Bil Vuković
Bil Vuković | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | |||||||
Datum rođenja | 13. decembar 1918. | ||||||
Mesto rođenja | Frezno, SAD | ||||||
Datum smrti | 30. maj 1955.36 god.) ( | ||||||
Mesto smrti | Indijanapolis, SAD | ||||||
Državljanstvo | Sjedinjene Američke Države | ||||||
|
Bil Vuković (engl. Bill Vukovich; Frezno, 13. decembar 1918 — Indijanapolis, 30. maj 1955) je bio američki automobilista srpskog porekla. Bio je poznat kao Vučko, Ludi Rus (zbog žestokog stila vožnje) ili Mirni Srbin (zbog smirenosti).[1] Nekoliko vozača njegove generacije ocenili su da je bio najbolji vozač koji je ikada ušao u američki motorsport.[2]
Takmičenje
[uredi | uredi izvor]Midžet kar trke
[uredi | uredi izvor]Pre nego je počeo Indi, Vuković je vozio Midžet kar (midget car) trke za tim Edelbrok. Vozio je na Zapadnoj američkoj obali u timu URA i osvojio naslove 1945. i 1946. godine. Vuković je 1948. pobedio na Turskoj noćnoj velikoj nagradi na Džilmor stadionu u Los Anđelesu i 6 od zadnjih 8 trka na stazi na stadionu prije nego što je staza zatvorena. Pobedio je 1950. godine Nacionalni midžet šampionat u organizaciji Američke automobilske organizacije.
Indijanapolis 500
[uredi | uredi izvor]Tokom drugog puta na trci Indi 500 1952. godine, brzo se popeo sa startne pozicije na sredini trećeg reda na prvo mesto i dominantno vodio 150 krugova pre nego mu je otkazalo skretanje u 192. krugu od 200 koliko se vozi. Pobedio je zastopno 1953. i 1954. godine. Vodio je na 71,7% trka na takmičenju i ostao jedini vozač koji ima najviše krugova vodstva tri godine zaredom.
Smrt na Indiju
[uredi | uredi izvor]Vuković je poginuo 1955. godine u lančanom sudaru u 57. krugu dok je vodio trku sa 17 sekundi prednosti ispred drugoplasiranog na trci Indijanapolis 500.
Vuković je izlazio iz druge krivine, vozeći se iza tri sporija vozača (Rodžer Vard, Al Keler i Džoni Bojd), kada je Vardov bolid skrenuo zbog naleta gustog dima. Keler je, izbegavajući Varda po travi, izgubio kontrolu i otklizao se nazad na stazu. Udario je u Bojdov bolid i postavio ga na na Vukovićevu putanju. Vukovićev bolid je udario u Bojdov, poletio, a onda sletio naglavačke iza zaštitne ograde prevrćući se nekoliko puta. To je bilo smrtonosno za njega.
Vuković je bio jedan od dva ne samo bivša pobednika, nego i branioca naslova koji su poginuli na takmičenju (drugi je bio Flojd Roberts 1939) i jedini bivši pobednik koji je poginuo dok je bio u vodstvu. Slučajno ili ne, Robertsov bolid je takođe preletio zaštitnu ogradu prilikom izlaska iz druge krivine tokom njegove nezgode.
Posthumne nagrade
[uredi | uredi izvor]- Vuković je 1990. godine uključen u Međunarodnu midžet auto-rejsing kuću slavnih
- 1991. je uključen u Međunarodnu motorsport kuću slavnih
- 1992. je uključen u Američku motorsport kuću slavnih
Porodica
[uredi | uredi izvor]Njegov sin Bil Vuković, drugi i unuk Bil Vuković, treći su se takođe takmičili na Indiju. Vuković drugi je završio na drugom mestu 1973, a Vuković treći je proglašen debitantom godine za 1988. godinu.
Rezultati na Indi 500
[uredi | uredi izvor]
|
|
Pregled karijere u svetskom šampionatu Formule 1
[uredi | uredi izvor]Indijanapolis 500 je bio deo FIA svetskog šampionata od 1950 — 1960. godine. Vozači koji su učestvovali na Indiju tokom tih godina imali su učešće (u poenima, statistici itd.) u svetskom šampionatu Formule 1. Bil Vuković je učestvovao u 5 trka šampionata. Krenuo je sa pol pozicije jednom, pobedio na dve trke, postavio tri najbrža vremena i završio na podijumu dva puta. Ukupno je skupio 19 poena.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Vukovich Indy 500 Trophy Sale Inspires Memories”. Arhivirano iz originala 19. 02. 2012. g. Pristupljeno 17. 08. 2013.
- ^ Bil Vuković na espn.com
- ^ „Bill Vukovich Indy 500 Race Stats”. Arhivirano iz originala 08. 05. 2006. g. Pristupljeno 17. 08. 2013.