Битка за Алжир

Bitka za Alžir
Bitka za Alžir
	Filmski poster na engleskom jeziku
Izvorni naslov	italijanski: La battaglia di Algeri; arapski: معركة الجزائر
Režija	Đilo Ponterkorvo
Scenario	Franko Solinas
Producent	Antonio Musu; Sadi Jasef
Temelji se na	Sećanja na bitku za Alžir; (Sadi Jasef)
Glavne uloge	Žan Martin; Sadi Jasef; Brahim Hađag; Tomaso Neri
Muzika	Enio Morikone; Đilo Ponterkorvo
Direktor; fotografije	Marčelo Gati
Montaža	Mario Mora; Mario Serandrei
Producentska; kuća	Igor Film; Casbah Film
Distributer	Magna
Godina	1966.
Trajanje	120 minuta
Zemlja	Italija; Alžir
Jezik	arapski; francuski
Budžet	800 hiljada dolara
Zarada	879 hiljada dolara
	IMDb veza

Bitka za Alžir (ital. La battaglia di Algeri; arap. معركة الجزائر) je italijansko-alžirski ratni film iz 1966. godine, režisera i ko-scenariste Đila Ponterkorva. Zasnovan je na akcijama koje su pobunjenici tokom Alžirskog rata za nezavisnost (1954–1962) preduzeli protiv francuske vlade u Severnoj Africi, od kojih je najistaknutija naslovna bitka za Alžir, glavni grad istoimene države. Snimljen je na lokaciji stilom inspirisanim Robertom Roselinijem: crno-bela forma sa montažom dokumentarnog tipa kako bi se pojačao osećaj istorijske autentičnosti, sa uglavnom neprofesionalnim glumcima koji su preživeli pravu bitku. Muziku za film su komponovali Pontekorvo i Enio Morikone. Bitka za Alžir se često povezuje sa italijanskim neorealizmom.^[2]

Film se uglavnom koncentriše na revolucionarnog borca Alija La Poantea između 1954. i 1957. godine, kada su gerilski borci FLN-a otišli u Alžir. Njihove akcije dočekali su francuski padobranci koji su pokušavali da povrate teritoriju. Film takođe govori o organizaciji gerilskog pokreta i ilegalnim metodama, poput mučenja, koje su koristili Francuzi kako bi ih zaustavili. Alžir je na kraju uspeo da stekne nezavisnost od Francuske, o čemu Pontekorvo govori u epilogu filma.^[3]

Film je dobio pohvale kritičara. I pobunjeničke grupe i državni organi smatraju da je film važan komentar urbanog gerilskog rata. Zauzima 48. mesto na listi 250 najboljih filmova kritičara u anketi časopisa Sight and Sound iz 2012,^[4] kao i 120. mesto na listi 500 najboljih filmova svih vremena časopisa Empire.^[5] Takođe se našao na listi 100 italijanskih filmova koje treba očuvati. Pošto je bio predmet društveno-političke kontroverze, film nije bio prikazivan pet godina u Francuskoj; na kraju je objavljen 1971. godine.^[6]

Radnja

Film rekonstruiše događaje koji su se desili u glavnom gradu francuskog Alžira između novembra 1954. i decembra 1957. godine, tokom Alžirskog rata za nezavisnost. Narativ počinje organizacijom revolucionarnih ćelija u Kasbi. Zbog partizanskog rata između lokalnog alžirskog stanovništva i alžirskih Francuza, u kojem obe strane čine sve veće nasilje, Francuska šalje padobrance francuske vojske u grad da se bore i uhvate pripadnike Fronta nacionalnog oslobođenja (FLN). Padobranci su prikazani kako neutrališu čitavo rukovodstvo FLN-a bilo ubistvima ili hapšenjima.

Prikazane su taktike gerilske pobune FLN-a i francuskih protivpobunjenika, kao i ružnija strana rata. I kolonizator i kolonizovani čine zločine nad civilima. FLN u zauzetoj Kasbi po kratkom postupku vrši pogubljenja alžirskih kriminalaca i osumnjičenih francuskih kolaboracionista; oni vrše terorizam, uključujući akcije kao što je bombaški napad u kafeu Milk Bar, kako bi uznemiravali Evropljane. Snage bezbednosti pribegavaju ubistvima i neselektivnom nasilju nad opozicijom. Francuski padobranci su prikazani kako rutinski pribegavaju mučenju, zastrašivanju i ubistvima.

Pontekorvo i Solinas su u svom scenariju stvorili nekoliko protagonista koji su zasnovani na raznim ratnim ličnostima. Priča počinje i završava se iz perspektive Alija La Poantea, sitnog kriminalca koji biva politički radikalizovan u zatvoru. Regrutuje ga komandant FLN-a El-Hadi Džafar, koga glumi Sadi Jasef, koji je tokom rata bio komandant FLN-a.

