Blez Kompaore
Blez Kompaore | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | |||||||||||||
Datum rođenja | 3. februar 1951. | ||||||||||||
Mesto rođenja | Zinijare, Gornja Volta | ||||||||||||
Religija | rimokatolik | ||||||||||||
Profesija | političar | ||||||||||||
Politička karijera | |||||||||||||
Politička stranka | Kongres za demokratiju i napredak | ||||||||||||
|
Blez Kompaore (fr. Blaise Compaoré; Zinijare, predsednik Burkine Faso od 1987. godine do 2014. godine. 3. februar 1951. ), političar i
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 3. februara 1951. godine u Zinijareu u blizini glavnog grada Uagadugua u tadašnjoj Gornjoj Volti.[1][2] Stekao je čin kapetana u voltanskoj armiji.
Na vlast je došao u puču 1987. godine, kada je ubijen Tomas Sankara, prvi predsednik Burkine Faso pod tim imenom.[3]. Sankarinu smrt opisao je kao „nesrećan slučaj”.[4] Njegovi politički suparnici ovu izjavu smatraju spornom.
Nakon dolaska na vlast, naredio je smaknuće dvojice važnih revolucionarnih vođa zbog navodnog menjanja svrhe revolucije.[5]
Kao predsednik države, izabran je na izborima 1991. godine na kojima je glasalo samo 25% birača, što je govorilo o nestabilnosti države.
Opozicija nije uspela da mu se suprotstavi, pa je pobedama na izborima 1998, 2005. i 2010. godine ostajao predsednik[6]. Pripadnici opozicije nisu bili zadovoljni ovom situacijom, jer su izmenama Ustava iz 2000. godine dozvoljena samo dva mandata za predsednika. Ipak, on je tvrdio da zakoni ne mogu da se sprovode retroaktivno, a ustavne sudije su utvrdile da se ta odredba ne odnosi na njega.[7]
Oženjen je od 1985. godine i po veri je rimokatolik.
Uspeo je da pomiri sukobljene strane u državama Togo i Obala Slonovače.[8][9]
Počasni je član Međunarodne fondacije „Raul Valenberg“.
Bio je predsednik Afričke unije 1998. godine i 1999. godine, kada ga je zamenio Abdelaziz Buteflika, predsednik Alžira.
Juna 2014. godine, vladajuća partija Kongres za demokratiju i napredak objavila je da namerava da organizuje referendum koji bi Kompaoreu dopustio da promeni ustav kako bi mogao da se i po treći put kandiduje za predsednika Burkine Faso na izborima 2015. godine. Dana 30. oktobra skupština je zakazala zasedanje na kome je trebalo da se diskutuje o amandmanu koji bi Kompaoreu omogućio kandidaturu, na što su demonstranti provalili u zgradu skupštine, zapalili ju i opljačkali.[10] Dana 31. oktobra Kompaore je objavio da je napustio funkciju predsednika države, napustio zemlju i dobio azil u Obali Slonovače.[11][12][13][14]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Profiles of People in Power: The World's Government Leaders (2003), page 76-77.}-
- ^ „"Biographie du président"”. Arhivirano iz originala 01. 01. 2010. g., website of the Presidency (jezik: francuski)
- ^ "The day you find out Blaise is preparing a putsch against me, don't bother trying to counter him or even warning me. It will already be too late...", Christophe Châtelot, Guardian Weekly, Tuesday 30 November 2010
- ^ United Nations Human Rights Website - Treaty Bodies Database - Document - Jurisprudence - Burkina Faso
- ^ „"Burkina Faso (Upper Volta): Independence to the Present"”. Arhivirano iz originala 27. 08. 2020. g., Encyclopedia of African History
- ^ "Burkina Faso president re-elected by landslide", BLNZ. November 25, 2010
- ^ "BURKINA FASO: Compaore's decision to bid for re-election raises opposition hackles", IRIN, August 11, 2005.
- ^ "TOGO: Political agreement aims to end 12-year feud ", IRIN, August 21, 2006.
- ^ "COTE D'IVOIRE: New peace agreement", IRIN, March 5, 2007.
- ^ „"Burkina Faso parliament set ablaze"”. Pristupljeno 30. 10. 2014. . BBC News. 30 October 2014..
- ^ "Burkina Faso president arrives in Ivory Coast",Anadolu Agency, 1 November 2014.
- ^ „"Burkina Faso appoints new transitional leader"”. Arhivirano iz originala 01. 11. 2014. g., Associated Press, 1 November 2014.
- ^ „"Former Burkina president Compaore arrives in Ivory Coast - sources"”. Arhivirano iz originala 16. 10. 2015. g., Reuter, 1 November 2014.
- ^ "Ex-Burkina president Compaore in Ivory Coast", Vanguard, 1 November 2014.