Boško Đuričković

boško đuričković
Boško Đuričković
Lični podaci
Datum rođenja	(1914-12-19)19. decembar 1914.
Mesto rođenja	Đuričkovići, kod Danilovgrada, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti	16. maj 2003.(2003-05-16) (88 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, Srbija i Crna Gora
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	1939.
Učešće u ratovima	Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1974.
Čin	potporučnik u rezervi JV general-pukovnik JNA
Heroj
Narodni heroj od	10. jula 1952.
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: inostrana odlikovanja: Partizanski krst

Boško Đuričković (Đuričkovići, kod Danilovgrada, 19. decembar 1914 — Beograd, 16. maj 2003) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-pukovnik JNA i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 19. decembra 1914. godine u selu Đuričkovići, kod Danilovgrada. Njegovo selo pripada Gornjem Zagaraču. Poticao je iz siromašne seljačke porodice. Osnovnu školu završio je u rodnom selu, nižu gimnaziju u Danilovgradu, a višu u Podgorici. Zbog lošeg imovnog stanja, nije mogao da nastavi školovanje, pa se izvesno vreme, nakon završetka gimnazije, bavio zemljoradnjom. Potom je otišao da odsluženje vojnog roka, tokom koga je 1936. godine završio Školu rezervnih oficira u Goraždu.

Po povratku iz vojske, 1937. godine se upisao na Pravni fakultet u Beogradu. Zbog teškog materijalnog stanja, morao je da radi kako bi mogao da se izdržava. Na fakultetu se brzo uključio u revolucionarni studentski pokret i povezao sa članovima Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) i KPJ koji su delovali na Univerzitetu, a mnogi od njih su bili njegovi poznanici iz Danilovgrada. Godine 1939. je primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).

U toku leta 1940. godine aktivno je učestvovao u radu Mesne konferencije KPJ za Danilovgrad, koja je tada održana i prisustvovao sastancima Biroa Mesnog komiteta KPJ za Danilovgrad. Polovinom septembra iste godine, vratio se u Beograd i nastavio sa partijskim radom na Pravnom fakultetu, gde je izvesno vreme bio sekretar partijske grupe.

Narodnooslobodilačka borba

Početak Aprilskog rata, 1941. godine, zatekao ga je u Jugoslovenskoj vojsci, a ubrzana kapitulacija u Sarajevu. Kako ne bi pao u zarobljeništvo, odmah po vesti o kapitulaciji uputio se peške u rodni kraj. Tamo se odmah povezao sa partijskom organizacijom i učestvovao u pripremama za oružani ustanak. Bio je član Komisije za prikupljanje i sklanjanje oružja koja je bila formirana od strane Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru i Boku.

Kao član Mesnog komiteta KPJ za Danilovgrad bio je odgovoran za akcije po vojnoj liniji. Neposredno pred Trinaestojulski ustanak, na sastanku Pokrajinskog komiteta od 10. jula 1941. godine, bio je imenovan za člana Okružnog komiteta KPJ za Podgoricu. U danima Trinaestojulskog ustanka, kao član Okružnog komiteta, radio je na području Sreskog komiteta KPJ za Danilovgrad, a zatim, kao instruktor PK KPJ za Crnu Goru u Okružnom komitetu KPJ za Nikšić.

Oktobra 1941. godine bio je upućen u Štab Durmitorskog partizanskog odreda, kao delegat Glavnog štaba NOP odreda Crne Gore i Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru. Polovinom novembra 1941. godine bio je postavljen za zamenika političkog komesara tek formiranog Crnogorskog odreda za operacije u Sandžaku. Kada je ovaj odred rasformiran, postavljen je za političkog komesara novoosnovanog Crnogorsko-sandžačkog odreda. Marta 1942. godine bio je postavljen za političkog komesara Glavnog štaba NOP odreda Sandžaka. Juna 1942. godine postao je zamenik političkog komesara Četvrte proleterske crnogorske udarne brigade, a u oktobru politički komesar Treće proleterske sandžačke udarne brigade. Sa ovom jedinicom učestvovao je u mnogim borbama, a posebno onim u toku Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive, 1943. godine.

Od juna do septembra 1943. godine obavljao je odgovorne partijske zadatke u pozadini na okupiranoj teritoriji Crne Gore. Bio je najpre sekretar Okružnog komiteta KPJ za Nikšić, a zatim je, kao delegat Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru, radio u Okružnom komitetu KPJ za Cetinje. Oktobra 1943. godine postavljen je za rukovodioca Politodela Pete proleterske crnogorske udarne brigade, a 27. decembra iste godine za rukovodioca politodela Treće udarne divizije. Avgusta 1944. godine postavljen je za političkog komesara Primorske operativne grupe, a aprila 1945. godine za političkog komesara Drugog udarnog korpusa.

Posleratni period

Posle oslobođenja Jugoslavije, vršio je odgovorne dužnosti u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA) — bio je politički komesar armije, vojne oblasti, a zatim komandant divizije, komandant Vojnog područja, načelnik Vojnoizdavačkog zavoda JNA i dr. Završio je Višu vojnu akademiju JNA. Aktivna vojna služba u JNA mu je prestala 1974. godine u činu general-pukovnika.

Nakon odlaska u penziju, bavio se vojnom i istorijskom publicistikom. Objavio je veliki broj naučno-publicističkih radova iz ove oblasti. Godine 1986. je objavio knjigu Sjećanja na akcije iz studentskih dana, a 1990. knjigu Sjećanja, razmišljanja, reagovanja.

Umro je 16. maja 2003. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem, Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima i Orden za hrabrost. Od inostranih se ističe Partizanski krst NR Poljske. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 10. jula 1952. godine.

Literatura

• Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd. 1958. 
• Vojna enciklopedija. Beograd. 1971. 
• Vojna enciklopedija. Beograd. 1973. 
• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.