Pređi na sadržaj

Bilderberška grupa

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Hotel Bilderberg

Bilderberška grupa ili Bilderberški skup je nezvanični godišnji sastanak zatvorenog tipa sa oko 200 gostiju, od kojih većinu predstavljaju uticajne osobe na polju preduzetništva, medija i politike. Elitna grupa se sastaje svake godine na drugom mestu u luksuznim hotelima ili restoranima širom sveta, obično u Evropi ili Kanadi — jednom u svakih pet godina u SAD, najčešće početkom juna, sastanci su zatvoreni za javnost.

Sastancima je predsedavao princ Bernhard od Holandije do 1975. Trenutni predsedavajući je francuski biznismen Henri de Kastri. Od 1954. godine, sastanak se održava svake godine osim 1976. godine, kada je otkazan zbog skandala oko podmićivanja Lokhida u koje je umešan princ Bernhard,[1] i 2020. i 2021. godine zbog pandemije Kovida-19.

Organizacija[uredi | uredi izvor]

Mapa porekla učesnika skupa (najveći broj učesnika je iz SAD)

Bilderberg je neformalna organizacija političara, predstavnika vojnoindustrijskog sektora, bankara, poslovnih ljudi. Štab Bilderberga se formalno nalazi u Hagu.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Prva konferencija održana je u hotelu Bilderberg (Hotel de Bilderberg) u Osterbeku, Holandija, od 29. do 31. maja 1954. godine.[2][3] Od hotela je poteklo ime kako grupi tako i „Bilderbercima” koji učestvuju u njenim aktivnostima. Hotel se nalazi na mirnoj lokaciji, otprilike 7 km zapadno od grada Arnema.[4] Vlasnik je i njime upravlja hotelski lanac Bilderberg, koji ima 12 hotela i lokacija za događaje u Holandiji i jedan hotel u Nemačkoj.[5] U vreme konferencije 1954. bio je to porodični hotel srednje veličine.[4]

Konferenciju je pokrenulo nekoliko ljudi, uključujući poljskog političara u egzilu Jozefa Retingera koji je, zabrinut zbog rasta antiamerikanizma u zapadnoj Evropi, predložio međunarodnu konferenciju na kojoj bi se okupili lideri evropskih zemalja i Sjedinjenih Država sa ciljem promovisanja atlantizma — boljeg razumevanja između kultura Sjedinjenih Država i Zapadne Evrope radi podsticanja saradnje na političkim, ekonomskim i odbrambenim pitanjima.[6][7]

Retinger se obratio holandskom princu Bernhardu[8] koji je pristao da promoviše tu ideju, zajedno sa bivšim belgijskim premijerom Polom van Zelandom i tadašnjim šefom Unilevera Polom Rajkensom. Bernhard je zauzvrat kontaktirao Voltera Bedela Smita, tadašnjeg šefa CIA, koji je zamolio savetnika Ajzenhauera Čarlsa Daglasa Džeksona da se pozabavi ovim predlogom.[9] Lista gostiju je trebalo da bude sastavljena pozivanjem po dva učesnika iz svake nacije, po jedan da zastupa „konzervativno“ i „liberalno“ stanovište.[7] Na prvoj konferenciji prisustvovalo je pedeset delegata iz 11 zemalja zapadne Evrope, zajedno sa 11 Amerikanaca.[10]

Uspeh sastanka naveo je organizatore da organizuju godišnju konferenciju. Osnovan je stalni upravni odbor sa Retingerom imenovanim za stalnog sekretara. Pored organizovanja konferencije, upravni odbor je takođe vodio registar imena učesnika i kontakt podataka sa ciljem stvaranja neformalne mreže pojedinaca koji bi mogli da se obrate jedni drugima u privatnom svojstvu.[11] Konferencije su održane u Francuskoj, Nemačkoj i Danskoj u naredne tri godine. Godine 1957. održana je prva američka konferencija na ostrvu Sent Simons u Džordžiji, sa 30.000 dolara iz Ford fondacije. Fondacija je takođe obezbedila sredstva za konferencije 1959. i 1963. godine.[9]

Skupovi[uredi | uredi izvor]

Prvi Bilderberški skup je održan u hotelu Bilderberg u Holandiji od 29. do 31. maja 1954. godine na inicijativu holandskog princa Bernara.

Od 14. do 16. maja 2009. godine održan je 57. po redu sastanak grupe Bilderberg u Palati Astir u Atini, Grčka.[12]

Od 7. do 10. juna 2010. u hotelu Dolce u Sidžesu, Španija održan je 58. po redu sastanak grupe Bilderberg.[13]

Od 9. do 12. juna 2011. u švajcarskom gradu Sankt Moricu.[14]

Učesnici[uredi | uredi izvor]

