Valovišta
| Valovišta Σιδηρόκαστρο | |
|---|---|
 Pogled na Valovište | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Grčka |
| Periferija | Središnja Makedonija |
| Okrug | Ser |
| Opština | Sintika |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2021. | 4.758 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 41° 14′ 00″ S; 23° 23′ 00″ I / 41.233333° S; 23.383333° I |
| Vremenska zona | UTC+2 (EET), leti UTC+3 (EEST) |
| Aps. visina | 90 m |
  Valovišta Valovišta na karti Grčke | |
| Poštanski broj | 62300 |
| Pozivni broj | 2323 |
| Registarska oznaka | ΕΡ |
Valovišta ili Valovište[1][2] (grč. Σιδηρόκαστρο — Sidirokastro, tur. Demirhisar — Demir Hisar ili Demirhisar) grad je u Grčkoj, sedište opštine Sintika i drugi po veličini u okrugu Ser, na severoistoku periferije Središnja Makedonija.
Položaj
[uredi | uredi izvor]Grad Valovišta se nalazi u severoistočnom delu grčke Makedonije, na oko 100 kilometara severoistočno od Soluna, a blizu granice sa Bugarskom — 20 kilometara južnije. Grad se smestio na severu Serskog polja, na reci Strumi. Područje zapadno od grada je ravničarsko i plodno, a istočno se izdiže Sengelska planina. Nadmorska visina grada je oko 90 m.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Područje Valovišta naseljeno je u antičko doba. U doba stare Grčke ovo područje je bilo na samo obodu grčkog sveta, u okviru Antičke Makedonije. U razdoblju 7. i 8. veka na ovom području naseljavaju se Sloveni i javlja se naselje pod imenom Valovišta. Grad je bio i u okviru Srpskog carstva tokom 14. veka, da bi 1390. godine sa ostatkom Makedonije pao pod vlast Osmanlija.
Valovišta se tokom Grčkog ustanka 20-ih godina 19. veka javlja kao mešovito naselje, gde dve značajne skupine čine Turci i Sloveni. Posle Grčko-turskog rata mesno muslimansko stanovništvo iseljeno je u Tursku, a na njihovo mesto doseljeni su Grci iz Male Azije.
Stanovništvo
[uredi | uredi izvor]Valovišta danas ima 4.758 stanovnika. Današnje stanovništvo je većinom grčko sa jakim slovenskim elementom. U gradu živi i manja skupina Roma.
Poznate ličnosti
[uredi | uredi izvor]- Aleksije Komnin, vizantijski car
- Marija Komnin, vizantijska princeza
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Cvijić 1906, str. 10.
- ^ Vasović 1995, str. 100.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Cvijić, Jovan (1906). Osnove za geografiju i geologiju Makedonije i Stare Srbije. Tom 1. Beograd.
- Vasović, Milorad (1995). Jovan Cvijić o svom i našem vremenu. Beograd.
