Branko Filipović-Filo
| Branko Filipović-Filo | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. jun 1924. |
| Mesto rođenja | Cetinje, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca |
| Datum smrti | 7. novembar 1997. (73 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Republika Srbija |
Branko Filipović-Filo (Cetinje, 27. jun 1924 — Beograd, 7. novembar 1997) bio je srpski slikar,[1] jedan od najizrazitijih predstavnika enformela i jedan od inicijatora posleratnog modernizma.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Branko Filipović-Filo rođen na Cetinju 1924. godine, a od 1936. do 1941. živeo je u Beogradu. Godine 1941. se vraća na Cetinje. Tokom rata jedan period je proveo u koncentracionim logorima. Na poziv slikara Mila Milunovića, posle rata, počinje da studira na Umetničkoj školi na Cetinju kod profesora Petra Lubarde. Umjetničku školu u Herceg Novom je završio 1950. godine.[2][3]
Godine 1955. diplomirao je na Akademiji umetnosti u Beogradu. Pohađao je i Academia di Belle Arti u Rimu. Išao je na studijska putovanja u Francusku i Italiju.[2]
26. novembra 1991. godine izabran je za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti, a za redovnog člana 6. decembra 1996. godine. Član ULUCG-a je od 1950, a od 1954. godine član ULUS-a.[4]
Branko Filipović-Filo bio je jedan od inicijatora posleratnog modernizma, zbog čega je na tadašnjoj likovnoj sceni, bio meta brojnih napada od strane intelektualne, umetničke i političke elite onog vremena.[4]
O svom slikarstvu je rekao:
| „ | Nemam namjeru da mijenjam svoje slikarstvo i nosiću ga sam na svojim plećima.[4] | ” |
Izložbe[uredi | uredi izvor]
Branko Filipović-Filo je izlagao od 1950. godine, a prvu samostalnu izložbu priredio je 1951. na Cetinju.[1]
Izložbe:[1]
- u Beogradu: 1957, 1962, 1963, 1965, 1975, 1996.
- u Rimu: 1958, 1966, 1970, 1980.
- u Parizu: 1968, 1970, 1980.
- u Beču: 1965. i 1992.
Retrospektivne izložbe:[1]
- u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu,
- u Modernoj galeriji u Ljubljani,
- u Obalnim galerijama u Piranu i
- u Galeriji Forum u Nikšiću 1987,
- u Narodnom muzeju Crne Gore na Cetinju 1997.
Na Bijenalu u Veneciji 1990. godine je izlagao kao poslednji predstavnik Jugoslavije.[1]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja:[4]
- Savezna nagrada za zidno slikarstvo 1962.
- Nagrada Cetinjskog likovnog salona, Cetinje, 1967.
- Trinaestojulska nagrada NR Crne Gore, 1969.
- Otkupna nagrade na XV Memorijalu Nadežda Petrović, Čačak, 1989.
- Posthumno je dobio nagradu Petar Lubarda za izuzetno likovno djelo 2000. godine.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d „Branko Filipović Filo”. modernagalerijabeograd.com. Pristupljeno 3. 10. 2022.
- ^ a b v „Branko Filipović Filo (1924 - 1997)”. arte.rs. Pristupljeno 3. 10. 2022.
- ^ „Branko Filipovic Filo”. galerijaslika.rs. Pristupljeno 3. 10. 2022.
- ^ a b v g „Branko Filipović FILO”. artmontenegro.me. Pristupljeno 3. 10. 2022.
