Pređi na sadržaj

Banje u Kanadi

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Banje u Kanadi na karti Kanade
1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
8
8
9
9
10
10
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
16
16
17
17
18
18
19
19
20
20
21
21
Lokacija banja na mapi Kanade
  1. Izvor Banf
  2. Izvor Mijet
  3. Izvor Harison
  4. Izvor Rejdijum
  5. Izvor Farmont
  6. Izvor Halsion
  7. Izvor Ejnsvort
  8. Izvor Nakasp
  9. Izvor Kanjon
  10. Izvor Lasijer
  11. Izvor Ram Krik
  12. Izvor Djuar Krik
  13. Izvor Miger Krik
  14. Izvor Skukumčak
  15. Izvor Lijard
  16. Izvor Lejton
  17. Izvor Iskut
  18. Izvor Ostrvo
  19. Izvor Kouv
  20. Izvor Ahausat
  21. Izvor Karlsbad

Banje u Kanadi su naselja u Kanadi nastala izgradnjom objekata i uređenjem prostora na mestima gde su izvori geotermalne i mineralne vode. Tu se ubrajaju: Banf Aper Hot Springs (engl. Banff Upper Hot Springs) i Mijet Hot Springs (engl. Miette Hot Springs u Alberti, Harison (engl. Harrison Hot Springs u Britanskoj Kolumbiji i Karlsbad Springs (engl. Carlsbad Springs u Ontariju.

Ove banje su bogate mineralnom vodom, blatom, vazduhom i drugim osobenostima i smatra se da imaju lekovita svojstva, poput olakšavanja nelagodnosti, ubrzavanja zarastanja rana i oporavka od istih te pomoć u lečenju oboljenja. Godišnje ih poseti više od 400.000 ljudi kako bi natočili vode zbog lekovitih osobina. Neke banje su postale glavna destinacija za letovanje, dok je nekim banjama teže pristupiti.[1]

Tomas Gudiot, student hemije i medicine na Koledžu Vodam, započeo je opsežnu medicinsku praksu u engleskom gradu Bat 1668. godine.[2] Zanimala su ga lekovita svojstva toplih, mineralnih voda, pa je napisao knjigu o banjama. Nakon objavljivanja knjige, aristokratija je bila prva koja je počela da obilazi banje.

Prvi izvor lekovite vode u Kanadi otkriven je 1883. godine kada su kanadski pacifički železnički radnici otkrili pećinu i basene Hot Sprinsa u podnožju sumporne planine. Otkriće je privuklo pažnju nacije i dovelo je do stvaranja prvog kanadskog nacionalnog parka, Nacionalnog parka Banf. Evropljani su prvi put posetili ovu banju godinu dana kasnije, 1884. godine. Dana 1. jula 1932. otvorilo se kupalište Aper Hot Springs, uz bazen sa sumpornom vodom, kupatila, parne sobe, kade, tuševe i svlačionice.[3]

Drugi mineralni izvor otkriven je 1908. godine. Rudari, u potrazi za ugljem kopali su pokraj planine koja je bila jako nestabilnog terena. Podzemne vode su uspele da izbiju na površinu što je privuklo pažnju vlade. Nakon 11 godina, rudnik je zatvoren, a industrijske zgrade su srušene. Od svega toga ostala je samo izvorna voda sa blatom i mahovinom. Najuporniji turisti su uspeli da priđu izvoru, a kasnije je napravljen i put kako bi se došlo do samog lekovitog izvora.

Izvori u Alberti

[uredi | uredi izvor]

Izvor Banf

[uredi | uredi izvor]
Bazen sa izvornom vodom

Banf je komercijalno razvijeni vrući izvor koji se nalazi u Nacionalnom parku Banf u Alberti, u blizini varoši Banf. Nalazi se na 126 km zapadno od Kalgarija i 58 km istočno od odmarališta Lejk Luiz. Otkriven 1883. godine, izvor od kojeg je stvoren bazen, nalazi se na otvorenom, a iz bazena pruža se pogled na planinu Rundel. Izvor se nalazi na 1585 metara nadmorske visine, što ga čini najvišim vrelom u Kanadi.[4]

Gornja vrela su jedno od devet različitih toplih izvora koji se prirodno javljaju u području Banfa. Voda iz vrućeg izvora teče kroz veliku pukotinu u steni koja se naziva „Pukotina sumporne planine”. Izvor vode nalazi se na višim nadmorskim visinama. Nastaju prelaskom vode kroz pukotine u planini, sa planine Rundle na sumporne planine.[4] Kako se voda spušta niz planinu, ona skuplja toplotu i minerale. Stope protoka variraju sezonski. Na proleće voda teče preko 900 litara u minuti što je najveći protok u godini dok je najmanji tokom zime.[5] Od ranih 2000-ih, protok do gornjih vrućih izvora zaustavlja se na nekoliko meseci tokom zimskih perioda. U to doba voda iz bazena se menja kako bi služila kao običan bazen.[6] Temperatura vode je približno 38 °C, što je najtopliji izvor u Bafu.

Voda

[uredi | uredi izvor]

Izvor je širom sveta poznat po svojoj mineralnoj vodi i lekovitim efektima. Svako vrelo širom sveta jedinstveno je po svojoj mešavini minerala, gasova i temperature.[4] Čak i sva različita vrela u Banfu imaju različite varijacije sadržaja minerala i temperature.[5]

Minerali koji se nalaze u izvoru Banf su:
Minerali Količina (mg/l)
Sulfat 572
Kalcijum 205
Bikarbonat 134
Magnezijum 42
Natrijum 6.6

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Starosedeoci su 1880-ih prvi put pronašli i koristili izvor. Koristili su ga za lečenje. Godine 1883. izvor Banf su otkrili radnici koji su radili na kanadskoj pacifičkoj železnici. Ovo otkriće je dovelo do razvoja Nacionalnog parka Banf. Planiranje objekata za vruće izvore u zapadnoj Kanadi započelo je 1884. godine posetama Evropljana Kanadi. Vrela su bila popularna u evropskim zemljama u to vreme, poput Bata, koja se nalazi u Engleskoj i poznata po prirodnim toplim izvorima. Ovi evropski trendovi uticali su na dizajn i razvoj kanadskih izvora. Prvobitno su svi vreli izvori Banf bili u privatnom vlasništvu. Međutim, kada je kanadska vlada kupila zemljište za stvaranje nacionalnog parka Banf 1885. godine, oni su preuzeli vlasništvo nad izvorima toplih izvora jer se sada nalazilo na njihovom zemljištu. Prva lokacija je izgrađena 1886. godine. Prva građevina je bila zgrada i kupatilo od balvana. Sa širenjem kanadske pacifičke železnice 1888. godine, popularnost je porasla. Vlada je počela da stvara puteve i staze kako bi turistima olakšala putovanje u to područje.[7] Godine 1915. put izvora Banf otvoren je za vozače i sada su turisti mogli brže da dođu do lokacije.[6] Vlada Kanade je 1931. godine kupalište u izvoru Banf proglasila registrovanom Saveznom baštinom.[6] Od tada je podvrgnut mnogim renoviranjima kako bi ga učinio jednim od najpopularnijih vrućih izvora u svom regionu, godišnje ugostivši preko 300.000 posetilaca.