Učesnici su između 120 i 150 ljudi, uključujući političke lidere, stručnjake iz industrije, finansija, akademske zajednice i [media (communication)[|medija]].[6] Oko dve trećine učesnika dolazi iz Evrope, a ostatak iz Severne Amerike; jedna trećina iz politike i vlade, a ostatak iz drugih oblasti.[6][3] Istorijski gledano, liste učesnika su bile ponderisane prema bankarima, političarima, direktorima velikih preduzeća[15] i članovima odbora velikih korporacija kojima se javno trguje, uključujući konglomeratnu holding kompaniju Investor AB u vlasništvu Valenberga i druge multinacionalne kompanije u vlasništvu Valenberga kao što su Erikson i ABB, IBM, Kserok, Royal Dutch Shell, Nokija i Dajmler.[16] Šefovi država, uključujući bivšeg španskog kralja Huana Karlosa I i bivšu kraljicu Holandije Beatriks, prisustvovali su sastancima.[16][17] Jedan izvor povezan sa grupom rekao je za The Daily Telegraph 2013. da se drugi pojedinci, čija imena nisu javno objavljena, ponekad pojave „samo za jedan dan“ na sastancima grupe.[18]

Bankar i industrijalac Markus Valenberg mlađi bio je član upravnog odbora i prisustvovao je sastanku dvadeset dva puta od 1950-ih do 1981. godine, godinu dana pre njegove smrti. Njegov unuk Markus Valenberg prisustvovao je osam puta, a njegov drugi unuk, Džejkob Valenberg, sedamnaest puta.[19]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „U. S. TO URGE PACT IN U. N. TO COMBAT CORPORATE BRIBES”. The New York Times (na jeziku: engleski). 1976-03-06. ISSN 0362-4331. Pristupljeno 2022-06-08. 
  2. ^ Atlas Obscura, "Hotel de Bilderberg"
  3. ^ a b „Bilderberg mystery: Why do people believe in cabals?”. BBC News. 7. 6. 2011. Arhivirano iz originala 10. 6. 2011. g. Pristupljeno 14. 6. 2011. 
  4. ^ a b Gijswijt, Thomas, W., Informal Alliance: The Bilderberg Group and Transatlantic Relations during the Cold War, 1952–1968 (2018), Routledge. "The Hotel de Bilderberg was a medium-sized family-run hotel, chosen mainly for its quiet and remote location in the forests of the eastern Netherlands. It was not a particularly fancy hotel...but security was relatively easy to maintain since there was only one access road."
  5. ^ Bilderberg hotels
  6. ^ a b v „About Bilderberg Meetings”. Bilderberg Meetings the Official Website. Arhivirano iz originala 17. 04. 2020. g. Pristupljeno 12. 7. 2018. 
  7. ^ a b Hatch, Alden (1962). „The Hôtel de Bilderberg”. HRH Prince Bernhard of the Netherlands: An authorized biography. London: Harrap. OCLC 2359663. „The idea was to get two people from each country who would give the conservative and liberal slant” 
  8. ^ „Japan–US Relations – Past, Present and Future”. Daily Yomiuri. 8. 12. 1991. „Rockefeller: The idea (of creating the Trilateral Commission) was incorporated in a speech that I made in the spring of 1972 for the benefit of some industrial forums that the Chase held in different cities around Europe, … Then Zbig (Zbig Brzezinski) and I both attended a meeting of the Bilderberg Group … and was shot down in flames. There was very little enthusiasm for the idea. I think they felt that they had a very congenial group, and they didn't want to have it interfered with by another element that would—I don't know what they thought, but in any case, they were not in favor.” 
  9. ^ a b Aubourg, Valerie (jun 2003). „Organizing Atlanticism: the Bilderberg Group and the Atlantic Institute 1952–63”. Intelligence & National Security. 18 (2): 92—105. S2CID 153892953. doi:10.1080/02684520412331306760. 
  10. ^ Rockefeller, David (2002). Memoirs. New York: Random House. str. 412. ISBN 978-0679405887. 
  11. ^ Hatch, Alden (1962). „The Hôtel de Bilderberg”. HRH Prince Bernhard of the Netherlands: An authorized biography. London: Harrap. OCLC 2359663. „anybody who has ever been to a Bilderberg Conference should be able to feel that he can, in a private capacity, call on any former member he has met” 
  12. ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 13. 04. 2009. g. Pristupljeno 19. 06. 2010. 
  13. ^ „Bilderberg 2010: Plutocracy with palm trees”. www.guardian.co.uk. 
  14. ^ „Bilderberg ubrzava Srbiji evro-atlantski put”. novosti.rs. 
  15. ^ Moorehead, Caroline (18. 4. 1977). „An exclusive club, perhaps without power, but certainly with influence: The Bilderberg group”. The Times. London. 
  16. ^ a b „Bilderberg Meeting of 1997 Assembles” (Saopštenje). PR Newswire. 13. 6. 1997. Arhivirano iz originala 30. 4. 2011. g. 
  17. ^ Oliver, Mark (4. 6. 2004). „The Bilderberg group”. The Guardian. London. 
  18. ^ "Bilderberg Group? No conspiracy, just the most influential group in the world". The Daily Telegraph (London). 6 June 2013. Retrieved 6 June 2013.
  19. ^ Karl, Hellberg (11. 8. 2018). „Bilderberggruppen och Wallenberg bakom selekteringen av svenskt regeringsstyre sedan 1950-talet”. Newsvoice. 

Izvori[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Bilderberška grupa na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Билдербершка_група&oldid=27554283”