kako bi čitao novine nakon mise, usledio je atentat na njega. Izvršilac atentata je bio italijanski anarhista Mikel Anđolilo Lombardi (it. Michel Angiolillo Lombardi), koji je kao motiv za ubistvo naveo osvetu za smrt italijanskih anarhista uhapšenih, potom mučenih i ubijenih u Barseloni (događaj poznat kao proces Monžuika).[4]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Svet hispanistike[Texto impreso]. ISBN 978-86-17-17672-1. OCLC 796703436.
- ^ a b „Antonio Cánovas del Castillo | prime minister of Spain”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 28. 12. 2019.
- ^ Tarrago, Rafael E. (01. 01. 2009). „La guerra de 1895 en Cuba y sus consecuencias”. Arbor (na jeziku: Spanish). 185 (735): 215—229. ISSN 0210-1963.
- ^ „La peligrosa incógnita del asesinato de Cánovas del Castillo por un anarquista italiano”. abc (na jeziku: španski). 07. 02. 2015. Pristupljeno 28. 12. 2019.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