Potpukovnik Matje, komandant padobranaca, glavni je francuski lik. Ostali likovi su dečak „Mali” Omar , ulično dete koje je glasnik FLN-a; Larbi Ben M'hidi, najviši lider FLN-a koji daje političko obrazloženje za pobunu; kao i Džamila, Zohra i Hasiba, tri ženske članice FLN-a koje izvode terorističke napade. Bitka za Alžir takođe uključuje hiljade alžirskih statista. Pontekorvo je nameravao da putem njih prenese komunikaciju pevanjem, jaucima i fizičkim efektom.

Film se završava prikazom nacionalističkih demonstracija i nemira, što sugeriše da je Francuska, iako je pobedila u bici za Alžir, izgubila Alžirski rat za nezavisnost.

Uloge

Mahmud, Halima, mali Omar i Ali La Poante u skrovištu

Glumac	Uloga
Žan Martin	pukovnik Filip Matje
Sadi Jasef	El-Hadi Džafar
Brahim Hađag	Ali La Poante
Tomaso Neri	kapetan Duboa
Samija Kerbaš	Fatija
Ugo Paleti	kapetan
Fusija El Kader	Halima
Franko Moruci	Mahmud
Mohamed Ben Kasen	mali Omar

Reference

^ „The Battle of Algiers (1967) - Box Office Mojo”. www.boxofficemojo.com.
^ Shapiro, Michael J. (1. 8. 2008). „Slow Looking: The Ethics and Politics of Aesthetics: Jill Bennett, Empathic Vision: Affect, Trauma, and Contemporary Art. . Stanford, CA: Stanford University Press. 2005. [[Kategorija:Cite book]]; Mark Reinhardt, Holly Edwards, and Erina Duganne. Beautiful Suffering: Photography and the Traffic in Pain. Chicago, IL: University of Chicago Press. 2007. [[Kategorija:Cite book]]; Gillo Pontecorvo, director. The Battle of Algiers. Criterion: Special Three-Disc Edition. 2004. [[Kategorija:Cite book]]”. Millennium: Journal of International Studies. 37: 181—197. doi:10.1177/0305829808093770. line feed character u |title= na poziciji 152 (pomoć); Sukob URL—vikiveza (pomoć)CS1 održavanje: Format datuma (veza)
^ „Gillo Pontecorvo: The Battle of Algiers”. The Guardian.
^ „Critics' top 100”. bfi.org.uk. Arhivirano iz originala 19. 8. 2012. g. Pristupljeno 14. 3. 2016. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
^ „The 500 Greatest Movies Of All Time”. Empire. 2015-10-02. Pristupljeno 14. 3. 2016. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
^ Caillé, Patricia (2007). „The Illegitimate Legitimacy of the Battle of Algiers in French Film Culture”. Interventions. 9 (3): 371—388. S2CID 162359222. doi:10.1080/13698010701618604.

Spoljašnje veze

Bitka za Alžir na veb-sajtu IMDb (jezik: engleski)

[1] „The Battle of Algiers (1967) - Box Office Mojo”. www.boxofficemojo.com.

[SlowLooking-2] Shapiro, Michael J. (1. 8. 2008). „Slow Looking: The Ethics and Politics of Aesthetics: Jill Bennett, Empathic Vision: Affect, Trauma, and Contemporary Art. . Stanford, CA: Stanford University Press. 2005. [[Kategorija:Cite book]]; Mark Reinhardt, Holly Edwards, and Erina Duganne. Beautiful Suffering: Photography and the Traffic in Pain. Chicago, IL: University of Chicago Press. 2007. [[Kategorija:Cite book]]; Gillo Pontecorvo, director. The Battle of Algiers. Criterion: Special Three-Disc Edition. 2004. [[Kategorija:Cite book]]”. Millennium: Journal of International Studies. 37: 181—197. doi:10.1177/0305829808093770. line feed character u |title= na poziciji 152 (pomoć); Sukob URL—vikiveza (pomoć)CS1 održavanje: Format datuma (veza)

[Guardian-3] „Gillo Pontecorvo: The Battle of Algiers”. The Guardian.

[Sight&Sound-4] „Critics' top 100”. bfi.org.uk. Arhivirano iz originala 19. 8. 2012. g. Pristupljeno 14. 3. 2016. CS1 održavanje: Format datuma (veza)

[Empire-5] „The 500 Greatest Movies Of All Time”. Empire. 2015-10-02. Pristupljeno 14. 3. 2016. CS1 održavanje: Format datuma (veza)

[6] Caillé, Patricia (2007). „The Illegitimate Legitimacy of the Battle of Algiers in French Film Culture”. Interventions. 9 (3): 371—388. S2CID 162359222. doi:10.1080/13698010701618604.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Normativna kontrola
Međunarodne	VIAF
Državne	Katalonija Izrael
Ostale	Enciklopedija Britanika