Afšari
_(14780670785).jpg) Orijentalni afšarski ćilim iz 1922. godine | |
| Ukupna populacija | |
|---|---|
| 350.000 (1967) | |
| Regioni sa značajnom populacijom | |
 Iran | 300.000[1] |
 Avganistan | 30.000 |
 Turska | nepoznato |
 Azerbejdžan | nepoznato |
| Jezici | |
| afšarski, azerski, persijski, turski | |
| Religija | |
| Islam | |
| Srodne etničke grupe | |
| Azeri, ostali turkijski narodi | |
Afšari su jedan od turkijskih oguških naroda.[2] Ova, prvobitno skupina nomadskih plemena se preselila iz centralne Azije i osnovala naselja na teritorijama danas poznatim kao Iranski Azerbejdžan, Azerbejdžan i istočna Turska. Kasnije su Safavidi preselili deo Afšara na teritorije Velikog Horasana, Kermana i Mazandarana.[3] Danas postoje različiti stavovi prema kojima su Afšari ogranak nekog od srodnih turkijskih naroda Azera,[4] Turkmena[5][6] ili Turkomana.[7]
Afšari su u Iranu ostali uglavnom nomadska grupa,[8] sa plemenima u Anatoliji, severnom Irani i Azerbejdžanu.[9] Od njih potiču Afšaridska i Karamanidska dinastija,[10] kao i Bakunski Kanat, Zandžanski Kanat i Umrijski Kanat.
Nader Šah, koji je postao šah Irana 1736. godine, je bio iz Kerehli (persijski:قرخلو) afšarskog plemena.[11][12]
Afšara u Turskoj najviše ima u Sarizu, Tomarzu i Pinarbašiju okrugu Kajseri provincije, kao i u nekoliko sela oko Adane, Kahramanmaraša i gazijantepskoj provinciji.[13]
Afšari u Turskoj[uredi | uredi izvor]
Većina Afšara u Turskoj su potomci onih koji su migrirali iz Irana nakon pada Nader Šaha. Ovo je pomenuto u jednoj od pesama Dadaloglua, poznatog afšarskog pripovedača borda tokom afšarskog otpora protiv nasilnog premeštanja u naselja u Osmanskom carstvu:
"Kabaktepe asıl köyüm
Nadir Şah'tan gelir soyum"
(Kabaktepe je moje rodno selo,
moja loza potiče od Hader Šaha)
Dok su Afšari ostali nomadski i zadržali svoj oguški stil života, prisilna naselja dovela su do toga da se odreknu nomadskog načina života. Otpor protiv Osmanlija pod duhovnim vođstvom barda Dadaloglua i lokalnog afšarskog lorda Kozanoglu-a se pokazao beskorisnim.[13]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Populacija Irana”. Statistika Irana. Pristupljeno 11. 9. 2017.
- ^ „Afšari”. Enciklopedija Iranika. Pristupljeno 11. 9. 2017.
- ^ Price 2005, str. 75, 89
- ^ Weekes 1978, str. 56
- ^ Touraj Atabaki (2008). „From multilingual empire to contested modern state”. Ur.: Homa Katouzian; Hossein Shahidi. Iran in the 21st Century: Politics, Economics & Conflict. Routledge. str. 41.
- ^ James J. Reid (2000). Crisis of the Ottoman Empire: Prelude to Collapse 1839-1878. Franz Steiner Verlag. str. 209.
- ^ Kamran Scot Aghaie (2012). „The Afghan Interlude and the Zand and Afshar Dynasties (1722-95)”. Ur.: Touraj Daryaee. The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford University Press. str. 308.
- ^ Encyclopedia of The Modern Middle East and North Africa. Detroit: Thomson Gale. 2004. str. 1112.
- ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 12. 09. 2017. g. Pristupljeno 11. 09. 2017.
- ^ Claude Cahen, Pre-Ottoman Turkey: a general survey of the material and spiritual culture and history c. 1071-1330, trans. J. Jones-Williams. . New York: Taplinger. 1968. pp. 281...
- ^ Tribal resurgence and the Decline of the bureaucracy in the eighteenth century, A.K.S. Lambton, Studies in Eighteenth Century Islamic History, ed. Thomas Naff; Roger Owen, (Southern Illinois University Press) (1977). str. 108.09. – preko Questia (potrebna pretplata)
- ^ The Struggle for Persia, 1709-1785, Cambridge Illustrated Atlas, Warfare: Renaissance to Revolution, 1492-1792, ed. Jeremy Black. . Cambridge University Press. 1996. pp. 142.
- ^ а б Özdemir, Ahmet Z., Avşarlar ve Dadaloğlu. ISBN 9789756083406.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Price, Massoume (2005). Iran's Diverse Peoples: A Reference Sourcebook. ABC-CLIO. str. 75,89. ISBN 978-1-57607-993-5.
- Weekes, Richard V. (1978). „AZERI”. Muslim peoples: a world ethnographic survey. Westport, Conn.: Greenwood Press. str. 56—. ISBN 9780837198804.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