Renoviranje

[uredi | uredi izvor]

Prva izgradnja je bila 1886. godine, izgradnja brvnare koja se zvala „kupaonica” i vile. Ona je pretrpela požar 1901. i 1931. godine i oba puta je morala biti obnavljana. Godine 1904. vlada Kanade izgradila je odmaralište Rimrok, dodavši dva umivaonika sa cementom, kade i bazen za plivanje.[6] Godine 1931, nakon drugog požara, vlada Kanade je počela da obnavlja kupalište. Godine 1932. otvara se novoobnovljeno kupatilo, sa dodacima bazena sa sumpornom vodom, parna kupatila, kade, tuševi i svlačionice. Ova obnova je bila pokušaj vlade da modernizuje parkovske objekte dodavanjem luksuznih nadogradnji koje bi mogle biti suparnici ostalim međunarodnim banjama.[8] Godine 1961. rekonstruisan je veliki sliv i obnovljeno unutrašnje kupatilo. Godine 1995. kupalište je ponovo obnovljeno i otvoreno 1996. godine sa novim spa centrom, restoranom i prodavnicom suvenira kako bi pratili sve turističke aktivnosti.[4]

Turizam

[uredi | uredi izvor]

Izvori su počeli da postaju popularni 1888. godine kada su turisti putovali kako bi se mogli opustiti i iskoristiti zdravstvene prednosti u vrućoj mineralnoj vodi. Turisti iz celog sveta putovali bi po „lek” za koji su verovali da je u vodi. Natopili bi se u vodi i popili je. Razvojem transkanadskog autoputa popularnost je stekao i nacionalni park Banf. Budući da je Banf bio kanadsko središte za mnoge aktivnosti na otvorenom, izvor Banf je postao popularniji kao mesto za umirenje bolnih mišića. Turizam gornjih vrela Banfa uvek je bio popularan, ali se velikom brzinom povećavao od 2000-ih i procenjuje se da preko 300.000 ljudi poseti izvor svake godine.[5]

Izvor Mijet

[uredi | uredi izvor]
Izvor Mijet

Izvor Mijet je komercijalno razvijeni vruć izvor koji se nalazi u nacionalnom parku Džasper, najvećem nacionalnom parku u kanadskom delu Stenovitih planina i blizu Džaspera, opštini sa specijalnim statusom i administrativnim centrom nacionalnog parka. Izvor vode je sproveden sve do bazena koji je na otvorenom.[9] Temperatura vode je približno 40 °C.[10]

Bazen je izgrađen 1919. godine. Tokom kopanja rude, kopači su probili deo planine gde se danas nalazi izvor ove lekovite vode. Nadomak izvora izgrađen je bazen za posetioce ali zbog nestabilnih stena i strmog puta, bazen je premešten 1 km severno ali se i danas može posetiti stari bazen koji je jedan od glavnih atrakcija ovog regiona. Mineralna voda je bogata sulfatom, kalcijumom i kalijumom i zagreva se putem zemljine kore.

Izvor Mijet ima najtopliju vodu u kanadskim Stenovitim planinama.[10][11] Sezona se otvara 1. maja, a zatvara 12. oktobra.[12]

Izvori u Britanskoj Kolumbiji

[uredi | uredi izvor]

Izvor Harison

[uredi | uredi izvor]
Izvor Harison 8. juna 2008.

Izvor Harison se nalazi u Britanskoj Kolumbiji, 100 km od kanadskog grada Vankuvera, najvećeg grada u zapadnom delu zemlje. Poznat je po vrućim izvorima. Kao i ostale banje u ovom delu, izvor je otkriven zahvaljujući rudarstvu 1871. godine. Danas postoje dva vrela, „Potaš” (temperature 40 °C) i „Sumpor” (temperature 65 °C). Oba vrela imaju veliku koncentraciju minerala iznad normale. Temperatura vode se penje i do 65 °C ali se i brzo hladi zbog klimatskih uslova.[13]

Zbog strme i nesigurne lokacije, neki geolozi smatraju da bi se nestabilno lice na planini Brekendrik, u severnom delu, moglo srušiti u jezero, stvarajući veliki talas koji bi mogao uništiti grad Harison.

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Izvor Harison je mala odmarališna zajednica od 1886. godine, kada je otvorena kanadska pacifička železnica. Iako je odmaralište godinama cvetalo, nakon što su hotelijeri iskoristili otkriće da voda nije hladna već topla, izvor Harison je osnovan tek 1949. Njegovi topli izvori glavna su atrakcija za turiste koji dolaze da odsedaju u seoskoj banji. Prvobitno su bili korišćeni i poštovani od starosedelaca koji žive duž reke Harison, u blizini.[14]

Demografija

[uredi | uredi izvor]
Popis stanovništva u Kanadi 2016.[15]
Izvor Harison Britanska Kolumbija
Prosečna starost 57.6 godina 43.0 godina
Ispod 15 godina 9.9% 14.9%
Preko 65 godina 35.2% 18.3%
Protestant (2001) 37% 31%
Katolik (2001) 16% 17%

Broj stanovnika Harisona povećavao se u periodu između 1991—2001. Prema popisu stanovništva iz 1991, u Harisonu je živelo 655 ljudi, a prema popisu iz 1996, 898 ljudi. Prema popisu iz 2001. godine — 1.343, a prema podacima popisa iz 2006 — 1.573 čoveka.[16] Popisi iz 2011. i 2016. pokazuju blago smanjenje broja stanovnika, na 1.468.[15]

Ekonomija

[uredi | uredi izvor]

Glavna privredna delatnost izvora Harison je turizam, u odnosu na termalne izvore sa više od polovine zaposlenja u uslužnim delatnostima, a većina ostatka je podeljena kroz maloprodaju, državu, građevinarstvo i proizvodnju, kao i manje aktivnosti u ostalim oblastima.[17]

Atrakcije

[uredi | uredi izvor]

Najveća atrakcija izvora Harison su izvori, kao i javna umetnička galerija, obilazak jezera morskim čamcima, golf teren sa devet rupa.[18] Izvor Harison je u julu domaćin festivala umetnosti, desetodnevne proslave svetske muzike i umetnosti. Godišnji festival sadrži besplatne koncerte na otvorenom, na plaži, večernje predstave, izložbe vizuelne umetnosti, razne radionice i dve vikend umetničke pijace. Festival Harison, takođe, predstavlja deset do dvanaest profesionalnih događaja izvođačke umetnosti između septembra i maja svake godine.[19]

Vlada

[uredi | uredi izvor]

Korporacija izvora Harison osnovana je kao opština 1949. godine na inicijativu pukovnika Endru Nejsmita. Ima gradonačelnika i četiri odbornika.

Izvor Rejdijum

[uredi | uredi izvor]
Bazen sa izvornom vodom.

Izvor Rejdijum ima 776 stanovnika. Smešten je u regionu Istočni Kutni, u Britanskoj Kolumbiji. Dobilo je ime po toplim izvorima smeštenim u obližnjem nacionalnom parku Kutni.[20]

Vrela su dobila ime po radioaktivnom elementu nakon analize vode koja je pokazala da sadrži male tragove radona koji je proizvod raspadanja radijuma.[21] Zračenje tokom kupanja je sasvim malo; otprilike 0,13 milirema (1,3 μSv). Koncentracija radona u vazduhu je oko 23 pikokirija (0,85 Bk) po litru, što je više od nivoa (4 pikokirija po litru) na kojem je ublažavanje neophodno u rezidencijama; ali je takođe nisko (oko 0,7 mrem ili 7,0 μSv za polusatno kupanje). Sam kompleks vrućih izvora nalazi se tik unutar nacionalnog parka i sadrži dva velika bazena, jedan 29, a drugi 39 stepeni.[22]

Geografija

[uredi | uredi izvor]

Rejdijum se nalazi 16 km severno od turističkog grada Invermer i 105 km južno od Goldena. Nalazi se na raskrsnici autoputa 95 i autoputa 93, u dolini reke Kolumbija.

Divljina u ovom području uključuje mula jelene, medvede grizli, crne medvede, planinske koze i muflone.

Sadržaji

[uredi | uredi izvor]

U blizini se nalazi nekoliko terena za golf, zajedno sa 675 hotelskih i motelskih soba.

