Bitka kod Vičence
| Bitka kod Vičence | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo ratova za ujedinjenje Italije | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Kraljevina Sardinija |
 Austrijsko carstvo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Đovani Durando |
Jozef Radecki Albreht od Austrije | ||||||
| Jačina | |||||||
|
18.000[1] |
25.000[1] | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
|
oko 1.000 mrtvih i ranjenih[1] |
oko 1.000 mrtvih i ranjenih[1] | ||||||
Bitka kod Vičence (10. juna 1848), austrijska pobeda u Prvom ratu za ujedinjenje Italije.[1]
Pozadina[uredi | uredi izvor]
Bitka[uredi | uredi izvor]
Italijanske snage pod komandom generala Đovani Duranda (oko 18.000 ljudi zajedno sa italijanskim dobrovoljcima) utvrdile su se južno od Vičence. Prem njima je napredovala austrijska vojska (oko 25.000 ljudi) pod komandom Jozefa Radeckog. Da bi slomili snažan otpor Pijemonteza s utvrđenih položaja južno od Vičence, Austrijanci su sa 1. korpusom krenuli iz rejona Montebela i Longare, na visove Monte Beriko (ital. Monte Berico), a 2. korpusom iz rejona Tori de Kvartesola (ital. Torri di Quartesolo) na jugoistočni i istočni odbrambeni pojas grada, ugrožavajući širim obuhvatom odstupnicu branilaca. Kad su zauzeli sve dominirajuće položaje ispred grada i počeli da ga bombarduju, Durando je potpisao primirje.
Izvori[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Babac, Pavle (1975). „Vičenca”. Ur.: Gažević, Nikola. Vojna enciklopedija. 10 (2. izd.).