Pređi na sadržaj

Vila del Trebio

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Vila del Trebio
Vila del Trebio
Položaj
Mesto San Pjero a Sjeve
Opština Skarperia e San Pjero i Muđelo, Firenca (okrug), Toskana
Država Italija
Koordinate 43° 57′ 11″ S; 11° 17′ 12″ I / 43.953056° S; 11.286667° I / 43.953056; 11.286667
Karakteristike
Površina 1,6/650,31 ha
Zaštita i posećenost
Godina izgradnje oko 1433.
Ostalo
Veb prezentacija villegiardinimedicei.it/en/the-medici-villa-of-trebbio/

Vila del Trebio (ital. Villa del Trebbio)[1] je vila Medičija u blizini mesta San Pjero a Sjeve (ital. San Piero a Sieve), u okrugu Firenca (ital. Provincia di Firenze), regiji (ital. regioni), Toskana (ital. Toscana), opštini Skarperia e San Pjero (ital. Scarperia e San Piero) i Muđelo (ital. Mugello), iz koje je potekla porodica Mediči (ital. Medici). To jedna jedna od prvih Medičijevih vila izgrađenih izvan Firence.[2] Imanje se nalazi na strateškom položaju na Apeninima (ital. Appennini), na vrhu brda koje dominira nad dolinom Val di Sjeve (ital. Val di Sieve). Vila je od 2013. godine upisana na Uneskovu listu svetske baštine (engl. World Heritage Site).[3]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Prvobitni zamak del Trebio bio je u vlasništvu porodice Mediči (ital. Medici) od 1309. godine.[4] Imanje se nalazi delom u području Muđela, prvobitnom domu Medičija i smešten je ne na vrhu brda iznad doline reke Sjeve (ital. Sieve), u blizini raskrsnice puteva, odakle potiče i ime Trebio, po latinskoj reči trivijum (lat. trivium). Od usamljenog bedema koji je čuvao raskrsnicu drevnog etrursko-rimskog puta, del Trebio je postao zamak oko 1364. godine, kada su podignuti utvrđeni zidovi sa spoljnim stazama koje su služile za povezivanje tornja sa dve susedne zgrade.[4] Zgrad je pripadala Đovaniju di Biči de Medičiju (ital. Giovanni di Bicci de' Medici), osnivaču banke Mediči i tvorcu bogatstva porodice Mediči. Nakon njegove smrti 1429. godine (oko 1433.), zgradu je preuredio njegov sin Kozimo de Mediči (ital. Cosimo di Giovanni de' Medici), čiji je arhitekta Mikeloco (ital. Michelozzo di Bartolommeo) preoblikovao utvrđeni zamak.[5] Mikeloco je zadržao toranj bez prozora, jarak sa pokretnim mostom i unutrašnje dvorište sa bunarom ali je dodao kružnu stazu sa konzolama, sličnu kao postojeću na spoljašnjem perimetru[a] .

Vila del Trebio na luneti slikara Đusta Utensa (ital. Giusto Utens) (1599-1602).

Međutim, on je uveo i novine koje je diktirala potreba naručioca za odmorom, kao što je ograđena bašta, koja je neobična za to vreme i možda prvi primer koji označava oživljavanje tipa vile poznate kod starih Rimljana. Vila je u suštini ostala utvrđena zgrada, ali neke karakteristike kao što su vrtovi izgrađeni na dve terase pored vile, ukazuju na njenu sekundarnu namenu kao mesto za uživanje. Na gornjoj terasi je izgrađena kamena pergola[b] sa dvoredim stubovima i kapitelima u jonskom stilu od peščara. Na donjoj terasi bila je druga pergola (koja danas ne postoji) ali je ostao sličan raspored povrtnjaka sa bazenom. Levo od vile, pomalo izolovano, nalazi se mala kapela. Vila je bila okružena šumom i velikim poljoprivrednim imanjem, koji se graničilo sa imanjem Vile Mediči u Kafađolu (ital. Villa di Cafaggiolo). U šesnaestom veku vilu su proširili Kozimo I Mediči (ital. Cosimo I de' Medici), veliki vojvoda Velikog vojvodstva Toskana i njegov sin Ferdinando I (ital. Ferdinando I de' Medici). Ferdinando II (ital. Ferdinando II de' Medici) prodao je imanje bogatom Firentincu Đulijanu Seraljiju (ital. Giuliano Serragli) 1644. godine, koji ga je zatim poklonio katoličkom redu Konfederacija oratorijuma Svetog Filipa Nerija (lat. Confoederatio Oratorii Sancti Philippi Nerii).[4][v] Posle ujedinjenja Italije 1861. godine, kad je italijanska vlada odlučila da potisne verske redove 1865. godine, Oratorijumi su predali vilu i imanje Orestu Kodibu (ital. Oreste Codibò) svom administratoru. Nakon njegove smrti, njegov nećak Leopoldo (ital. Leopoldo) preuzeo je ceo kompleks sa imanjem, prepuštajući zgrade propadanju. Naslednici su 1886. godine prodali del Trebio na aukciji, a kupila ga je Marija Tereza ​​de la Rošfaukul (fr. Maria Teresa de la Rochefoucauld), udovica princa Marka Antonija Borgezea (ital. Marco Antonio Borghese), vlasnika obližnje Vile Mediči u Kafađolu (ital. Villa medicea di Cafaggiòlo). U 19. veku su seoske kuće pored vile srušene da bi se napravilo mesto za šumu čempresa, dok bašta ispred vile, sa ružama i živim ogradama datira iz dvadesetog veka. Ceo kompleks je prodat na aukciji od strane Borgezea 1936. godine, a kupio ga je rimski bankar Enriko Skareti (ital. Enrico Scaretti)[g] Za jedanaest meseci, Vila del Trebio, koja je do tada bila ruševina, obnovljena je i vraćena u njen prvobitni izgled po planu iz 15. veka.[4] Vila danas pripada privatnom licu[d] koje koristi imanje za proizvodnju maslina[11] i vrhunskih vina uz organizaciju turističkih obilaska vile i imanja.[12]

