Bečka arbitraža
Bečka arbitraža je naziv za niz ugovora kojima su Rumunija i Čehoslovačka ustupile dio svoje teritorije Mađarskoj, pod pritiskom nacističke Njemačke, neposredno pred i na samom početku Drugog svjetskog rata.
Prva arbitraža
[uredi | uredi izvor]Po ulasku njemačke vojske u Čehoslovačku poslije sporazuma u Minhenu, i Mađarska je istupila sa svojim teritorijalnim zahtjevima. Njemačka i Italija su se nametnule kao arbitri, i proglasile Prvu bečku arbitražu 2. novembra 1938. Po njoj Čehoslovačka predala Mađarskoj dio Slovačke i potkarpatske Ukrajine, ukupno 11927 km² sa 1.060.000 stanovnika.
Druga arbitraža
[uredi | uredi izvor]Druga arbitraža od 30. avgusta 1940. je prisilila Rumuniju da preda Mađarskoj sjevernu Transilvaniju, ukupno 43492 km² sa 2.400.000 stanovnika.
Poništenje
[uredi | uredi izvor]Ugovorom saveznika sa pobijeđenom Mađarskom 10. februara 1947. u Parizu, poništene su obje Bečke arbitraže.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Vojna enciklopedija, Beograd, 1970, knjiga prva, pp. 534.