Vinko Jeđut
| vinko jeđut | |
|---|---|
 Bista Vinka Jeđuta u Zagrebu | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1914. |
| Mesto rođenja | Breška Poljana, kod Ivanić-Grada, Austrougarska |
| Datum smrti | 1944. (30 god.) |
| Mesto smrti | Kalnik, ND Hrvatska |
| Profesija | radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1935. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
Vinko Jeđut (Breška Poljana, kod Ivanić-Grada, 1914 — Kalnik, 1944), železničarski radnik i učesnik Narodnooslobodilačke borbe.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 1914. godine u selu Breškoj Poljani, kod Ivanić-Grada. Kao kvalifikovani radnik, bio je zaposlen u Železničkoj radionici u Zagrebu. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije postao je 1933, a član Komunističke partije Jugoslavije 1935. godine. Od 1939, bio je član železničkog rukovodstva. Bio je i jedan od osnivača društva „Mladost“ u Trnju 1934. godine.
Uhapšen je leta 1941. godine i internisan u logor Kerestinec. Iz logora je bio odveden u bolnicu iz koje je uz pomoć železničke partijske organizacije (braća Ico i Dado Očak) bio oslobođen. Narodnooslobodilačkom pokretu priključio se krajem 1941. godine, na području Moslavine. Tokom prve ratne godine, Jeđut je bio jedan od najaktivnijih partijskih radnika i revolucionara u Moslavini. U jesen 1942, bio je izabran za sekretara Okružnog komiteta KPH za Čazmu.[1]
Poginuo je u borbama protiv neprijatelja na Kalniku 1944. godine.
Posle rata, po njemu je trnjansko kulturno-umetničko društvo nazvano „Vinko Jeđut“. Ime KUD-a je 1990-ih promenjeno u KUD „Željezničar“. U dvorištu ispred dvorane KUD-a nalazi se njegova bista.[2] Jedna zagrebačka ulica nosi njegovo ime.[3]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ nopuokolicizagreba - zagrebsebori Arhivirano na veb-sajtu Wayback Machine (10. децембар 2010), Приступљено 5. 4. 2013.
- ^ Zagrebački.info: Vinko Jeđut Архивирано на веб-сајту Wayback Machine (10. septembar 2015), Pristupljeno 5. 4. 2013.
- ^ Zagreb.hr - Službene stranice Grada Zagreba - Ulice i trgovi, Pristupljeno 5. 4. 2013.
Literatura
[uredi | uredi izvor]
- Stipe Ugarković, dr Ivan Očak. Zagreb grad heroj: spomen-obilježja revoluciji. „August Cesarec“, Zagreb 1979. godina.
- Zagrebačko Trnje. „Institut za historiju radničkog pokreta Hrvatske“, Zagreb 1981. godina.