Antun Kanižlić

Antun Kanižlić
Lični podaci
Datum rođenja	(1699-11-20)20. novembar 1699.
Mesto rođenja	Požega, Hrvatska pod Habzburzima
Datum smrti	24. avgust 1777.(1777-08-24) (77 god.)
Mesto smrti	Požega, Hrvatska pod Habzburzima
Književni rad
Najvažnija dela	Sveta Rožalija, panormitanska divica

Antun Kanižlić (Požega, 20. novembar 1699 — Požega, 24. avgust 1777) bio je hrvatski barokni pesnik.

Rođen je u Požegi, a školovao se u rodnom gradu, Zagrebu, Gracu i Trnavi. Pristupio je redu jezuita. Njegovo književno delovanje usko je povezano sa versko-prosvetnim radom. U teološkoj i crkveno-istorijskoj raspravi „Kamen pravi smutnje velike“ (1780), delu od preko hiljadu strana, Kanižlić raspravlja o uzrocima raskola hrišćanske crkve i zato optužuje grčkog patrijarha Fotija. Glavno njegovo delo je poema „Sveta Rožalija, panormitanska divica“ (1780). Poema je zasnovana na legendi o svetoj Rozaliji iz Palerma koja na dan svoje veridbe napušta svetovni život i posvećuje se pustinjaštvu. Delo je napisano u obliku pisama koja Rozalija šalje roditeljima i rodbini. Pored ovih, Kanižlić je napisao i sledeća dela: „Bogoljubstvo“ (1759), „Utočište Blaženoj Divici Mariji“ (1759), „Bogoljubnost molitvena“ (1766).

Na Kanižlića su najviše uticali dubrovački pisci, najviše Ivan Gundulić, Ignjat Đurđević i Bunić Vučić. Od stihova i strofa najčešće koristi osmeračke katrene i sekstine i dvostruko rimovane dvanaesterce, a od stilskih figura metaforu, metonimiju, perifrazu, anaforu i epiforu. Iako je odlikuje dosta opštih mesta, njegova poezija ima i lepih, lirskih, iskrenih trenutaka. Prema svim tim osobinama Kanižlića smatraju zakasnelim predstavnikom baroka u hrvatskoj književnosti.

Vidi još

• Hrvatska književnost

Literatura

• Hrvatska književnost neoklasicizma i romantizma (sveučilišni priručnik), dr Ivan Bošković, Split, 2007.