Velika nagrada Italije
Nacionalni autodrom Monca | |
---|---|
Podaci o stazi | |
Broj održanih trka | {{{broj_održanih_trka}}} |
Prva trka | {{{prva_trka}}} |
Najviše pobeda (vozač) | {{{najviše_pobeda_vozač}}} |
Najviše pobeda (tim) | {{{najviše_pobeda_tim}}} |
Dužina kruga | 5,793 км |
Dužina trke | 306,720 км |
Rekord kruga | 1:21.046 Rubens Barikelo |
Broj krugova | 53 |
Poslednja trka (2021) | |
Pol pozicija | |
| |
Podijum | |
| |
Najbrži krug | |
|
Velika nagrada Italije (Gran Premio d'Italia) je jedna od najstarijih auto-moto trka. U okviru šampionata formule 1 trka se vozila svake sezone od početka FIA šampionata 1950. godine.
U sezoni 2014. VN Italije se vozila na čuvenoj stazi Monca. Luis Hamilton je u subotu osvojio pol poziciju, koju je dan kasnije pretvorio u pobedu.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Prva VN Italije je održana 1921. godine. Ipak, trka se tradicionalno vezuje za stazu Autodromo Nazionale Monza koja je izgrađena 1922. godine, i od tada se na njoj odigrala većina trka za VN Italije.
VN Italije je bila jedna od trka u prvoj sezoni FIA takmičenja formula 1, godine 1950. i na programu je bila svih godina nakon toga. Takvu tradiciju ima još jedino VN Britanije.
Pobednici trka
[uredi | uredi izvor]Najviše pobeda ima
- Mihael Šumaher, 5 pobeda
- Luis Hamilton, 5 pobeda
Još 21 vozač je trijumfovao više od jednom na VN Italije. To su:
- Nelson Pike, 4 pobede
- Tacio Nuvolari, 3 pobede *
- Alberto Askari, 3 pobede *
- Huan Manuel Fanđo, 3 pobede
- Stirling Mos, 3 pobede
- Roni Peterson, 3 pobede
- Alen Prost, 3 pobede
- Rubens Barikelo, 3 pobede
- Sebastijan Fetel, 3 pobede
- Luiđi Fađioli, 2 pobede *
- Rudolf Karaćiola, 2 pobede *
- Fil Hil, 2 pobede
- Džon Sartis, 2 pobede
- Džeki Stjuart, 2 pobede
- Klaj Regacioni, 2 pobede
- Niki Lauda, 2 pobede
- Airton Sena, 2 pobede
- Dejmon Hil, 2 pobede
- Huan Pablo Montoja, 2 pobede i
- Fernando Alonso, 2 pobede
* U spisku su i vozači koji su ostvarivali pobede i pre FIA šampionata.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- http://www.italiangp.it Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. septembar 2019)