Arkaim
Arkaim (rus. Аркаим) je arheološko nalazište u Rusiji. Nalazi se u južnoj Uralskoj stepi, 8,2 km severno-zapadno od sela Amurski i 2,3 km jugo-istočno od Selo Aleksandrovski, u Čeljabinskoj oblasti, severno od rusko-kazahstanske granice.
Naselje se generalno datira na period 17. vek p. n. e. To je bilo naselje Sintašita kulture.[1]
Otkrivanje i iskopavanja[uredi | uredi izvor]
Nalazište je otkriveno 1987. godine od strane tima Čelebinskih naučnika koji su pripremali područje za poplavu kako bi se napravio rezervoar, i zaštitnim iskopavanjima koje je vodio Gennadi Zdanovič. Na početku su njihovi nalazi bili ignorisani od strane sovjetskih vlasti, koji su planirali da poplave lokaciju pošto su već ranije poplavili Sarkelom, ali pažnja koja je privukla vest o otkriću, primorala je sovjetsku vlast da ukine svoje planove za plavljanje ovog područja. Nalazište je za proglašeno za kulturni rezervat 1991. godine, a maja 2005. godine posetu je posetio predsednik Vladimir Putin.[2]
Iako je naselje spaljeno i napušteno, očuvan je veliki broj detalja. Arkaim je sličan u obliku, ali mnogo bolje očuvan od susedne Sintašite, gde je otkrivena starija kočija. Nalazište je zaštićeno sa dva kružna zida. Otkriven je centralni trg, okružen dvema kružnim zgradama razdvojenih ulicom. Naselje pokriva oko 20.000 m2. Sačuvani deo zaštitnog zida je oko 160 m. Sagrađen je od zemlje upakovane u drvene okvire, a ojačan ciglom od nepečene gline, ukupne debljine od 4 do 5 m. I visine 5,5 m.
U naselju ima četiri ulaza kroz spoljni i unutrašnji zid sa glavnim ulazom na zapadu. Stanovi su bili površine između 110 i 180 m2. Spoljni prsten stanova broji 39 ili 40 stanova, u kružnoj ulici. Unutrašnji prsten stanova broji 27 stanova, raspoređenih duž unutrašnjeg zida. Centralna ulica je isušena pokrivenim kanalom. Ždanovič procenjuje da je u naselju živelo 1.500 do 2.500 ljudi.
Oko Arkaimovih zidova, bile su obradiva polja, 130-140 m do 45 m navodnjavana sistemom kanala i jaraka. Pronađeni su ostaci semena prosa i ječma.
Datovanje na 17. vek pre nove ere ukazuje na to da se naseljavanje desilo ili odmah nakon indo-arijevske migracije u Južnu Aziju i Mesopotamiju i da je to bila rana iranska kultura ili nepoznata grana indo-iranske koja nije preživela u istorijskim vremenima.
Kontroverze[uredi | uredi izvor]
Od samog otkrića, Arkaim je privukao pažnju javnosti i medija u Rusiji, iz širokog spektra stanovništva, uključujući značajan broj ezoteričnih i pseudo-naučnih organizacija.[3]
Jedan od glavnih istraživača Arkaima, Fjodor Petrov, priznao je da je nekritički i nenaučno podržao neopaganističke poglede na Arkaim. Njegovo priznanje objavljeno je u knjizi Andreja Gupala (Andrej Gupalo "Duhovni polovi Arkaima"), koji je delom detaljno objasnio kako su arheološki rezultati "dovedeni" u neopaganske i ezoterijske teorije[4]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ brenne44 (2013-04-24). „Arkaim the Forgotten Valley”. Great Discoveries in Archaeology (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 19. 04. 2018. g. Pristupljeno 2019-08-25.
- ^ [1] Archaeology and ethnic politics: the discovery of Arkaim Legacy earlham edu
- ^ A.M. Kislenko, "Čto takoe Arkaim?"
- ^ Fyodor Petrov, Nauka i neoяzыčestvo na Arkaime ("Science and Neopaganism at Arkaim")
