Pređi na sadržaj

Vladimir Babšek Orešković

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Vladimir Babšek Orešković
Vladimir Babšek Orešković
Lični podaci
Datum rođenja(1941-04-22)22. april 1941.
Mesto rođenjaBeograd, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti15. jun 2022.(2022-06-15) (81 god.)
Mesto smrtiBeograd, Republika Srbija
Profesijapravnik

Odlikovanja
Orden rada sa crvenom zastavom Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima

Vladimir Babšek Orešković (Beograd, 22. april 1941 — Beograd, 15. jun 2022) bio je pravnik i društveno-politički radnik SR Srbije i SFR Jugoslavije.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 22. aprila 1941. godine u Beogradu.[1] Njegov otac je poznati revolucionar i narodni heroj Marko Orešković. Pošto je rođen na samom početku Drugog svetskog rata u Jugoslaviji, njegova majka Jelica Babšek prijavila ga je na njeno prezime. Nakon završetka rata uzeo je i očevo prezime.[2]

Odrastao je u Beogradu gde je završio osnovnu školu i Prvu beogradsku gimnaziju, 1960. godine. Potom je završio Pravni fakultet u Beogradu, gde je diplomirao 1966. godine. Potom se bavio društveno-političkim radom. Bio je najpre predsednik SO Stari grad od 1974. do 1978. godine, a potom predsednik Gradske konferencije Socijalističkog saveza radnog naroda (SSRN) Beograda, od 1978. do 1980. godine.[1]

Nakon toga je prešao u diplomatiju i od 1981. do 1986. godine je bio izvanredni i opunomoćeni ambasador SFRJ u Šri Lanci. Po povratku u zemlju radio je u privredi — od 1987. do 1990. godine je bio generalni direktor Sistema hemijske i mašinske industrije „Prva iskra Barič” u Bariču, a od 1990. potpredsednik „Ineks intereksporta”. Bio je i direktor Poslovne škole Privredne komore Srbije, od 1989. godine i direktor predstavništva Privredne komore Jugoslavije u Grčkoj.[1]

U periodu od 1969. do 1970. godine boravio je u Londonu, gde je završio Pitmanovu školu engleskog jezika. Pored ovoga boravio je i u Holandiji, a u Francuskoj je u periodu od 1980. do 1981. godine radio na projektu „Upravljanje u sistemu vlasti” Organizacije za ekonomsku saradnju i razvoj (OECD). Autor je više radova iz oblasti političkog sistema.[1]

Bio je član Saveza komunista Jugoslavije i Srbije, a nakon 1990. godine član Socijalističke partije Srbije (SPS).[1]

Živeo je u Beogradu. U braku sa suprugom Vesnom imao ćerku Jelenu, sina Marka i unuke Andriju i Sašu.[1]

Umro je 15. juna 2022. u Beogradu. Sahranjen je 18. juna na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je nekoliko jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden zasluga za narod sa srebrnom zvezdom (odlikovan 1974) i Orden rada (odlikovan 1980). Godine 1979. proglašen je za počasnog građanina grada Namir, u Belgiji.[1]

Reference

[uredi | uredi izvor]

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Očak, Ivan; Popović, Jovo (1976). Autobiografija — Marko Orešković Krntija. Zagreb: Alfa. 
  • Ko je ko u Srbiji '95. Beograd: Bibliofon. 1995.