Bitka na Utu
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Bitka na Utu | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Vizantijsko-hunskih ratova | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Huni | Vizantijsko carstvo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Atila | Arnegiskle † | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| teški | teški | ||||||
Bitka na Utu odigrala se 447. godine između Vizantijske vojske predvođene generalom Arnegisklom i Huna na čelu sa Atilom. Bitka je završena pobedom Rimljana uz velike gubitke.
Bitka
[uredi | uredi izvor]Do sukoba Huna i Vizantije došlo je četiri godina nakon Atilinog prodora preko Dunava na područje Istočnog rimskog carstva kada su Huni naterali cara Teodosija II na plaćanje danka. Pretpostavlja se da je Teodosije odbio da dalje isplaćuje danak misleći da su Huni oslabili nakon smrti Atilinog brata i savladara Blede. Atila je ponovo upao u Vizantiju i sukobio se sa carskom vojskom kod reke Ute. Istorijski izvori o ovoj bici su nepouzdani i protivurečni pa je bitku tepko rekonstruisati. U svakom slučaju, obe strane pretrpele su teške gubitke, a Arnegisklo je poginuo.
Posledice
[uredi | uredi izvor]Provala Huna je zatekla Vizantiju u teškom položaju jer je nedugo pre bitke Konstantinopolj pogodila serija zemljotresa koja je srušila njegove bedeme. Međutim, Konstantin, pretorijanski prefekt Istoka je, mobilizujući građane, uspeo da za samo šezdeset dana obnovi zidine. To je glavni razlog zbog koga Atila nije preduzeo pohod na prestonicu već je umesto toga pustošio gradove po Trakiji i Makedoniji, sve do Termopila u Grčkoj. Mir je sklopljen 448. godine, a Teodosije se obavezao na još veći danak i izgubio teritorije oko Dunava.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Norič, Dž. Dž. Vizantija, rani vekovi. ISBN 978-86-505-1428-3.