Jugozapadni ulaz u nacionalni park Kutni nalazi se neposredno istočno od granica sela, a autoput 93 vodi u park obložen motelima.

Sam kompleks vrućih izvora nalazi se unutar nacionalnog parka i sadrži dva velika bazena, jedan sa toplom vodom (obično oko temperature od 39 °C), a drugi dvotrećinski olimpijski bazen (temperature 29 °C). Tu je i bazen veličine hidromasažne kade koji je nazvan „bazen za potapanje“, jer voda može biti vruća (temperature 44 °C) ili hladna.

Izvor Farmont

[uredi | uredi izvor]
Farmont

Izvor Farmont je jedna od najstarijih banja u Kanadi. Danas se smatra odmaralištem i ima 476 stanovnika. Omiljena je lokacija stanovnika iz Kalgarija, grada koji se nalazi na jugu provincije, u regiji brda i platoa, oko 80 kilometara istočno od kanadskih Stenovitih planina. Odmaralište je stvoreno oko izvora Farmont. Mesto je, takođe, poznato po najlekovitijoj mineralnoj vodi. Smatra se najvećim prirodnim mineralnom vode u Kanadi.[23]

Pored izvora, Farmont sadrži tri terena za golf. Zimi je ovo i skijaško područje, sa tri žičare, 13 staza i brojnih staza za trčanje. Izvor Farmont ima tržni centar koji uključuje pijacu, prodavnicu suvenira i grčki restoran. Takođe, sadrži planinarske staze i aerodrom izvora Farmont.[24]

Izvor Farmont 15. jula 2012. godine pogodilo je klizište. Mali potok koji prolazi kroz Farmont formirao je prirodnu branu i izgradila se rezervna voda. Nekoliko domova je evakuisano zajedno sa golf terenom, a mnogi ljudi su helikopterom prebačeni na sigurno. Nije došlo do povreda, ali je odmaralište pretrpelo nekoliko nedelja jer su golf teren i izvor Farmont bili zatvoreni. Od tada su preduzeća ponovo otvorena.[24]

Izvor Halsion

[uredi | uredi izvor]

Halsion je jedan od najprestižnijih banja u Kanadi. Nalazi se na nadmorskoj visini 543 metra, 3.100 km zapadno od Otave.[25] Sagrađen je nakon otkrivanja izvora mineralne vode, 31. maja 1883. godine.[26] Planina Halsion, u blizini severoistoka, ime je dobila po letovalištu koje je dodelio Robert Sanderson, kapetan parnog čamca otkupio 400 hektara zemljišta[27] i otvorio prvi hotel 1894. godine.[28] Izvori su postigli svetsku reputaciju i voda iz njih flaširana je za izvoz, prodavajući se u Londonu.

Kada se lokalna navala rudnika završila i saobraćaj parnih čamaca zaustavio, hotel je nekoliko puta menjao vlasnike i propadao. Godine 1924. brigadni general britanske vojske Frederik Rasel Bernam, koji je bio hirurg, preuredio je hotel kao sanatorijum. Godine 1955. hotel je izgoreo do temelja, odnevši sa sobom život Bernama. Mesto je napušteno zbog nedostatka puta, iako je odmaralište od tada obnovljeno.[29]

Izvor Halsion popularno je turističko odredište u Britanskoj Kolumbiji, pronađeno 35 km severno od Nakaspa. Restoran i spa centar otvoreni su za javnost tokom cele godine. Sadrže dva prirodna bazena sa toplim izvorima, hladni bazen i sezonski bazen. Odmaralište je opremljeno restoranom s punom uslugom koji je otvoren za doručak, ručak i večeru. Na lokaciji postoji banja i 45 kabina, vikendica i brvnara smeštenih na drveću oko jezera. Najtopliji mesec je jul (16 °C), a najhladniji januar (-10 °C).[30]

Izvor Ejnsvort

[uredi | uredi izvor]
Ejnsvort

Izvor Ejnsvort nalazi se na jezeru Kutenaj, u Britanskoj Kolumbiji, u Kanadi, i ima dvadeset stanovnika.[31] Osnovana 31. maja 1883. godine, to je najstarija preživela zajednica na jezeru Kutenaj. Izvor Ejnsvort nalazi se na autoputu 31, 18 km severno od Balfora i 19 km južno od Kasla, Britanska Kolumbija. Danas je izvor Ejnsvort popularno odredište za turiste.[32]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Osnivač izvora Ejnsvort bio je Džordž Ejnsvort,[33] kapetan parnog čamca iz Portlanda, koji se sa ocem Džonom već obogatio upravljajući parobrodom na lopaticama, na reci Kolumbija. Dobio je 31. maja 1883. godine krunski grant od 166 hektara u bivšem kampu izvora. Zemlju je nazvao Ejnsvort u čast svoje porodice. Čuvši za otkrića rude srebra u Kutenaju, braća su putovala u Britansku Kolumbiju iz Ajdaha preko Boners Ferija. Ejnsvort je izrastao u grad 1884. godine kada je osnovana prva prodavnica.[34]

Od 1884. godine, planine iznad Ejnsvorta bile su žive od rudarskih aktivnosti i istraživači su založili skoro svaki centimetar zemlje od mesta do ledničkih vrhova. Do 1889. godine radilo je nekoliko rudnika. Među tragačima je bio i graditelj puteva Gustav Blin Rajt, koji je sagradio deo starog kutenajskog puta. Međutim, kao i mnogi drugi, nije imao sreće. Godine 1891. Džon Siton je napustio Ejnsvort zbog svojih rudarskih zahteva, ali se vratio nakon nekoliko uzaludnih nedelja potrage. Vratili su se u grad rutom koja ih je odvela preko planine Pejn, gde su otkrili uzorke rude u vrednosti od 170 do 240 dolara po toni.

Grad Ejnsvort je napredovao tokom ovog perioda i Henri Anderson zamolio je vladu da izgrade put koji će da vodi od grada do rudnika i pristaništa. Oba su sagrađena 1889. godine.

U međuvremenu, grad Ejnsvort je nastavio da se razvija, a saloni i javne kuće su napredovali. Jedan od najpoznatijih hotela u gradu bio je hotel Olson, koji je sagradio Čarls Olson. Sagradio je hotel kada je imao 21 godinu i zadržao ga do svoje smrti 1926. Hotel je bio dvospratna pomoćna zgrada.

Do 1893. godine, Ejnsvort je počeo propadati. Požar je bio stalna opasnost u ovim zajednicama i 26. aprila 1896. godine veliki deo Ejnsvorta je uništen. Vatrogasna ekipa spasila je nekoliko kuća, ali je vatra spalila trinaest hotela, uključujući i Olsonov. Obnova je započeta odmah i većina hotela je obnovljena. Ipak, Ejnsvort je bio u izolaciji, jer nije imao puteve do 1914. i nije imao električnu službu do 1928. Dugo godina nije bilo bolnice, a gradske medicinske potrebe pružao je lokalni veterinar, dr. Henri.

Rudarstvo se nastavilo u Ejnsvortu gotovo neprekidno do 1953. Ejnsvort nikada nije stekao slavu obližnjeg okruga. Hotel Olson srušen je 1960. godine. Godine 1963. Ejnsvort je zvanično preimenovan u izvor Ejnsvort.[35] Sada je popularno turističko odredište i dom svojih istoimenih izvora vrela i smatraju se najboljim komercijalnim toplim izvorima u Britanskoj Kolumbiji. Temperature variraju od 40–42 °C u pećini, do 35–38 °C u bazenu.

Česte aktivnosti su ribolov, kanu i kajak na više od trideset ledničkih jezera i 32.035 hektara divljine sa planinarskim i skijaškim stazama. Na 12 km se nalaze dva nacionalna istorijska mesta.

