Briješki ovčar
| Briješki ovčar
| |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zemlja porekla | |||||||||||||||||||||
 Francuska
| |||||||||||||||||||||
| Klasifikacija i standardi | |||||||||||||||||||||
|
Briješki ovčar (fr. Berger de Brie) je dugodlaki pastirski pas, ali i pas čuvar, poreklom iz Francuske, iz provincije Bri. Ova pasmina je srodnik sa kratkodlakim boseronom. Briješki ovčar je prvi put izložen u Francuskoj 1863. godine.[1] Mužjaci dostižu visinu od 62 do 68 cm, a težinu oko 38.5 kg, a ženke dostižu visinu od 56 do 64 cm, a težinu oko 34 kg.[2]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Briješki ovčar, poznat i kao Chiens de Berger français de Plaine (pas ovčar francuskih ravničarskih predela) u Francuskoj, smatra se najdrevnijom pasminom među kontinentalnim pastirskim rasama. Njegovo poreklo vodi sve do 12. veka. Prvobitno je korišten kao pas čuvar,a kasnije je preuzeo ulogu pastirskog psa. Tokom Prvog i Drugog svetskog rata, briješki ovčar je korišten u službi Crvenog krsta, noseći prvu pomoć i locirajući ranjene, ali korišten je i u vojne svrhe, noseći municiju i manju opremu.[3]
Karakteristike psa
[uredi | uredi izvor]Narav
[uredi | uredi izvor]Briješki ovčar je hrabar, odan i inteligentan. Pitome je naravi i privržen je porodici, presrećan je kada učestvuje u porodičnim aktivnostima. Uprkos svojoj veličini, u pitanju je kućni pas. Ovaj pas ne pripada negde sam u dvorištu iza kuće, već da boravi pored vlasnika. Dobar je čuvar, rezervisan je prema strancima.[4]
Opšti izgled
[uredi | uredi izvor]Briješki ovčar je izdržljiv, okretan, mišićav pas pravilnih proporcija; živahan i stalno na oprezu. Glava je jaka, dugačka, pokrivena dlakom koja formira bradu, brkove i obrve koje delimično prekrivaju oči. Oči su ovalnog oblika, velike i tamne boje. Uši su visoko usađene, nisu prilepljene uz glavu i prilično su kratke po prirodi. Rep je prirodan, nisko usađen, dužina mu je makar do skočnog zgloba. Tekstura dlake podseća na koziju, suva, duga, sa malo podlake. Boja dlake je crna, svetlo smeđa, svetlo smeđa sa blago ili osrednje crnim vrhovima, a često i sa plavim ili sivim.[5]
Nega i zdravlje
[uredi | uredi izvor]Dlaka briješkog ovčara mora se redovno četkati kako bi se sprečilo da mu se dlaka upetlja. S obzirom da je ovo pastirski pas, to je ujedno i njegova omiljena aktivnost, ali briješki ovčar uživa i u dugim šetnjama i džogiranju. Iako se može prilagoditi životu napolju, ova rasa se smatra psom koji bi trebalo da boravi u kući. Samo mu je neophodno da često igra na velikim igralištima.[6]
Briješki ovčar je sklon displaziji kuka i torziji želuca. Mogu se javiti i srčani problemi, progresivna atrofija mrežnjače i neki manji zdravstveni problemi kao što je noćno slepilo.[6]
Životni vek ove pasmine je od 10 do 12 godina.[7]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Briješki ovčar”. www.thekennelclub.org.uk (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-01.
- ^ „Briješki ovčar - informacije”. www.purina.com.au (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-01.
- ^ „Briješki ovčar - informacije i standard”. www.ukcdogs.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-01.
- ^ „Briješki ovčar - informacije, fotografije, karakteristike i činjenice”. DogTime (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-01.
- ^ „Briješki ovčar”. Kinološki savez Republike Srbije (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-06-01.
- ^ a b „Briješki ovčar - fizičke karakteristike, ličnost i narav, nega i zdravlje, istorija”. www.petmd.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-02.
- ^ „Životni vek briješkog ovčara”. Životni vek pasa (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-02.
