Belenus
Belenus (Belenus, Belinus, Belenos, Belinos, Belinu, Belanu, Bellinus, Belus, Bel) je u keltskoj mitologiji bio bog sunca, svetlosti i lečenja.
Etimologija
[uredi | uredi izvor]Ime Belenus potiče iz gelika, od reči belo što znači sjaj, stoga se prevodi kao onaj koji blista.
Paralele
[uredi | uredi izvor]Postoji sličnost između Belenusa i Belatu-Kadrosa, ali iako izvestan broj stručnjaka smatra da je u pitanju isto božanstvo, nema sumnje da je reč o dva entiteta sa različitim sferama delovanja.
Prava Belenusova paralela, van keltskih panteona je rimski bog Apolon, a neki od zapisa iz galo-rimskog perioda ga i nazivaju Apolon-Belenus.
Kult
[uredi | uredi izvor]Belenus je bio izuzetno poštovan u galskim, britskim i keltskim oblastima Italije, Francuske i severne Španije. Njemu posvećena svetilišta su se mogla naći od Akvileje na Jadranu do Kirkbi Lonsdejla u Engelskoj.
Pored toga sto je bio bog svetlosti i sunca, smatran je i isceliteljem, ali i zaštitnikom stada i pastira.
Njegova supruga i pratilac je boginja Belisana.
Praznici
[uredi | uredi izvor]Najznačajniji praznik posvećen ovom bogu je bio Beltan, proslavljan 1. maja, kada su paljene velike vatre.
Istorijski ostaci
[uredi | uredi izvor]Zapisi
[uredi | uredi izvor]Postoji više od pedeset zapisa o Belenusu, a mahom su pronađeni u Cisalpskoj Galiji (današnja severna Italija), ali i južnoj Francuskoj.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Belenus - Enciklopedija Britanika (jezik: engleski)
- Belenus i Beltan (jezik: engleski)
- Apolon-Belenus (jezik: engleski)