Vladeta Dragutinović
| Vladeta Dragutinović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1. decembar 1893. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 18. jul 1975. (81 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFR Jugoslavija |
| Zanimanje | glumac |
| Rad | |
| Bitna uloga | Filmski bal u Beogradu (1932) Ne ubij (1961) |
| Veza do IMDb-a | |
Vladeta Dragutinović (Beograd, 1. decembar 1893 — Beograd, 18. jul 1975) bio je srpski i jugoslovenski glumac, reditelj i prevodilac. Poznat je po ulogama Filmski bal u Beogradu i Ne ubij.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Beogradu, gde se i školovao. Još u dečijem dobu je igrao u Malom pozorištu, a kao gimnazijalac je učestvovao amaterski u predstavama koje su se priređivale u Gradskoj kasini.[2] Pohađao je Školu za dikciju i dramsku umetnost u Parizu i za to vreme je posećivao probe i predstave reditelja u značajnim pariskim pozorištima.[3] Član Narodnog pozorišta u Beogradu je postao 1912. godine kada se i prvi put profesionalno pojavio na njihovoj sceni.[3] Pred rat je otišao u Dubrovačko pokrajinsko pozorište gde je ostao nepune dve sezone.[2]
Po povratku iz Pariza od 1920. do penzionisanja 1950. je bio posvećen beogradskoj sceni, a pozorišno aktivan do 1965.[3] Tumačio je uglavnom likove ljubavnika prvenstveno u francuskom repertoaru. Između dva rata je bio najplodniji prevodilac pozorišnih dela sa francuskog jezika kada je preveo preko 120 dramskih dela većinom komedija.[3] Marta 1956. je proslavio dvadeset i petu godišnjicu umetničkog rada u Narodnom pozorištu u Beogradu.
Za mnoge prevode, uspešnu režiju i tumačenje dela francuskih dramatičara na sceni Narodnog pozorišta francuska vlada ga je 1950. odlikovala Zlatnom akademskom palmom, a 1956. nacionalnim ordenom Legije časti.[3] U Novom Sadu je gostovao u više navrata između dva rata sa predstavama Gospođa s kamelijama 1925. i Soirées libres 1926, a u Srpskom narodnom pozorištu su izvedeni njegovi prevodi Staklence 1924, Koža 1924, Literatura 1924, Rođaka iz Varšave 1926, Zaljubljena žena 1926, Drveni konji 1932, Gospođica 1934, Da se nasmejemo 1956. i Pozabavi se Amelijom 1965.[3] Preminuo je 18. jula 1975. u Beogradu.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Vladeta Dragutinovic”. IMDb. Pristupljeno 2022-10-04.
- ^ a b „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2022-10-04.
- ^ a b v g d đ e „DRAGUTINOVIĆ Vladeta | Enciklopedija Srpskog narodnog pozorišta” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-10-04.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Autobiografija, Teatron, Beograd 1984, br. 45—46, s. 41—43.
- Najstariji ljubavnik naše pozornice slavi svoj jubilej, Politika, 7. I 1936.
- Pred prepunim pozorištem sinoć je g. Vladeta Dragutinović proslavio svoj jubilej, Politika, 12. mart 1936.
- M. Radošević, Pirandelo je ostao zagonetka (Neostvarene uloge velikih glumaca), Politika, 14. jul 1975.
- M. Kujundžić, Laste bez proleća, Dnevnik, 16. maj 1965.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Vladeta Dragutinović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