Izvor Nakasp

[uredi | uredi izvor]
Nakasp

Nakasp je selo koje se nalazi na obali jezera Uper, a deo na reci Kolumbija. Poznat je po obližnjim vrelim izvorima i živopisnom okruženju planinskih jezera.[36] Prostor oko Nakaspa zauzeli su aboridžinski narodi. Godine 1811. prvi evropski istraživač na jezeru Strela bio je Finan Mekdonalds, saradnik Dejvida Tompsona.[37]

Evropski naseljenici stigli su 1890. godine, a naselje se oblikovalo 1892. godine otvaranjem prve pošte, prve prodavnice i prve pilane. Mala naselja su se razvila duž obala jezera da bi iskoristili drvni i rudarski potencijal područja, ali najbliža veza za voz bila je u Revelstouku. Prva škola otvorila se 1895. godine, a prva crkva 1898.

Godine 1964. Nakasp je osnovan kao selo. Izgradnja brane severno od Kaslgara 1968. godine i posledični porast nivoa jezera prouzrokovali su preuređenje sela i njegove obale.[38]

Rudarstvo je nekada bilo najvažnija industrija u tom području, ali ga je prevazišlo šumarstvo koje je danas glavna ekonomska osnova sela.[37]

Premijer Dejv Baret zvanično je otvorio odmaralište.[38] Postoje dva bazena koja se dnevno napajaju sa 200.000 litara slatke vode pumpane iz izvora od 57 °C  i filtrirane na licu mesta.[39] Manji, vrući bazen održava se na 41 °C zimi i na 38 °C leti, a filtrirana voda se reciklira na svakih 30 minuta. Veći topli bazen održava se na 38 °C zimi i na 36 °C leti, po dvosatnom rasporedu recikliranja.[40]

Odmaralište je izgrađeno za 700.000 američkih dolara, a platile su ga savezne i pokrajinske vlade u obliku grantova u korist opštine koja ga poseduje.[41] Odmaralište je prvi put ostvarilo dobit 2010.[38] Postoji još jedno privatno odmaralište sa toplim izvorima koje se nalazi 35 kilometara severno od Nakaspa.[39]

Nakasp ima rekreativni centar koji se sastoji od klizališta, terena, gledališta, otvorenih teniskih terena i fudbalskog terena oko parka od pet hektara. Bolnica opslužuje selo i okolne zajednice. Postoje osnovna škola, srednja škola i koledž. Nakasp je dom radio stanice FM i male biblioteke i muzeja koji sadrže brojne lokalne istorijske predmete starosedelačkih i naseljeničkih zajednica u regionu.[42]

Nakasp ima vlažnu kontinentalnu klimu sa prijatno toplim letnjim danima povezanim sa hladnim noćima i umereno hladnim, snežnim zimama sa godišnjim snežnim padavinama u proseku od 168 in (430 cm).

Izvor Kanjon

[uredi | uredi izvor]

Izvor Kanjon zauzima 200 hektara, nalazi se u području Stenovitih planina, u Britanskoj Kolumbiji.[44] Sadrži dva bazena sa toplom vodom i mineralima. Jedan sadrži temperaturu 40 °C, a drugi 32 °C. Takođe, sadrže brvnare i preko 200 kampova.[44] Otvoren je od maja do septembra.[45] U okolini nalazi se 60 zgrada koje datiraju iz kasnih 1800-ih. U ponudi imaju i železnički muzej. Od aktivnosti česti su ribolov, jahanje, planinarenje, rafting, golf i vožnja čamcima.

Izvor vode se nalazi 2 km od lekovitog bazena koji sadrži u prvom 15.000 dok u drugom 60.000 galona vode. Temperatura prvog bazena je znatno niža od drugog što je uzrok dubine drugog bazena i sporijeg rashlađivanja.[46]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Izvor je otkriven od strane rudara krajem 20 veka. Tokom kopanja, radnici su iskopali jamu na vrelima i obložili je teškim drvetom. „Kadu na otvorenom” koristilo je lokalno stanovništvo dugi niz godina.[47] Danas je taj izvor zatvoren radi sigurnosti, a voda je preusmerena na nove izgrađene bazene.[48]

Danas je ovo područje proglašeno banjom, izgrađeni su stanarski kompleksi kao i put koji vodi direktno do izvora. Pored ove glavne atrakcije posetioci ovog odmarališta mogu pecati, jahati ili se voziti čamcem.[49]

Izvor Lasijer

[uredi | uredi izvor]
Izvor Lasijer 2010.

Izvor Lasijer je nerazvijeno vrelo unutar provincijskog parka u Britanskoj Kolumbiji, provinciji Kanade.[50] Udaljen je 3000 km zapadno od Otave. Nalazi se na nadmorskoj visini 1163 metara. Najviša tačka je 1865 metara.[51] Vrela su na tradicionalnoj teritoriji naroda Kutenai. Početkom 20. veka izvore su koristili tragači, lovci na krzna i vodiči.[52]

Izvore čini nekoliko kamenih bazena sa šljunčanim dnom. Najtopliji bazen je do 43 °C, a zatim se voda hladi na oko 37 °C dok protiče kroz ostatak prema reci Lasijer.[53] Izvor može da primi do dve osobe, po kvadratnoj milji. U blizini nema gradova. Prosečna temperatura je 0 °C. Najtopliji mesec je jul, na 16 °C, a najhladniji decembar, na –14 °C.

Izvor Ram Krik

[uredi | uredi izvor]

Izvor Ram Krik je udaljeniji, manje posećeniji, spektakularniji, ali i hladniji od ostalih izvora. Umesto da su na dnu kanjona, oni su visoko na planinama sa pogledom na okolne grebene. Udaljeni su 3,6 km od izvora Lasijer. Zimi je izvor zatvoren. Sadrže dva bazena. Veliki bazen je hladniji, dok je mali topliji.[54]

Lokalizacija

[uredi | uredi izvor]

Izvor se nalazi u podnožju planine „Ajkulin zub” (engl. Sharktooth). Oba bazena su prirodna i dno je izgrađeno od stena. Pristup je lak zahvaljujući putevima izgrađenim specijalno za ovu banju. Bazeni se nalaze u prirodnom rezervatu i zbog specifičnosti istog, izgradnja odmarališta nije dozvoljena tako da ostaje netaknuto prirodno mesto. Iako je baziran u samom rezervatu, ovo mesto ima status banje.[55]

Temperatura

[uredi | uredi izvor]

Temperatura bazena varira tokom godine. U avgustu dostiže najvišu temperaturu, dok se tokom zime postepeno hladi. U proteklih deset godina temperatura bazena je spala za 5 stepeni. Dubina bazena nije velika što utiče na samu temperaturu vode koja se brže hladi u zimskim danima, gde je i najprijatnija za kupanje. Zbog drastičnog pada temperature u decembru mesecu, bazeni su zatvoreni za posetioce.[56]

Struktura

[uredi | uredi izvor]

Iako je izvor prirodan, kanadske vlasti su morali da osiguraju bazen kako bi ispunio sve neophodne norme sigurnosti. Nakon otkrivanja bazena, dubina je bila prevelika što je bilo preopasno za posetioce. Štaviše, zapremina vode u bazenu nije uspevala da se ohladi kako bi bila prijatna za kupanje. Vlasti su odlučile da dodaju okolne stene u bazen i time smanje dubinu, što je poprilično smanjilo i temperaturu bazena.[57]

Izvor Djuar Krik

[uredi | uredi izvor]
Panorama Djuar Krika

Izvor Djuar Krik nije razvijen, a voda je prevruća za kupanje.[58] Krajem leta, jeseni i zime staza je blatnjava i okružena konjima. Terminalni izvori nadmorske visine su 1597 metara.[59] Kameni bazen može da primi do pet odraslih osoba. Najteži deo pešačenja može biti izlazak iz bazena. Staza se prvenstveno koristi za planinarenje i šetnju.[60]

