Pređi na sadržaj

Vojska Jugoslavije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Vojska Jugoslavije
Amblem VJ
Osnovana20. maj 1992.
Raspuštena4. februar 2003. (11 god.)
Vidovi vojske Kopnena vojska (KoV)
Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana (RViPVO)
Ratna mornarica (RM)
Glavni štabBeograd
Vođstvo
Predsednik1992—1993. Dobrica Ćosić
1993—1997. Zoran Lilić
1997—2000. Slobodan Milošević
2000—2003. Vojislav Koštunica
Načelnik Generalštabageneral-pukovnik Života Panić
general-pukovnik Momčilo Perišić
general armije Dragoljub Ojdanić
general-pukovnik Nebojša Pavković
general-pukovnik Branko Krga
Brojno stanje
Vojno sposobniod 19
Obavezni vojni rok12 meseci
Broj raspoloživih
za vojnu službu
3.000.000, godina 15—49
Broj sposobnih
za vojnu službu
2.300.000, godina 15—49
Broj godišnje stasalih
za vojnu službu
101.547
Aktivni sastav206.000 (2003)
Rezervni sastav680.000 (2003)
Troškovi
Procenat BDP4,6%[traži se izvor]
Industrija
Domaći nabavljačiZastava Oružje
  • Krušik
  • TRZO „Čačak“
  • „Utva“ Pančevo
  • VTRZ „Moma Stanojlović“
  • FAP
  • EDEPRO
  • SDPR Jugoimport
Srodni članci
ČinoviČinovi i oznake Vojske Jugoslavije
Srpska vojna istorija

Srpska vojska u srednjem veku

Vojska Kneževine Srbije
Crnogorska knjaževska i kraljevska vojska
Srpska kraljevska vojska
Jugoslovenska vojska

Narodnooslobodilačka vojska Jugoslavije
Jugoslovenska narodna armija

Srpska vojska Krajine
Vojska Republike Srpske

Vojska Jugoslavije
Vojska Srbije i Crne Gore
Vojska Srbije

Vojska Jugoslavije (skraćeno VJ) je bila oružana sila Savezne Republike Jugoslavije. Postojala je od 20. maja 1992. do 4. februara 2003. godine. Nastala je od onih delova Jugoslovenske narodne armije koji su se nakon raspada SFRJ (i završetka vojnih povlačenja iz bivših jugoslovenskih republika) zatekli na teritoriji Savezne Republike Jugoslavije. Vojska Jugoslavije je, neposredno posle zvaničnog proglašenja Državne Zajednice Srbija i Crna Gora, preimenovana u Vojsku Srbije i Crne Gore. Vojska Jugoslavije je učestvovala u borbama sa albanskim teroristima na Kosovu i Metohiji, a potom i na jugu Srbije. Tokom NATO agresije na SRJ, VJ se sukobila sa jedinicama Severnoatlanstkog pakta na prostoru SRJ.

Organizacija

[uredi | uredi izvor]

Vojska Jugoslavije bila je podeljena na vidove, vidovi na rodove i službe, a rodovi i službe na vrste i specijalnosti.

Vidovi VJ su bili:

Formacije

[uredi | uredi izvor]

Vojska Jugoslavije je organizovana u armijskom sistemu gde je svaka armija držala svoju armijsku oblast. Armije su nastavkom velike reorganizacije JNA podeljene na korpuse, a oni na brigade. Osim armija u VJ su postojali i centri za obuku pešadije, vozača, oklopnih i mehanizovanih jedinica i artiljeraca, Gardijska brigada i 46. zaštitna motorizovana brigada, kao zasebne jedinice i ustanove.

Kopnena vojska

[uredi | uredi izvor]

Kopnena vojska (skraćeno KoV) je bila najbrojniji vid Vojske Jugoslavije. Ukupno je u aktivnom sastavu imala 3 armije, 7 korpusa, 34 brigade. U rezervnom sastavu bilo je 27 motorizovanih, 42 pešadijske i 6 artiljerijskih brigada. Od naoružanja i opreme raspolagala je sa oko 1300 tenkova, 568 borbenih vozila pešadije i oklopnih transportera, 1200 topova, 200 višecevnih bacača raketa, 1665 minobacača, 135 PO lansirnih sistema, 2000 protivavionskih topova i 60 raketnih protivavionskih sistema. Brojnost kopnene vojske je bila oko 85.000 aktivnih pripadnika.

Prva armija

[uredi | uredi izvor]

Prva armija je držala severni deo Savezne Republike Jugoslavije. Komanda Prve armije je bila u Beogradu a kasarne u Beogradu, Pančevu, Novom Sadu, Somboru, Kragujevcu, Sremskoj Mitrovici, Šapcu i Valjevu.

Druga armija

[uredi | uredi izvor]

Druga armije je držala jugozapadni deo SRJ sa komandom u Podgorici. Baze i kasarne su bile u Podgorici, Danilovgradu, Nikšiću, Užicu, Čačku, Novom Pazaru, Raškoj i Kremni.

Treća armija

[uredi | uredi izvor]

Treća armija je držala istočni, centralni i južni deo SRJ sa komandom u Nišu. Baze i kasarne su bile u Nišu, Prištini, Kruševcu, Leskovcu, Vranju, Pirotu, Prokuplju i Kuršumliji.

Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana

[uredi | uredi izvor]

Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana (skraćeno RViPVO) je u svom sastavu imalo oko 16700 aktivnih pripadnika. Ljudstvo je podeljeno u 4 lovačke, bombarderske i izviđačke i 3 helikopterske eksadrile, kao i 8 protivavionskih raketnih pukova. Ukupno se raspolagalo sa oko 200 vazduhoplova i oko 50 helikoptera.

Činovi

[uredi | uredi izvor]

Kao nastavljač vojske SFRJ (JNA) činovi u Vojsci Jugoslavije su se rangirali kao u JNA posle 1980.

Vojsku je sačinjavao stalni i rezervni sastav. Stalni sastav sačinjavao se od profesionalnih vojnika (profesionalnih podoficira i oficira, podoficira i vojnika po ugovoru) i vojnika na odsluženju vojnog roka. Rezervni sastav činili su oficiri, podoficiri i vojnici u rezervi i žene vojni obveznici.

Grb i oznake pripadnosti

[uredi | uredi izvor]

Autor grba i drugih oznaka pripadnosti Vojske Jugoslavije je umetnik Vladimir Labat Rovnjev[1][2][3], danas se koristi kao deo simbola Fruškogorskog pečata Eparhije sremske[4].

Značajni datumi (praznici) Vojske Jugoslavije

[uredi | uredi izvor]

Dani vidova Vojske Jugoslavije

[uredi | uredi izvor]

Dani rodova Vojske Jugoslavije

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ www.nedeljnik.rs | Serija grbova Vladimira Labata
  2. ^ www.instagram.com | 1
  3. ^ www.instagram.com | 2
  4. ^ www.fdsvar.org | Simbol Fruškogorskog pečata i krst u prepletu
  5. ^ Aćimović, Nikola (1977). Praznici Vojske Jugoslavije: Značajni događaji i ličnosti oslobodilačkih ratova Srbije i Crne Gore i NOR-a Jugoslavije. Beograd: Vojska. str. 308. ISBN 978-86-335-0030-2. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]