Pređi na sadržaj

Bahadur Šah II

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Bahadur Šah Zafar u kućnom pritvoru, maja 1858. godine.

Bahadur Šah II (1775-1862), poslednji titularni vladar Mogulskog carstva. Svrgnut i proteran zbog podrške Indijskom ustanku 1857. godine.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Veći deo života Bahadur Šah proveo je u Delhiju kao marionetski vladar u potpunosti zavisan od Britanske istočnoindijske kompanije. Ova situacija se naglo izmenila 11. maja 1857. godine, kada su indijski najamnici u službi Kompanije (sepoji) u Delhiju i okolini podigli ustanak protiv Britanaca i proglasili ostarelog Bahadur Šaha za cara (padišaha) cele Indije. Bez stvarnog izbora, pošto je Delhi bio u rukama ustanika, stari vladar je prihvatio ponuđenu čast, iako je njegova vlast nad pobunjenicima bila samo formalna, služeći ustanicima kao simbol jedinstva Indije protiv evropskih osvajača. Njegovu vlast zvanično su priznavale sve pobunjeničke snage u severnoj Indiji, iako je sam Šah već 8. juna opsednut u Delhiju od britanskih snaga, koje su stalno rasle. Grad je pao 21. septembraː Bahadur Šah je zarobljen, a dva njegova sina pogubljena su bez suđenja sutradan. Šah je umro u izgnanstvu u Rangunu, 7. novembra 1862. godine.[1]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Madžumdar 1957, str. 74–75.

Literatura

[uredi | uredi izvor]