Lokalizacija

[uredi | uredi izvor]

Izvor vode se nalazi u zaštićenom području prirodnog rezervata. Pristup je težak i dalek je 9 kilometara od glavnog puta 95a. Zbog previsoke temperature pristup i kupanje je zabranjeno. Poseta vrela je dozvoljena, ali je okolina ograđena tako da sam pristup vrelu nije moguć.[61]

Temperatura i bazeni

[uredi | uredi izvor]

Zbog prevelike temperature vrela koja može dostići i do 85 °C tako da kupanje nije moguće, ali su izvršeni neophodni radovi i nekoliko kilometara ispod vrela sagrađena je banja sa bazenima prijatne i koncentrisane mineralne vode. Temperatura bazena je kontrolisana i iznosi 32 °C i voda sadrži veliku koncentraciju minerala, prirodna jedinjenja nastala prirodnim (geološkim) procesima koja su karakterističnog hemijskog sastava, imaju strogo uređenu atomsku strukturu i različite fizičke karakteristike. Postoje dva glavna bazena, jedan veći i jedan manji ali je temperatura ista.[62]

Izvor Miger Krik

[uredi | uredi izvor]
Izvor Miger Krik

Miger Krik je vodotok u južnom delu Tihog okeana na obalskim planinama u Britanskoj Kolumbiji, u Kanadi. Uliva se severoistočno u reku Liloet, otprilike 95 km (59 mi) severozapadno od sela Pemberton, i nalazi se u blizini provincijskog parka Uper Liloet.[63]

Zapažen je po velikom broju površinskih toplih izvora, poznatih pod nazivom banja Miger Krik. Oni su povezani sa vulkanizmom masiva planine Miger na severnoj strani.[64]

Pristup javnosti ponovo je dozvoljen u leto 2008. godine, nekoliko godina nakon vandalizma lokacije i oštećenja pristupnog puta i mosta. Most je ponovo uništen 19. septembra 2009.[65][66] Izvori su bili zatvoreni za javni pristup, osim zimi, kada im se moglo pristupiti preko ledenog vrha Pemberton,[67] bilo pomoću motornih sanki ili skija. Iako su bazeni i dalje zvanično zatvoreni, javni pristup području ponovo je uspostavljen.  

Nova javna staza otvorena je u leto 2014. Izgradili su je i dovršili, u avgustu 2014. godine, volonteri Univerziteta u Britanskoj Kolumbiji.[68][69]

U decembru 2015. godine ministarstvo šuma Britanske Kolumbije ponudilo je to područje na korišćenje; tražili su predlog za formalni razvoj postojeće staze od 6 km (3,7 mi).[70]

Kako su bazeni zvanično zatvoreni, trenutno nema naknade. Struktura naknada će se vratiti ako se odobri zakup.[70] Istorijska naknada 2010. iznosila je 5 dolara.

Iako ljudi kampuju besplatno na nezvaničnim lokacijama u Gornjoj oskudnoj dolini, nije dozvoljeno kampovanje uz tople izvore. Takođe, zabranjeno je kampovanje na dnu doline zbog značajne seizmičke opasnosti.

Vukovi, žderavac, los, ptice grabljivice, ris/riđi ris, planinske koze, argale i plovuše naseljavaju to područje, kao i grizli i crni medvedi.[63]

Područje je udaljeno oko dva sata vožnje od Pembertona asfaltiranim putevima, makadamskim i zemljanim putevima.

Opasnosti od lavina je sve veća. Dolina Miger Krik jedna je od najaktivnijih i najopasnijih u severnoameričkim Kordiljerama.[63][71][72][73]

Izvor Skukumčak

[uredi | uredi izvor]

Izvor Skukumčak nalazi se na teritoriji koju je porodica Tretevej kupila 1909. godine. Vlada Kanade ju je preuzela 2008, održavajući poverenje lokalnog starosedelačkog stanovništva do potencijalnog sporazuma.[74]

Misija Oblate uspostavljena je 1860-ih i pod upravom sveštenika, domaća zajednica je počela da gradi selo u Skukumčaku, oko 4 kilometra južno od toplih izvora. Kako je naseljavanje odmicalo, ljudi iz engl. Stl'itl'imx izgradili su 1908. godine drvenu crkvu, koja je 1981. proglašena nacionalnim istorijskim lokalitetom Kanade i koja i danas postoji i koristi se, crkva Svetog Hrista. Istaknute karakteristike su jednostavni, ali elegantni vitraži od crvenog i plavog stakla.[75]

Termalnim izvorima upravljaju članovi zajednice Skatin.[64] Kampovanje je dostupno uz naknadu. Mnoge lokalne porodice i dalje koriste tople izvore, a posetioci se mole da poštuju lokalne porodične vrednosti, budu diskretni u jeziku i ponašanju i sačekaju dok deca ne završe sa kupanjem, pre nego što uđu u hidromasažne kade.[64]

Izvor Lijard

[uredi | uredi izvor]

Izvor Lijard se nalazi u provincijskom parku Britanske Kolumbije.[76] U njemu se nalaze najveća prirodna vrela u Kanadi. To je prirodna reka tople vode, a ne bazen koji je veštački napravljen.[77] Park je deo većeg područja. U blizini se nalazi reka Lijard.

Istorija i zaštita

[uredi | uredi izvor]

Pokrajinski park stvoren je u aprilu 1957.[78] Vojska Sjedinjenih Američkih Država izgradila je prvo šetalište i bazene 1942. godine.[79]

Park sadrži močvaru i tajgu koja podržava bogate i raznolike biljne zajednice, kao i vrste sisara i ptica. Medvedi su, takođe, česta opasnost u letnjim mesecima. Zbog bujnog biljnog sveta (uključujući 14 vrsta orhideja) pod uticajem toplote izvora, područje je prvobitno bilo poznato kao „tropska dolina“. Retki napad crnog medveda dogodio se 14. avgusta 1997. godine, ubivši dve osobe.

Rekreacija

[uredi | uredi izvor]

Postoje dva vrela sa temperaturama vode u rasponu od 42 do 52 °C; najbliži je bazen Alpha. Beta bazen je izvan Alphe i veći je, hladniji i dublji. Od 2013. godine Beta bazen je trajno zatvoren zbog opasnosti od medveda, a šetalište koje vodi do njega je uklonjeno. Sagrađena je staza za pešake od parkinga do izvora, ali na njoj je crni medved 14. avgusta 1997. godine ubio dvoje turista.[80] Kamp je otvoren tokom cele godine.

Sadržaji:

  • Bazeni za kupanje
  • Pristup invalidskim kolicima
  • Igralište
  • Drveni prolaz dug 300 metara, vodi od parkinga do bazena.

Lokacija

[uredi | uredi izvor]

Park se nalazi na 765 kilometara na autoputu Aljaska, između Fort Nelsona (307 km jugoistok) i jezera Vatson (218 km severozapad).[81]

Izvor Lejton

[uredi | uredi izvor]

Izvor Lejton je drugo najveće vrelo u Severnoj Americi i treće po veličini na svetu. Posetioci i meštani ga posećuju zbog terapeutske vrednosti i prirodne mineralne vode koja nije sumpor. Tretira se sistemom ozona. Prvi je javni bazen u Kanadi.[82]

Sadrže četiri terapijska bazena i tobogana. Glavni bazen (temperatura 30 °C) ima veliko kupalište i bazen za ronjenje. Bazeni sa vrućom vodom (41 °C) namenjeni su lečenjem reumatskih bolesti, artritisa i kožnih oboljenja.[82]

Izvor Lejton je porodično odmaralište smešteno na 1000 hektara poljoprivrednog zemljišta. Pored kupališta, sadrži i farmu i domaće životinje, koje uključuju magarce, koze, ovce i patke, kao i šumu i jezero Lakelse.[83]

Izvor Iskut

[uredi | uredi izvor]

Izvor Iskut se nalazi u provincijskom parku površine 4 hektara, u Britanskoj Kolumbiji, u Kanadi. Udaljen je 3900 kilometara zapadno od Otave. Nalazi se na nadmorskoj visini od 526 metara.[84] Zemljište oko izvora Iskut je brdovito na istoku, ali na zapadu je planinsko.[50]

Najviša tačka u okolini je 1546 metara i 2,7 km zapadno od izvora.[85] U blizini nema gradova, a jezera su česta.

