Vatrogasni dom u Pirotu
Vatrogasni dom u Pirotu se nalazi u ulici Kraljevića Marka 33. Sam Vatrogasni savez Pirotskog okruga jeste deo Vatrogasnog saveza Srbije.
Prva vatrogasna četa u Pirotu[uredi | uredi izvor]
Sam datum osnivanja vatrogasne čete u Pirotu nije sasvim jasan jer se pominju tri datuma: 1. 9. 1933, 27. 2. 1934. i 1. 5. 1934. godine. Novim zakonom o organizaciji vatrogastva sagledana su i naselja poput Pirota. Za sva mesta sa više od 2.000 stanovnika, koja nemaju dobrovoljne vatrogasne čete, opštine su bile obavezne da od svojih opštinskih službenika odrede zapovednika i potreban broj ljudstva za vatrogasce. Obaveze su obuhvatale i nabavku prekopo trebnih vatrogasnih sprava i opreme a vatrogascima obezbeđenje stručne obuke u rukovanju sa njima. U to vreme Pirot je imao preko 8.000 stanovnika i obavezu i potrebu da osnuje dobrovoljnu vatrogasnu četu sa najmanje petnaest vatrogasaca, od kojih dvojica moraju biti plaćeni vatrogasci. Opština Pirot je potražila već osposobljenog vatrogasca. Tadašnji predsednik opštine pirotske Ljuba Ljubenović je zaposlio Jovana Džunića koji postaje prvi plaćeni vatrogasac u Pirotu.[1] Dobio je zadatak da organizuje prvu dobrovoljnu vatrogasnu četu, koju i formira 1. 5. 1934. godine. Angažovao je poznate zanatlije, radnike pirotskog električnog društva. Za rad u vatrogastvu, neposredno pred drugi svetski rat, odlikovan je vatrogasnim krstom Vatrogasnog saveza kraljevine Jugoslavije.[2]
Negde do 1938. godine u društvu se radilo bez značajnije opreme. Korišćena je jedna konjska zaprega sa ručnom pumpom. Celokupna oprema i zaprega čuvana je u prostorijama preko puta Opštine, iza zgrade današnjeg Okruga. Tek 1938. godine, Branko Radosavljević, apotekar, a tadašnji predsednik pirotske opštine, odlučuje o kupovini vatrogasnog vozila. Jovan Džunić, kao komandir čete, i Dobrica, kao šofer, dovoze iz Češke kamion–cisternu od 1.500 l marke „praga“. Kamion se koristio kao vatrogasno vozilo, ali i kao komunalno, tj. za polivanje važnijih ulica grada. Takvo stanje tehnike i ljudstva bilo je do izbijanja Drugog svetskog rata.
Četa posle Drugog svetskog rata[uredi | uredi izvor]
U oslobođenom gradu zaduženje da oformi vatrogasnu jedinicu opet je dobio Jovan Džunić. Najpreči zadatak bio je vraćanje vatrogasnog vozila. Intervencijom naših vlasti, saznalo seda se cisterna nalazi u Dragomanu, odakle je i vraćena u Pirot.
Krajem 1962. godine profesionalna vatrogasna jedinica je imala devet izvršujućih članova, od toga: dva vatrogasca prve klase, tri vatrogasca druge klase, dva vatrogasna pripravnika i dva vozača. Posedovali su jednu prostoriju sa opremištem i jednu garažu pored zatvora. Raspolagali su sledećim spravama i opremom: devet zimskih uniformi, sedam letnjih uniformi, jedanaest šlemova, četrnaest penjačkih opasača, dva izolujuća aparata, osam gasmaski, jedno azbestno odelo, dve lestve, dve međumešalice, dve mlaznice za vazdušnu penu, odvodnih creva f 52 (gumiranih 93 m, kudeljnih 270 m), kudeljnih creva f 75 u dužini 125 m i dve motorne pumpe sa prikolicama).
Takav sastav bio je do 1983. godine, do prelaska jedinice u sastav SUP-a. Od tada do danas organizacija službe se promenila, ali i broj izvršilaca vatrogasnih poslova. Ona se danas zove vatrogasna četa SUP–a Pirot, broji 37 članova i izgleda ovako: Odsek protivpožarne policije čine dve organizacione celine i to: —– Vatrogasna četa SUP–a Pirot i — Inspekcijska služba. Vatrogasna četa SUP-a Pirot sastoji se od vatrogasnog voda u Pirotu i vatrogasnih odeljenja u Babušnici, Beloj Palanci i Dimitrovgradu. Vatrogasna jedinica u Pirotu sastoji se od 4 vatrogasna odeljenja, sa po 9 vatrogasaca i komandirom čete. Unutrašnja organizacija jedinice je sledeća: 1 komandir vatrogasne čete, 4 šefa smene, 4 komandira odeljenja, 4 vođe vatrogasne grupe, 12 vatrogasaca i 12 vatrogasnih vozača.
Dana 13. marta 1960. godine, je u sali pirotske Gimnazije, uz prisustvo 80 delegata, održana osnivačka skupština Vatrogasnog saveza opštine Pirot. Registracija je izvršena kod Sekretarijata za unutrašnje poslove Narodnog odbora, sreza Niš pod brojem 05–2 br. 8426 od 17. 6. 1960. godine. Za predsednika je izabran Jovan Kostić, za sekretara Budimir Petrović, a za komandira odreda Trajko Rančić.
Na insistiranje Vatrogasnog saveza Srbije pokrenuta je inicijativa o formiranju Okružnog vatrogasnog saveza Pirot, koji bi trebalo da objedini vatrogasne saveze Pirota, Babušnice, Bele Palanke i Dimitrovgrada. Kako su samo postojali vatrogasni savezi Pirota i Babušnice, čekalo se na osnivanje istih u Beloj Palanci Dimitrovgradu. Kada su se uslovi stekli, 7. 9. 1995. godine je održana osnivačka skupština, a 17. 3. 1997. godine izvršen upis u registar društvenih organizacija i udruženja građana. Za predsednika je izabran Dobrivoje Aranđelović, a sa sekretara Miroljub Ignjatović.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Manić Mileta, 65 godina vatrogastva u Pirotu, 1999.