Arhimandrit Vikentije (Ljuština)
Vikentije Ljuština | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 17. februar 1761. |
Mesto rođenja | Medak kod Gospića, Habzburška monarhija |
Datum smrti | 30. april 1805.44 god.) ( |
Mesto smrti | Vršac, Austrijsko carstvo |
Vikentije Ljuština (Medak kod Gospića, 17. februar 1761 — Vršac, 30. april 1805) bio je srpski teolog, istoričar i filolog.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Sin Jovana Ljuštine i Jovanke (rođ. Oklobdžija). Otac mu je bio sveštenik. Nakon završene osnovne škole u rodnom mestu nastavio je da se obrazuje u manastiru Gomirje, gde se i zamonašio 1783. godine. Duhovnik mu je bio arhimandrit Joanikije (Jovan) Milojević, vaspitač i zaštitnik velikog broja srpskih đaka koji su se školovali u Gomirju. Upravo je arhimandritu Joanikiju Ljuština posvetio svoje najznačajnije delo Gramatika italijanskaja (1794).[1] Ovaj priručnik predstavlja prvu italijansku gramatiku kod Južnih Slovena, a Ljuština se smatra pretečom italijanistike na ovim prostorima.[2]
Episkop gornjokarlovački Petar Petrović rukopoložio ga je za đakona 8. februara 1783. Narednih osam godina proveo je u Trstu službujući pri crkvi Svetog Spiridona. Episkop Josif Jovanović Šakabenta rukopoložio ga je za prezvitera-jeromonaha u Beču juna 1790. Potom je u Šopronu bio paroh i katiheta.
Važio je za jednog od najobrazovanijih srpskih monaha svog vremena. Pored grčkog i latinskog, govorio je i italijanski, francuski, nemački, mađarski i rumunski. Nakon pet godina provedenih u Šopronu, uz dozvolu mitropolita Stratimirovića, prešao je u Vršačku eparhiju, i postao arhimandrit manastira Mesić juna 1796. U Vršcu je dosta vremena provodio u radu crkvenog suda. Takođe je brinuo i o srpskim đacima koji su živeli i učili u vršačkom Alumneumu.[1]
Sahranjen je u manastiru Mesić.[1]
Bibliografija
[uredi | uredi izvor]- Gramatika italijanskaja radi upotreblenija iliričeskija junosti (Beč, 1794)
- Kratkaja povest o obščežitelnom monastire Zlatice (Budim, 1798)
- Kratkaja povest o obščežitelnom monastire Mesiče (Budim, 1798)
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v Srpski biografski rečnik knjiga 5, Kv-Mao. Novi Sad: Matica srpska. 2011. str. 719—720.
- ^ „Ljuština, Vikentije”. www.enciklopedija.hr.