Klima je kontinentalna.[86] Najtopliji mesec je avgust, 10 °C, a najhladniji decembar, -14 °C.[87]

Izvor Ostrvo

[uredi | uredi izvor]

Izvor Ostrvo, prvobitno nazvan kao Vulkansko ostrvo ili „Ostrvo sa vrućom vodom“,[88] se nalazi u blizini jugoistočne obale ostrva Lajel u Hajda Gvaju, arhipelag severne obale Britanske Kolumbije, Kanada. Imena ostrva potiču od toplog izvora smeštenog na njegovom jugozapadnom kraju, čija je temperatura izmerena na 72 °C. Ostrvo je deo rezervata nacionalnog parka Gvaj Hanas i baštine Haida.[89]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Na ostrvu je nekada postojalo selo Haida, ali o njemu se malo zna. Džozef Ingram primetio je paru iz izvora kada je 1781. plovio u tom području. Šef Klue je 1863. godine vodu iz izvora nazvao „čudotvornom“.

Zbog zemljotresa jačine 7,8 stepeni, 27. oktobra 2012, izvor je prestao da teče i suv je od novembra 2012.[90] Neki stručnjaci, uključujući seizmologa Univerziteta u Britanskoj Kolumbiji, Majka Bostoka, pretpostavljali su 2012. da bi izvor mogao ponovo da poteče, što se i desilo 2015.

Sadržaji

[uredi | uredi izvor]

Pristup lokaciji je dozvoljen, obično u okviru obilaska. Stražari Haida postavljeni su na tom mestu, kao i na drugim lokacijama u arhipelagu. Postoji kupalište sa metalnom kadom, koje napajaju izvori, u kojem se posetioci mole da se očiste pre nego što uđu u bazene.

Klima

[uredi | uredi izvor]

Klima je umerena. Prosečna temperatura je 7 °C. Najtopliji mesec je jul, 14 °C, a najhladniji decembar, 4 °C.[87]

Izvor Kouv

[uredi | uredi izvor]

Izvor Kouv je nekorporisano naselje provincijskog parka Sidnej Inlet, na zapadnoj strani poluostrva Openit, na zapadnoj obali ostrva Vankuver. Izvor Kouv zatvoren je 1974. godine. Pronađen je 3. jula 1947, kada je prvi put nazvan Sidnej Inlet.[91] Preimenovan je 6. februara 1948. godine. Uprkos zatvaranja izvora, u okolini i dalje živi stanovništvo tokom cele godine.

Izvor Ahausat

[uredi | uredi izvor]

Izvor Ahausat je topli izvor, za koji se smatra da ima terapeutsku vrednost.[92] Nalazi se na Vankuveru. U proseku, godišnje primi 20.000 posetilaca. Njime upravlja terminalni izvor u blizini Tofinoa. Pogodan je za šetnju, plivanje, ribolov i kajak. Do izvora je moguće doći isključivo vodom i vazduhom.[93]

Izvorska voda je bistra i neukusna, sa blagim mirisom sumpora i ima maksimalnu temperaturu od 25 °C.[92] Kampovanje i šetnja okolinom je dozvoljena, ali nisu predviđeni sadržaji. U tom kraju vukovi su česti.

Izvori u Ontariju

[uredi | uredi izvor]

Izvor Karlsbad

[uredi | uredi izvor]
Izvor Karlsbad

Izvor Karlsbad je ruralna zajednica u Otavi. Pre spajanja 2001. godine, zajednica je bila na granici između Glostera i Kumberlanda. Prema popisu stanovništva iz Kanade 2011. godine, stanovništvo okoline iznosi 916.

Doba mineralnih banja: 1870—1930.

[uredi | uredi izvor]

Ova ruralna zajednica u blizini Otave prvo je bila poznata kao engl. Boyd's Mills, nakon što je vlasnik lokalnog mlina prvo prerađivao drvo od belog bora, kasnije mlin za žito kada je zemlja raščišćena početkom 19. veka i poljoprivreda pšenice je započeta, kasnije kao engl. Eastman's Springs, koji je sagradio prvu gostionicu za smeštaj putnika. Godine 1870. biznismeni, uključujući budućeg gradonačelnika Otave, osnovali su kompaniju za izgradnju spa hotela, nudeći rekreativnu i medicinsku korist, visoko mineralizovanu vodu koja se nalazi u većini lokalnih bunara.

Godine 1882. železnica kroz to područje dovela je putnike iz dalekih krajeva. Pruga je sada glavna železnička linija između Otave i Montreala, iako je jednostruka pruga kod izvora Karlsbad, koja je 1970-ih izgubila lokalnu železničku stanicu.

Početkom 1900-ih hotel je postao uspešno odmaralište, privlačeći više klase obližnje Otave. Pored mineralnih voda i sumpornih kupki, uživali su u gostujućim predavačima, stazama za šetnju, objektima za jahanje, streličarstvu, bilijaru i igrama na travnjaku, a mineralna voda je flaširana i prodavana širom Severne Amerike. Godine 1906. ruralna zajednica preimenovana je u izvor Karlsbad, po najmodernijem aristokratskom odmaralištu u centralnoj Evropi (danas Karlove Vari)[94] gde je kralj Edvard VII redovno odmarao. Banja nije preživela Veliku krizu 1930-ih. Hotel od drveta, najveći dugi niz godina u okrugu, postao je apartman 1945. godine, a srušen je 1980-ih.

1930—1970.

[uredi | uredi izvor]

Porodične farme i veliki hotel pomogli su zajednici da raste krajem 19. i početkom 20. veka, ali procvat izvora Karlsbad kao odmarališta završio se u Velikoj krizi 1930-ih, a do Drugog svetskog rata odmarališni i banjski posao je opao. Većinu okolnog zemljišta činile su male farme mlekara ili kokošaka (do 200 hektara).

Neuspešno službeno planiranje promenilo je lokalnu ekonomiju 1960-ih kada je vlada Ontarija predložila obnovu izvora Karlsbad, kao prigradskog grada izvan otavskog zelenog pojasa (200 km²). Želeći da sarađuje, nacionalna komisija za glavni grad počela je da kupuje poljoprivredno zemljište u blizini. Nešto je iznajmljeno poljoprivrednicima, ali se to smanjilo kako se poljoprivredna ekonomija smanjivala 1980-ih.

1980—danas

[uredi | uredi izvor]

Kako je izvoru Karlsbad bilo povoljno pristupiti sa glavnog autoputa koji prolazi kroz Otavu (autoput 417), bio je privlačan za putnike koji imaju posao u gradu. Do 1980-ih, postepeni razvoj odvijao se u izvoru Karlsbad, sa skromnim domovima na velikim parcelama sa drvećem. Ipak, zadržao se poluseoski osećaj zbog odsustva podgrađa i kontinuiranog postojanja niza poljoprivrednih aktivnosti.