Galerija

[uredi | uredi izvor]
  • Unutrašnje dvorište
    Unutrašnje dvorište
  • Pergola
    Pergola
  • Vrt
    Vrt
  • Kapela
    Kapela
  • Panoramski pogled na vilu
    Panoramski pogled na vilu

Napomene

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Perimetar, prednji, istureni deo u kružnoj odbrani (grč. perímetron).[6]
  2. ^ Pergola (ital. pergola), u izvornom značenju vinova loza koja raste uz drvene ili kamene stubove. U arhitekturi pergola je konstrukcija od drveta, metala ili drugog materijala koja se koristi za stvaranje hladovine na otvorenom prostoru. Označava strukturu koja se obično sastoji od: paralelnih kolonada koje podržavaju otvoreni krov, nosača i poprečnih rogova.[7]
  3. ^ Kongregacije svetovnih sveštenika, koju je osnovao Sveti Filip Neri (lat. Sancti Philippi Nerii) u Rimu 1575. godine.[8]
  4. ^ Skareti je kupio Vilu del Trebio kao poklon svojoj ženi a pri tom je kupio i Vilu Mediči u Kafađolu.[9]
  5. ^ Vila je prolazila kroz ruke mnogih slavnih ličnosti do 2011. godine kada je kupila poznata i uticajna plemićka porodica markiza Korsini (ital. Corsini), poreklom iz Firence.[10]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Egluu. „A Guide On Visiting The Medici Villas | Tuscany Now & More”. www.tuscanynowandmore.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-10-09. 
  2. ^ Ballerini, Isabella Lapi (2011). The Medici Villas. Complete Guide (na jeziku: engleski). Giunti Gruppo Editoriale. ISBN 978-88-09-76632-7. 
  3. ^ „Medici Villas and Gardens in Tuscany-UNESCO World Heritage Convention”. whc.unesco.org. Pristupljeno 2024-09-23. 
  4. ^ a b v g „The Medici Villa of Trebbio”. Ville e Giardini medicei in Toscana (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-10-28. 
  5. ^ Ackerman, James S. (2000). La villa: forma e ideologia (na jeziku: italijanski). Einaudi. ISBN 978-88-245-0605-2. 
  6. ^ https://https Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. jun 2020)://www.opsteobrazovanje.in.rs/sta-znaci/perimetar/
  7. ^ https://www.merriam-webster.com/dictionary/pergola)
  8. ^ https://https Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. jun 2020)://www.britannica.com/topic/Oratorians
  9. ^ https://www.mugellotoscana.it/images/120x200_art_culture_nature_EN19maggio.TEXT.IMPRIMATUR6267.pdf
  10. ^ https://www.ilfilo.net/il-castello-del-trebbio-al-marchese-corsini/
  11. ^ „Trebbio - Familie Corsini / GETRÄNKEHANDEL LUX”. www.wein-handel.at. Pristupljeno 2024-10-27. 
  12. ^ „Medici Villa of Trebbio, San Piero a Sieve Podcast”. Loquis (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-10-27. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Vila del Trebio na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Вила_дел_Требио&oldid=28951767”