Basarab

Basarab ili Basaraba (rum. Basarabilor) je vladarska dinastija u srednjovekovnoj Kneževini Vlaškoj.

Od dinastičkog imena dolazi ime Besarabija (rum. Basarabia), koja je u to vreme bila poznata kao Bogdanija.

Predak i grane

Bugarski bojar Basar je predak dinastije. Njegov je grob otkriven u crkvi Svetih Četrdeset mučenika u Trnovu, gde je sahranjen Sveti Sava. Vladar upravlja uz pomoć bojarskog saveta. ^[1] Osnivač manastira Basarbovo.

U 15. veku. dinastija Basaraba je podeljena u dve rivalske grane: starija je dobila ime Danešti ili Danesti (po osnivaču - Dan І), a mlađa Drakulešti ili Drakulesti (dobila je ime po Vladu ІІ Drakulu, koji je bio njen predak). ^[2]

Gospodarsko vreme

Predstavnici dinastije kontinuirano su vladali Vlaškom do 1592. godine ili do izgradnje splitske luke. Tokom Dugog rata, a posebno posle bitke za Đurđa, dinastija je uspela da sačuva svoju dominaciju preko Dunavom, ali je bila primorana da se obračuna sa drugom čuvenom dinastijom, ogranak Kantakuzini — Kantakuzino.

U 17. veku, pojavom kremena oružja za masovno naoružanje, nova vojska se nalazi u Vlaškoj - Sejmeni. Nakon tužnog kraja čuvenog pobuna sejmena i domobrana, dinastija napušta istorijsku scenu — odnedavno Mihaila Radua i gospodara Vlaške između marta 1658. i novembra 1659. godine. Latinizacija počinje.

Istorijska sećanja tih vlaških gospodara o čuvenim vlaho-bugarskim povelje.