Vlatko Vukoslavić Hrvatinić

Vlatko Vukoslavić
Donji Kraji u srednjovekovnoj Bosni
Lični podaci
Puno ime	Vlatko Vukoslavić
Datum rođenja	pre 1325.
Mesto rođenja	Bosanska banovina
Datum smrti	posle 26. novembra 1383.
Mesto smrti	Bosanska banovina
Porodica
Supružnik	nepoznato
Potomstvo	trojica sinova (vidi dole)
Roditelji	Vukoslav Hrvatinić nepoznato
Dinastija	Hrvatinići
knez Ključa
Period	oko 1343. - 1363.
Prethodnik	Vukoslav Hrvatinić
Naslednik	Vukac Hrvatinić

Vlatko Vukoslavić (pre 1325 - posle 26. novembra 1383) je bio velikaš iz Donjih Kraja. Služio je bosanske banove Stefana II, Tvrtka I i ugarskog kralja Lajoša I.

Biografija

Vlatko je bio sin Vukoslava Hrvatinića, odnosno unuk Hrvatina Stjepanića, rodonačelnika porodice Hrvatinić. Imao je dvojicu braće, Vuka i Pavla. Sa braćom se pominje u ispravi od 25. maja 1325. godine. Sa Grgurom Pavlovićem pominje se 1351. godine pred banom Stefanom II Kotromanićem u vezi regulisanja imovinskih odnosa među Hrvatinovim potomcima. Vlatko nastupa u ime Vukoslavića kao najstariji Vukoslavov sin. Vukoslav je umro desetak godina ranije. Grgur je, kao najstariji sin Pavla Hrvatinića, zastupao Pavloviće. Nakon smene na bosanskom prestolu (1353), Vlatko je nastojao da izgladi odnose sa Tvrtkom I (1353-1391). Od Tvrtka je očekivao potvrdu povlastica i dobara koje je dobio od Stefana II. Od Tvrtka, kao i njegovih roditelja, Vladislava i Jelene, i brata, kneza Vuka, Vlatko je dobio dve isprave 1353-4. godine. Kotromanići su jamčili Vlatku da neće nikada biti njihov talac ili zarobljenik. Takođe su mu potvrdili posede. Kada se Jelena vratila od ugarskog kralja Lajoša I (1354), Vlatku su ponovo potvrđene teritorije novom poveljom. Vlatko je, prema toj povelji, živeo u Ključu. Početkom 1357. godine dolazi do zahlađenja odnosa između bosanskog bana i ugarskog kralja. Pojedini Hrvatinići prilaze Lajošu, ali je Vlatko ostao veran banu Tvrtku. Ban mu je iste godine izdao ispravu kojom mu je zajamčio da neće pretrpeti nikakvu kaznu zbog nevere bratića Grgura Pavlovića. Za uzvrat, Vlatko je Tvrtku dugovao vojničku službu. Vlatko je, međutim, prešao na Lajoševu stranu prilikom ugarskog napada na Bosnu 1363. godine. Sa Lajošem je zaključio sporazum po kraljevom povratku iz Bosne. Na to upućuje podatak iz Lajoševog pisma (13. jul 1363) kojim je iz svog logora kraj Sane naredio zagrebačkom Kaptolu da sa kraljevim izaslanikom Nikolom Pavlovim iz Pakraca upute poverenika da učestvuje pri uvođenju međa poseda Sveti Toma (u okolini današnje Tomašice) i Zobočina, koji su pripadali gradu Bršćanovcu. Kralj ih je Vlatku dao u zamenu za Ključ. Zagrebački Kaptol je pismom potvrdio da je postupio po kraljevoj naredbi. Lajoš je 5. maja 1364. godine poveljom svečano potvrdio zamenu. Kralj je 12. avgusta 1366. godine izdao Vlatku novu povelju kojom ga je izuzeo od banske i palatinske vlasti obavezujući ga da se mora odazvati jedino kraljevskom sudu. Vlatkova prava su kršena 1370-tih godina i 1378. godine je posredovao sam ugarski kralj naređujući banu Petru Cudaru i podbanu Petru Čirku da štite Vlatkova prava. Vlatko se pominje kao jedan od svedoka u povelji zagrebačkog Kaptola od 27. avgusta 1380. godine. Poslednji put pominje se u ispravi župana Bazova od 26. novembra 1383. godine u vezi sa parnicom koja se pred njim vodila.

Porodica

Vlatko je bio sin Vukoslava Hrvatinića. Ime Vlatkove majke nije poznato. Imao je trojicu sinova:

• Vukoslava (umro posle 1363), pominje se u ispravi Tvrtka I iz 1357. godine kojom su Vlatku potvrđene teritorije. Ne pominje se nakon Vlatkovog prelaska na stranu Lajoša I.
• Grgura
• Nikolu

Porodično stablo

Stjepan (knez Donjih Kraja)

Hrvatin Stjepanić

Vukoslav Hrvatinić

Vlatko Vukoslavić

Literatura

• Mrgić, Jelena (2002). Donji Kraji: Krajina srednjovekovne Bosne. Beograd: Filozofski fakultet. 
• Mrgić, Jelena (2008). Severna Bosna: 13-16. vek. Beograd: Istorijski institut. 
• Hrvatski biografski leksikon, pdf