Francusko-ontarijanska kultura ima dominantan uticaj na to područje, što se može videti u znakovima na francuskom jeziku i u aktivnom prisustvu govornog francuskog u domovima i aktivnostima u zajednici. Zimi je vožnja motornim sankama omiljena aktivnost na izvoru Karlsbad i praktičan način putovanja po čitavom području, o čemu svedoče i staze za motorne sanke koje vode duž glavnih puteva područja. Karneval je popularna manifestacija koja se svake zime održava krajem januara u parku i izvoru Karlsbad.[95]

Sredinom devedesetih godina obnovljena je jedna od preostalih prolećnih kuća, kako bi zajednica mogla da se seti prošlosti izvora Karlsbad, kao živahnog odmarališta i banjskog područja. Takođe, izvor Karlsbad je nastavio da organizuje događaje, uključujući veliko golf igralište koje je izgrađeno u blizini autoputa 417. Kada je izvor Karlsbad spojen sa gradom Otava, zajednica je reagovala različito. Iako su neki stanovnici bili zadovoljni što će gradske usluge poput autobuskog prevoza biti dostupne, drugi stanovnici bili su zabrinuti da će gradski podzakonski akti i propisi grada Otave ugušiti poluseoski životni stil tog područja.

Novi centar otvoren je 2011. godine, u trošku od 3,2 miliona dolara. Društveni centar ima teretanu, višenamensku sobu, sobu za sastanke, malu kancelariju i predvorje. Park Harknes sa svojim bejzbol terenom, teniskim terenom, dečijim igralištem, novim društvenim centrom i okolnim objektom postaće središte za sport i razonodu zajednice izvora Karlsbad i ruralne istočne Otave.[96]

