Vladimir Trifunović
| Vladimir Trifunović | |
|---|---|
 Vladimir Trifunović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1938. |
| Mesto rođenja | Rakelići, kod Prijedora, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 17. januar 2017. (78/79 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Profesija | vojno lice |
| Vojna karijera | |
| Služba | Jugoslovenska narodna armija 1961 — 1991. |
| Čin | general-major |
| Učešće u ratovima | Rat u Sloveniji Rat u Hrvatskoj |
Vladimir Vlado Trifunović (Rakelići kod Prijedora, 1938 — Beograd, 17. januar 2017) bio je general-major Jugoslovenske narodne armije i komandant 32. korpusa kopnene vojske u Varaždinu na početku rata u Hrvatskoj.
Ostao je upamćen po tome što je jedino vojno lice koji je u Hrvatskoj osuđen za ratni zločin a u Jugoslaviji za izdaju.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Vladimir Trifunović je rođen 1938. u selu Rakelići, opština Prijedor kao deseto dete u porodici. Tokom oficirske karijere sakupio je 43 godine staža, a selio se 17 puta.[1]
22. septembra 1991. godine, kako bi spasao oko 280 vojnika i oficira u okruženju, general Vladimir Trifunović je predao kasarnu u Varaždinu, sa velikom količinom naoružanja, uključujući tenkove. Ostavljen na cedilu, u okruženju višestruko brojnijih pripadnika Hrvatske vojske, ucenjen životima svojih žene i dece koji su bili taoci, general Trifunović je u pregovorima sa hrvatskim oficirima izdejstvovao je da oni budu njegovi taoci dok vojnici i oficiri JNA sa lakim naoružanjem napuste Varaždin i da im do slobodne teritorije bude garantovana bezbednost. Sam Trifunović tvrdi da je svojim podređenima izdao zadatak da onesposobe tehniku i borbena sredstva i da neprijatelju nisu ostavili gotovo ništa.[2]
U Beogradu je 1994. osuđen za izdaju. Njemu je prebacivano to što nije srušio branu da potopi ceo Varaždin, čime bi podavio sopstvene vojnike, kao i građane Varaždina.[3] Trifunovića je 1997, nakon snažnog pritiska demokratske javnosti abolirao tadašnji predsednik SR Jugoslavije Zoran Lilić. Vrhovni sud Srbije je 2010. godine ukinuo presudu protiv njega i grupe njegovih oficira.[4] Trifunović se do kraja života borio pravnim sredstvima da i u Hrvatskoj dokaže da je nevin.[5]
Oslobođen je optužbi za ratni zločin nad civilima u Sloveniji 1991. godine.[6] Veće Županijskog suda u Varaždinu je 2013. donelo odluku da se proces protiv njega u Hrvatskoj obnovi.[7]
Preminuo je 17. januara 2017. na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu.[8][9] Sahranjen je 21. januara 2017. u rodnim Rakelićima.
Objavljene knjige
[uredi | uredi izvor]- „Moja borba za istinu”
- „Buđenje savesti u borbi za istinu i pravnu državu”
- „Neću milost”
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Lik i delo: Vlado Trifunović
- ^ „General žive vojske”. Arhivirano iz originala 08. 12. 2010. g. Pristupljeno 21. 06. 2013.
- ^ Trifunović: Srbiji su trebali mrtvi heroji
- ^ Generalu bivše JNA ukinuta presuda
- ^ Trifunović: Dokazaću i u Hrvatskoj da sam nevin
- ^ Presude oficirima JNA za događaje u Sloveniji („Večernje novosti“, 26. avgust 2013)
- ^ Obnovljeno suđenje generalu Trifunoviću u Varaždinu („Blic“, 28. avgust 2013)
- ^ [„Umro general Vladimir Trifunović | N1 Srbija[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 18. 01. 2017. g. Pristupljeno 17. 01. 2017. Sukob URL—vikiveza (pomoć) Umro general Vladimir Trifunović | N1 Srbija]
- ^ Preminuo Vladimir Trifunović, general JNA („Večernje novosti”, 17. januar 2017)
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Lik i delo: Vlado Trifunović
- General žive vojske Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. decembar 2010)
- Trifunović: Srbiji su trebali mrtvi heroji
- Odlazak generala Trifunovića („Nedeljnik”, 17. januar 2017)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
