Antonijev partski rat

Antonijev partski rat
	Deo Rimsko-partskih ratova
	; Bojišta
Vreme	40-33. godina p. n. e.
Mesto	Mala Azija, Sirija, severna Mesopotamija, Atropatenska Medija
Ishod	taktička pobeda Partije
Sukobljene strane
Rimska republika	Partijsko kraljevstvo
Komandanti i vođe
Marko Antonije	Orod II i Pakor I

Antonijev partski rat vođen je između 40. i 33. p. n. e. između Partskog carstva i Rimske repubike. Drugi je oružani sukob Partije i Rima. Završio se pobedom Rimljana.

Uzroci[uredi | uredi izvor]

Rat je dobio naziv po Marku Antoniju, rimskom trijumviru koji je vladao istočnim provincijama Rimske republike – Malom Azijom, Sirijom i Palestinom. Građanske ratove koji su tokom više decenija besneli u Republici nastojao je iskoristiti partski kralj Orod II koji je 40. godine p.n. e. preduzeo pohod koga su pomogli odmetnuti rimski vojnici pod generalom Kvintom Labijenom i Jevreji u Judeji. Partske snage pod princom Pakorom zauzele su Siriju, Palestinu i veliki deo Male Azije. Antonije sledeće godine pokreće ofanzivu na čelu sa Publijem Ventidijem Basom.

Rat[uredi | uredi izvor]

Publije je porazio Parte kod Kilikijskih vrata, a 38. p. n. e. i na planini Gindar. U ovoj bici poginuo je Pakor, a Parti su izbačeni iz Male Azije i Sirije. Sledeće godine Rimljani zauzimaju Palestinu i u njoj uspostavljaju pro-rimski režim na čelu sa Irodom Velikim.

Godine 36. p. n. e. Marko Antonije lično preuzima komandu nad rimskim i savezničkim trupama pokrenuvši ofanzivu na Mediju Atropatenu, vazalnu partsku državu na obalama Kaspijskog mora. Antonijeve snage opsele su atropatensku prestonicu, ali su se ubrzo morale povući. U povratku je stradao veliki broj vojnika. Dve godine kasnije Antonije pokreće pohod na Jermeniju čiji je vladar prešao na partsku stranu. Pohod je bio uspešan i doneo Antoniju veliku količinu plena sa kojim se vratio u Aleksandriju kod svoje ljubavnice Kleopatre.

Završetak rata[uredi | uredi izvor]

Novi pohod protiv Parta sprečio je uspon Antonijevog savladara Oktavijana koji 32. p. n. e. pokreće rat protiv Antonija u kome će odneti pobedu i preuzeti vlast nad čitavom Rimskom državom. Rat sa Partijom formalno je trajao još jedanaest godina, ali za to vreme nisu preduzimane nikakve značajnije operacije. Konačno, 20. p. n. e. sklopljen je mirovni sporazum kojim Partija postaje jedna od vazalnih država Rima na istoku. Rimljani su uspeli povratiti jedino orlove rimskih legija zarobljenih u bici kod Kare. Time je Oktavijan ostvario simboličnu pobedu.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Izvori[uredi | uredi izvor]

Drevni Rim - Republika, Gedis i Goset