Godine 2018. započeta je izgradnja skladišta za Amazon na izvoru Karlsbad.[97] Pored toga, uprkos godinama protesta zajednice, započet je razvoj na odlagalištu opasnog medicinskog i industrijskog otpada u izvor Karlsbad.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Les sources termales de Canada”. Your Trip Agent (na jeziku: francuski). 
  2. ^ Blair, Vanessa. „16 Des Sources Thermales Les Plus Incroyables Au Canada - 2020”. Your Trip Agent (na jeziku: francuski). Pristupljeno 6. 10. 2020. 
  3. ^ Agence Parcs Canada, Gouvernement du Canada (4. 2. 2019). „Sources thermales Upper Hot Springs de Banff - Sources thermales Upper Hot Springs de Banff”. www.pc.gc.ca (na jeziku: francuski). Pristupljeno 6. 10. 2020. 
  4. ^ a b v g Parks Canada Agency, Government of Canada (2019-02-04). „Banff Upper Hot Springs”. www.pc.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  5. ^ a b v „Canadian Rockies Hot Springs”. Hot-Springs (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  6. ^ a b v g „Parks Canada - Canadian Rockies Hot Springs - What's New”. web.archive.org. 2011-06-05. Arhivirano iz originala 05. 06. 2011. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  7. ^ „The History of Banff National Park and Banff Upper Hot Springs”. Banff Adventures Unlimited (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  8. ^ „Upper Hot Springs Bath House”. www.pc.gc.ca (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  9. ^ Parks Canada Agency, Government of Canada (2017-03-28). „index - Plan your visit”. www.pc.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  10. ^ a b Parks Canada Agency, Government of Canada (2018-05-03). „Miette Hot Springs”. www.pc.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  11. ^ „Miette Hot Springs | Alberta Canada”. www.travelalberta.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  12. ^ „Miette Hot Springs Bungalows | Jasper National Park Cabins | Miette Hot Springs Bungalows” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  13. ^ Hamilton, William B. (William Baillie) (1978). The Macmillan book of Canadian place names. Internet Archive. Toronto : Macmillan of Canada. ISBN 978-0-7705-1524-9. 
  14. ^ „Our History | Resort Municipality of Harrison Hot Springs”. Arhivirano iz originala 07. 10. 2020. g. Pristupljeno 4. 10. 2020. 
  15. ^ a b Government of Canada, Statistics Canada (2017-02-08). „Census Profile, 2016 Census - Harrison Hot Springs, Village [Census subdivision], British Columbia and Fraser Valley, Regional district [Census division], British Columbia”. www12.statcan.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  16. ^ „2001 Community Profiles”. www12.statcan.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  17. ^ Government of Canada, Statistics Canada (2007-03-13). „Statistics Canada: 2006 Community Profiles”. www12.statcan.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  18. ^ „Harrison Hot Springs - hiking, biking, paddling paradise”. www.tourismharrison.com. Pristupljeno 2020-09-20. 
  19. ^ „Harrison Festival Society - World Music and Art. Small Town Roots.”. Harrison Festival Society (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  20. ^ Government of Canada, Statistics Canada (2017-02-08). „Population and Dwelling Count Highlight Tables, 2016 Census”. www12.statcan.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  21. ^ „Radium Hot Springs Pools - Radium Hot Springs, BC”. Yelp (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  22. ^ Baes, Fred. „hps.org”. Health Physics Society. Pristupljeno 2020-09-20. 
  23. ^ infofhsr-com (2015-02-21). „Hot Springs”. Fairmont Hot Springs Resort (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  24. ^ a b infofhsr-com (2015-02-21). „Fairmont Hot Springs Resort - Immerse Yourself!”. Fairmont Hot Springs Resort (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  25. ^ „GeoNames.org”. www.geonames.org. Pristupljeno 2020-09-20. 
  26. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  27. ^ „Heritage Week: Capt. Robert Sanderson — an Arrow Lakes pioneer”. Arrow Lakes News. 18. 2. 2014. Pristupljeno 11. 10. 2020. 
  28. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  29. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  30. ^ „Browse datasets | NASA Earth Observations (NEO)”. Browse datasets | NASA Earth Observations (NEO) (na jeziku: engleski). 2020-09-20. Arhivirano iz originala 06. 03. 2015. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  31. ^ „Ainsworth Hot Springs Travel | Ainsworth Hot Springs Accommodations and Things to do in Ainsworth Hot Springs | Go BC Travel”. www.gobc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  32. ^ „Ainsworth Hot Springs, British Columbia, Canada”. web.archive.org. 2007-08-29. Arhivirano iz originala 29. 08. 2007. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  33. ^ Akrigg, G. P. V. (1997). British Columbia place names. Internet Archive. Vancouver : UBC Press. ISBN 978-0-7748-0636-7. 
  34. ^ „BC Historical Newspapers|UBC Library”. web.archive.org. 2014-04-14. Arhivirano iz originala 14. 04. 2014. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  35. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 2020-09-20. 
  36. ^ „Mayor & Council Biographies”. Nakusp (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 07. 12. 2020. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  37. ^ a b „History”. Nakusp (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 06. 12. 2020. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  38. ^ a b v Submission, Member. „Nakusp Hot Springs: From poor man’s spa to regional tourism treasure | British Columbia Historical Federation” (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 04. 08. 2020. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  39. ^ a b „Naturally Nakusp”. British Columbia Magazine (na jeziku: engleski). 2016-02-22. Pristupljeno 2020-09-20. 
  40. ^ „About The Hot Springs | Nakusp Hot Springs, Chalets, and Campground” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  41. ^ „The Vancouver Sun from Vancouver, British Columbia, Canada on June 5, 1976 · 44”. Newspapers.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  42. ^ „Village of Nakusp Official Site | Tourism & Municipal Services”. Nakusp (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  43. ^ „Calculation Information for 1981 to 2010 Canadian Normals Data”. Environment Canada. Arhivirano iz originala 14. 6. 2013. g. Pristupljeno 9. 7. 2013. 
  44. ^ a b „Canyon Hot Springs - Kootenay Rockies Tourism”. Kootenay Rockies (na jeziku: engleski). 2020-01-14. Pristupljeno 2020-09-20. 
  45. ^ Lovegrove, Donald (2013-02-23). „Canyon Hot Springs”. British Columbia Travel and Adventure Vacations (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-20. 
  46. ^ „History”. ultimatehotspringsguide. Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  47. ^ „Canyon Hot Springs-History”. www.canyonhotsprings.com. Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  48. ^ „Canyon Hot Springs - Kootenay Rockies Tourism”. Kootenay Rockies (na jeziku: engleski). 14. 1. 2020. 
  49. ^ „Canyon Hot Springs Resort”. Travel British Columbia (na jeziku: engleski). Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  50. ^ a b „Population Density | NASA”. Population Density | NASA (na jeziku: engleski). 2020-09-19. Arhivirano iz originala 09. 02. 2016. g. Pristupljeno 2020-09-19. 
  51. ^ Peel, M. C.; Finlayson, B. L.; McMahon, T. A. (2007-10-11). „Updated world map of the Köppen-Geiger climate classification”. Hydrology and Earth System Sciences (na jeziku: engleski). 11 (5): 1633—1644. ISSN 1027-5606. doi:10.5194/hess-11-1633-2007. 
  52. ^ „Lussier Hot Springs - Whiteswan Provincial Park”. web.archive.org. 2019-05-18. Arhivirano iz originala 18. 05. 2019. g. Pristupljeno 2020-09-19. 
  53. ^ „Lussier Hot Springs – British Columbia Travel and Adventure Vacations”. web.archive.org. 2019-11-06. Arhivirano iz originala 06. 11. 2019. g. Pristupljeno 2020-09-19. 
  54. ^ „Ram Creek Hot Springs - Hot Springs-soakable -”. www.communitywalk.com. Arhivirano iz originala 05. 09. 2019. g. Pristupljeno 2020-09-20. 
  55. ^ Environment, Ministry of. „Ram Creek Ecological Reserve - BC Parks”. bcparks.ca. Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  56. ^ „Ram Creek, Mutton Creek and Lussier River Hot Springs | The Road Chose Me”. Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  57. ^ „Natural Hot Springs in the Canadian Rockies You Need to Visit”. Elite Jetsetter. 19. 11. 2019. Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  58. ^ Lovegrove, Donald (16. 12. 2012). „Hot Springs in BC”. British Columbia Travel and Adventure Vacations (na jeziku: engleski). Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  59. ^ admin. „DEWAR CREEK HOT SPRINGS TRAIL | only where you have walked have you been” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  60. ^ „Dewar Creek Hot Springs”. AllTrails.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  61. ^ „Dewar Creek Hotspring, a trail in BC, Canada, on trailpeak.com”. trailpeak.com. Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  62. ^ Environment, Ministry of. „BC Parks - Province of British Columbia”. bcparks.ca. Pristupljeno 20. 9. 2020. 
  63. ^ a b v „Upper Lillooet Provincial Park”. BC Parks. Pristupljeno 22. 12. 2014. 
  64. ^ a b v https://www.for.gov.bc.ca/dsq/engineering/roadinformation.htm
  65. ^ „Mudslide closes Meager Creek FSR”. Pique Newsmagazine. 2009. Pristupljeno 2. 10. 2009. 
  66. ^ Meager Hotsprings- No Easy Access!
  67. ^ Meager Glacier
  68. ^ Harrison Hut route
  69. ^ Harrison Hut Trail Work: Making a Change in the World
  70. ^ a b „General Location and Extensive Use Area Maps”. Arhivirano iz originala 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 19. 09. 2020. 
  71. ^ „The July 29, 1998, debris flow and landslide dam at Capricorn Creek, Mount Meager Volcanic Complex, southern Coast Mountains, British Columbia” (PDF). Natural Resources Canada. 2000. Arhivirano iz originala (PDF) 7. 7. 2012. g. Pristupljeno 17. 1. 2009. 
  72. ^ „Keyhole Hot Springs(aka Pebble Creek)”. Arhivirano iz originala 31. 05. 2019. g. Pristupljeno 19. 09. 2020. 
  73. ^ „Meager slide: One year later”. Arhivirano iz originala 27. 07. 2020. g. Pristupljeno 19. 09. 2020. 
  74. ^ http://www.skookumchuckhotsprings.com/.  Nedostaje ili je prazan parametar |title= (pomoć)
  75. ^ „First Nation Detail”. Arhivirano iz originala 3. 10. 2015. g. Pristupljeno 3. 10. 2015. 
  76. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  77. ^ „Liard River Hot Springs Provincial Park - BC Parks”. www.env.gov.bc.ca. Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  78. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  79. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  80. ^ „Boston Globe Online / Nation | World / Bear kills two, injures two in British ColumbiaBoston Globe Online / Nation | World”. www.igorilla.com. Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  81. ^ „Alaska Highway - mile by mile description from Fort Nelson”. Bell's Travel Guides (na jeziku: engleski). 28. 9. 2015. Pristupljeno 19. 9. 2020. 
  82. ^ a b Lovegrove, Donald (2013-02-23). „Mount Layton Hot Springs”. British Columbia Travel and Adventure Vacations (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-19. 
  83. ^ „A History of Lakelse Hot Springs”. www.virtualmuseum.ca. Arhivirano iz originala 21. 09. 2020. g. Pristupljeno 2020-09-19. 
  84. ^ „GeoNames.org”. www.geonames.org. Pristupljeno 2020-09-19. 
  85. ^ „Digital Elevation Data - with SRTM voids filled using accurate topographic mapping”. www.viewfinderpanoramas.org. Pristupljeno 2020-09-19. 
  86. ^ „Land Cover Classification (1 year) | NASA”. Land Cover Classification (1 year) | NASA (na jeziku: engleski). 2020-09-19. Arhivirano iz originala 31. 08. 2016. g. Pristupljeno 2020-09-19. 
  87. ^ a b „Browse datasets | NASA Earth Observations (NEO)”. Browse datasets | NASA Earth Observations (NEO) (na jeziku: engleski). 2020-09-19. Arhivirano iz originala 06. 03. 2015. g. Pristupljeno 2020-09-19. 
  88. ^ Parks Canada Agency, Government of Canada (2017-03-28). „index - Gwaii Haanas National Park Reserve, National Marine Conservation Area Reserve, and Haida Heritage Site”. www.pc.gc.ca. Pristupljeno 2020-09-19. 
  89. ^ Parks Canada Agency, Government of Canada (2016-08-16). „Home”. www.pc.gc.ca. Arhivirano iz originala 18. 09. 2020. g. Pristupljeno 2020-09-19. 
  90. ^ „'It’s just dried up': B.C. earthquake pulls plug on centuries-old Haida Gwaii hot springs”. National Post (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-19. 
  91. ^ „BC Geographical Names”. apps.gov.bc.ca. Pristupljeno 2020-09-19. 
  92. ^ a b Lovegrove, Donald (2013-02-23). „Ahousat Hot Springs”. British Columbia Travel and Adventure Vacations (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-19. 
  93. ^ „Ahousat hot springs | Thermal hot springs and thermal baths around the world | Mapotic.com”. Mapotic (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-19. 
  94. ^ Rayburn, Alan (1997). Place Names of Ontario (na jeziku: engleski). University of Toronto Press. ISBN 978-0-8020-7207-8. 
  95. ^ „Hells Angels return to Carlsbad Springs clubhouse and Ottawa”. Ottawa Citizen (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-19. 
  96. ^ „CANADIAN RADIO NEWS RECAP For MAY, 2016”. Airchecker (na jeziku: engleski). 2016-06-20. Pristupljeno 2020-09-19. 
  97. ^ „Amazon breaks ground on massive east-end warehouse”. Ottawa Citizen (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-09-19. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Бање_у_Канади&oldid=28980353”